ସହି ହେଉନାହିଁ ଦୁନିଆର ଦୁଃଖ
କେମିତି ସହିବି କୁହ,
ସବୁଠି ଖାଲି ହୃଦୟଭରା ଲୁହ
କାହା ମୁହେଁ ନାଁହି ହସ ॥
ମା’ଠାରୁ ପୁତ୍ରକୁ ଛଡ଼ାଇ ନେଉଛ
କେମିତି ସହିବ ମା,
ପିଲାଠାରୁ ପିତାମାତାଙ୍କୁ ଛଡ଼ାଇ
କି ଖୁସି ପାଉଛ କୁହ ॥
ସବୁଆଡ଼େ ଖାଲି ମୃତ୍ୟୁର ତାଣ୍ଡବ
ଏ ଦେହ ଯାଉନି ସହି,
ନୀରବରେ ପ୍ରଭୁ ତୁନି ରୁହ ନାଁହି
ପ୍ରଭୁ କର କିଛି ଚମତ୍କାର ॥
ଆଉ କାହା ମନେ ଦିଅ ନାଁହି ଦୁଃଖ
ଦିଅ ନାହିଁ ହୃଦୟଭରା ଯନ୍ତ୍ରଣା,
ପୂର୍ବ ପରି ତୁମେ ଫେରାଇ ଦିଅ
ସଭିଙ୍କ ଓଠରେ ହସ ॥
ସଭିଙ୍କୁ ତୁମେ ସଦବୁଦ୍ଧି ଦିଅ
କ୍ଷମାକର କ୍ଷମାସାଗର,
ତୁମ ସନ୍ତାନ କରୁଅଛି ଜଣାଣ
ଦୟାକର ଦୟା ଭଣ୍ଡାର ॥
ଏ ବିଶ୍ୱବାସୀଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କର
କୃପାକର କୃପାମୟ,
ଅଛି ମୋ ବିଶ୍ୱାସ ରଖିଛି ଭରସା
କରନାହିଁ ପ୍ରଭୁ କପଟ ॥
ଏ ଝରଣା ପ୍ରଭୁ କରୁଅଛି ଗୁହାରୀ
ସଭିଙ୍କୁ ଦିଅ ଆଶିଷ,
ତୁମେ ସୃଷ୍ଟିକର୍ତ୍ତା ତୁମେ ହିଁ ବିଲୟ
ତୁମେ ପୁଣି ଓଁକାର ॥
– ଝରଣା ରାଉତ
Comments
ଝରଣା ରାଉତ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ଗପ ଓ କବିତା ଆଦି ରଚନା କରନ୍ତି । ତାଙ୍କ ରଚିତ ଗପ ଓ କବିତାଗୁଡ଼ିକ ବିଭିନ୍ନ ପତ୍ରପତ୍ରିକାରେ ସ୍ଥାନ ପାଇ ପାଠକୀୟ ଆଦୃତି ଲାଭ କରିଛି ।
