ସତେକିବା ଏହା ପ୍ରାରବ୍ଧ କଷଣ
ଭୂତାଣୁର ଭୟ ! ଆହେ ନାରାୟଣ
ଆଶା ପାଲଟିଛି ନିରାଶା ଗଣ୍ଠିଲି
କେମିତି ଧରିବୁ ଦୁଇ ହାତ ଖାଲି ॥
ଜୀବ ଧାରଣର ସମସ୍ତ ସୋପାନ
ନୀରବରେ ଦେଖେ ଦାରୁଣ ମରଣ
ଆଖି ପତା ତଳ ଏରୁଣ୍ଡି ବନ୍ଧରୁ
ତତଲା ଲୁହର ନିଆଁ ଉହ୍ମେଇରୁ ॥
ଧୂଆଁ ଧୂଆଁ ଦିଶେ ଜୀବନ କିତାବ
ସତେ କିବାସବୁ ଶେଷ ହୋଇଯିବ
ପରୀକ୍ଷାର ଦିନ ସରୁନାହିଁ ଜମା
ସମୟର ଗତି ସତେକି ବା ଧିମା ॥
ଜଗତ ଜନଙ୍କ ଦୁଃଖ ଦୂରକର
ମଣିଷ ବଇରୀ, କୀଟ ନାଶ କର
ଭରି ଦିଅ ତବ ଶୁଭାଶିଷ ପ୍ରଭୂ
ଭୂତାଣୁ ଭୟରେ କେମିତି ବଞ୍ଚିବୁ ॥
ମରଣ ଦେଉଛ ଶରଣ ତ ଦିଅ
ତୁମ ସୃଷ୍ଟି ରକ୍ଷାକର ପ୍ରେମମୟ ॥
– ପୁଷ୍ପାଞ୍ଜଳି ପଣ୍ଡା
Comments
ପୁଷ୍ପାଞ୍ଜଳୀ ପଣ୍ଡା ପେଶାରେ ଜଣେ ସରକାରୀ କାର୍ମଚାରୀ, ଯିଏକି ଅଧୁନା ଯାଜପୁରରେ ଆସିଷ୍ଟାଣ୍ଟ ଷ୍ଟାଟିଷ୍ଟିକାଲ୍ ଅଫିସର ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟରତ । ସେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ଗପ ଓ କବିତା ଆଦି ରଚନା କରନ୍ତି । ତାଙ୍କ ରଚିତ ଗପ ଓ କବିତାଗୁଡ଼ିକ ବିଭିନ୍ନ ପତ୍ରପତ୍ରିକାରେ ସ୍ଥାନ ପାଇ ପାଠକୀୟ ଆଦୃତି ଲାଭ କରିଛି ।
