ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁର ସାତ ରଙ୍ଗ କାହିଁ ଆଜି ବୁଣିଦିଏ, ସତେ ଯେମିତି ସୁନ୍ଦର ସୁସଜ୍ଜିତ ଆସ୍ତରଣଟିଏ । ଯାହାକି ଥିଲା ଅତ୍ୟନ୍ତ ରମଣୀୟ ଆଉ ମନ ଲୋଭା, ଲାଗୁଥିଲା ସତେ ଯେମିତି, ନିୟତିର କି ଅପୂର୍ବ ଶୋଭା । ନୀଳ ଆକାଶର ବୁକୁଠାରୁ ସାଗରର ପାଦ ଦେଶ, ଉତ୍ଫୁଲ୍ଲିତ ଅପରାହ୍ନ ବି ରଖିଲାନି ଯେ ଅବଶୋଷ । ଅସୀମ ଦରିଆ ବହି ଚାଲିଥାଏ କୂଳ ଲଙ୍ଘୀ ଲଙ୍ଘୀ, ଦିଶାହୀନ ଅବୋଲକରା ସେ ସ୍ତବ୍ଧ କିଛି କ୍ଷଣ ଲାଗି ।…
ତିନି ଅକ୍ଷର ନାଁଟିଏ ଭାରି ସୁନ୍ଦର ରାଜ୍ୟ ସିଏ ଭାରତ ଦେଶରେ ଥାଏ କୁହ ଭାଇ କୁହ ସିଏ କିଏ?? ଶାନ୍ତି ମୈତ୍ରୀର ଦେଶ ଏହି ନାଆଁଟି ଓଡ଼ିଶା ଅଟଇ ଏହି ରାଇଜେ ବହି ଯାଇଛି ଅନେକ ସମୁଦ୍ର ନଈ… ଏହାର ଝରଣା ଗାଇ ଯାଉଛି ଉତ୍କଳ ମାଟିର ଜୟଗାନ ଏହି ମାଟିରେ ଜନମ ମୋର ଏହି ମାଟି ମୋର ମାଆ ସମାନ… ଏହି ଦେଶରେ ଜନମି ଥିଲେ ଅନେକ ଶହୀଦ ବୀର ଦେଶକୁ ସ୍ଵାଧୀନ କରିବା…
ବହୁ ବାଟ ଆଗେଇ ଆସିଲା ପରେ ପୁଣି ବଞ୍ଚିବାକୁ ଇଚ୍ଛା ହେଲା ପଛକୁ ଫେରି ଅତୀତର ବର୍ତ୍ତମାନରେ, ହେଲେ ପାଦ କହିଲେ ଆମେ ବାଟୋଇ ଅଫେରା ବାଟର । ଜୀବନର ରାଜପଥ ଉପରେ ଆଙ୍କିଲି କିଛି ସ୍ମୃତିଚିତ୍ର, ନିଜକୁ ବି ସାଇତିବାର ଚେଷ୍ଟା କରିଥିଲି ପିଲାବେଳର କାନ୍-ଭାସ୍ ଉପରେ; ବୟସ କହିଲା ମୁଁ ଅଫେରା । ସମୟ ପାଖରେ ନେହୁରା ହେଲି ଥରଟେ ବୁଲାଇ ନେବାକୁ ପଛରେ ଛାଡ଼ି ଆସିଥିବା ଭଙ୍ଗା ସ୍ୱପ୍ନର ବେଳାଭୂମି ଆଡ଼େ କାଳେ…
ବଞ୍ଚିବାକୁ ଦିଅ ପୃଥିବୀ ପୃଷ୍ଠରେ ବଞ୍ଚିବାକୁ ମୋତେ ଦିଅ ଅବଳା ଦୁର୍ବଳା କହୁଛି ଦୁନିଆ ତୁମେ ଥରେ ଭାବି ଦେଖ !! ଦିନକୁ ଦିନ ଗଣ ଦୁଷ୍କର୍ମ ହେଉଅଛି କାହା ପାଇଁ ଏଥିପାଇଁ କ’ଣ ସମସ୍ତେ ନିରବ ନେତା ମନ୍ତ୍ରୀ କାହା ପାଇଁ?? ନ୍ୟାୟ ମିଳୁନାହିଁଁ ପୀଡ଼ିତାଙ୍କୁ କାହିଁ ଦୋଷୀକୁ ମିଳୁନି ଦଣ୍ଡ ଆଉ କେତେଦିନ ଏମିତି ଚାଲିବ ଝିଅ ଜନମ କି ପାପ?? ନାରୀପାଇଁ ଆଜି ଦୁନିଆର ସୃଷ୍ଟି ନାରୀ ଜନ୍ମ ଦେଲା ତୁମକୁ ଜନ୍ମ…
ଏକ ଯେଉଁ ଦିନ ତୁ ଏ ସୃଷ୍ଟିକୁ ଆସିଲୁ, ବାପା ବୋଉ ଭାଗ୍ୟ ଆଦରିଲେ… ପ୍ରଭୂ ! ପୁଣି ଝିଅଟିଏ ଦେଲେ ..!!! ତୋ ସ୍ୱାଧୀନତାର ହାତରେ ଶିକୁଳି ପାଦରେ ବେଡ଼ି ପକାଇଲେ ସମସ୍ତେ ମିଶି * ଦୁଇ ବଡ଼ ହେଲୁ, ମୁଣ୍ଡରୁ ପାଦଯାଏ ଢାଙ୍କି ହୁଳହୁଳି ଶଙ୍ଖଧ୍ଵନି ଭିତରେ ତୋତେ ଅନ୍ୟକୁ ଦାନ କରିଦେଲେ; ପୁଣ୍ୟ ଅର୍ଜିଲେ ! * ତିନି ଘରଟିଏ ଗଢ଼ିବା ଆଶାରେ ସାଉଁଟିଲୁ କୁଟାକାଠିର ସ୍ୱପ୍ନ, ଦିନେ ଚୁଲିକୁ ନିଅଣ୍ଟ ହେଲା…
