ଗୋଲାପଟେ ଆଣିଛି ମୁଁ
ମୋର ସଙ୍ଗିନୀକୁ ଦେବି
ମନ ଉପବନ ଉପତ୍ୟକାର
ବଗିଚା ସେଇଠୁ ଆଣିଛି
ମୁଁ ଯେ ହରଷେ ତୋଳି
ମୋ ସଙ୍ଗିନୀକୁ ଦେବି ବୋଲି
କେତେ ଯେ ମୋ ଉଲ୍ଲାସ
ଆଜି ମୋ ମନରେ ଖେଳୁଛି
ଗୋଲାପକୁ ଧରି ମୁଁ
ଯେ ତା’ କଥା ଭାବୁଛି
ପ୍ରତିଟି ପାଖୁଡାରେ ମୁଁ
ଯେ ତାକୁ ହିଁ ଦେଖୁଛି
ତାର ଛବି ଗୋଲାପରେ
ଢଳ ଢଳ ଦିଶେ
ସତେକି ଗୋଲାପର ରାଣୀ
ସିଏ ଗୋଲାପ ନନ୍ଦିନୀ
ଗୋଲାପ ମୁଁ ଦେବି ତାକୁ
ଏକ ଶୁଭବେଳା ଦେଖି
ଗୋଲିପଟି ଦେଇ ତାକୁ
କହିଦେବି ତା’ର କାନ ପାଶେ
ଆଜିଠାରୁ ତୁହି ମୋର ସଖୀ
ଆମ ପ୍ରେମ ଦେଖି ଆଜି
ସଭିଙ୍କ ଆଖି ଯିବ ଲାଖି ।
– ବିରେନ୍ଦ୍ର ନାୟକ
ଅତା, ସୁକିନ୍ଦା, ଯାଜପୁର
Comments
ବିରେନ୍ଦ୍ର ନାୟକ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ଗପ ଓ କବିତା ରଚନା କରନ୍ତି ।
