ଅନେକ କଥା, କିନ୍ତୁ ଗଦ୍ୟ ଆକାରରେ… ପଢ଼ନ୍ତୁ କିଛି ବଛା ବଛା ଗଳ୍ପ ଶୁଭପଲ୍ଲବର ଓଡ଼ିଆ ୱେବ୍ ପୋର୍ଟାଲ୍ରେ… ପଢ଼ନ୍ତୁ, ସେୟାର କରି ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ପଢ଼ିବାର ସୁଯୋଗ ଦିଅନ୍ତୁ ।
ସବୁ ନାରୀ ମିଛିମିଛିକା ବାଲିଘର ଖେଳିବା ସମୟରୁ ହିଁ ସ୍ୱପ୍ନ ଦେଖନ୍ତି ସୁନାର ସଂସାରଟିଏ ଗଢ଼ିବାକୁ । ଯେଉଁଠି ଥିବ ଖାଲି ମନର ମଣିଷଟିଏ, ଆଉ ତା’ ଚାରିପାଖର ପରିବେଶ । ତାକୁ ହିଁ ନିଜର ସଂସାର ମାନିନେଇ ଜୀବନ କାଟିବାକୁ ପଣ କରିଥାଏ ତରୁଣୀଟିଏ । ଆଉ ଏଇ ସ୍ୱପ୍ନ ଟିକିଏ ଅଧିକ ରଙ୍ଗେଇ ହେଇଯାଏ ଯୌବନର ମୃଦୁ ସ୍ପର୍ଶରେ । ନୂଆ ମଣିଷଟିଏ ଧସେଇ ପଶିଆସେ ମନ ଭିତରକୁ । ମାୟାଧର ମାନସିଂହଙ୍କ “ତରୁଣ…
॥୧॥ “ଝିଅ ! ଖାଇସାରିଲୁଣି? ନା ସେମିତି ବସିଛୁ?” ଆର ରୁମ୍ରୁ ମାମାର ପାଟି ଶୁଣି ଟିଭି ଦେଖାରେ ମଜ୍ଜି ଯାଇଥିବା ଝିଅର ଧ୍ୟାନ ଭାଙ୍ଗିଗଲା । ଆରେ ସତେ ତ! ଖାଇବା ଏ ଯାଏ ଆରମ୍ଭ ହେଇନି । ବସ ଆସିବା ସମୟ ହେଇଗଲାଣି । ବ୍ୟାଗ ସଜଡ଼ା ହେଇନି, ଡ୍ରେସ୍ ସେମିତି ଆଇରନ୍ ଦେଇ ଥୁଆଯାଇଛି, ଜୋତା ବ୍ରସ୍ ହେଇନି, ମୋଜା ଦୁଇଟା ବି କୁଆଡ଼େ ଦିଶୁନି । ଏ ଡୋରେମନ୍ଟା ମହା ବଦମାସ…
ଫେରିଛି ଫଗୁଣର, (ଉତ୍କଳ ଦିବସ ସଂସ୍କରଣରେ ପ୍ରକାଶିତ) ଦ୍ୱିତୀୟ ଭାଗ କଫି କପରୁ ପ୍ରଥମ ସିପ୍ ନେଉ ନେଉ ସମୀର କହିଲା “ମୋତେ କ୍ଷମା କରିବ ସୋନାଲି, ଆସିବି ଆସିବି କହି ଗୋଟେ ମାସ ହେଇଗଲା ଯେ ଆଜି ସମୟ ମିଳିଲା ତୁମ ସହ ଦେଖା କରିବାକୁ । ହସ୍ପିଟାଲର ତିନିଜଣ ଯାକ କାର୍ଡିଓଲୋଜିଷ୍ଟ ଆଉଟ ଅଫ ଷ୍ଟେସନ ଆଉ ମୋର ସ୍ପେଶାଲ ଡ୍ୟୁଟି । ଖାଇବା ନା ଶୋଇବା କିଛି ବି ଠିକନାହିଁ । କୁହନି…
(ଏକ) ଅସାଧାରଣ, ଆକର୍ଷକ ଶରୀର, ବେଶି ଲମ୍ବା ନାହିଁ, ବାଙ୍ଗର ବି ନାହିଁ । ଥରେ ଦେଖିଦେଲେ ଯେ କୌଣସି ଲୋକ ବି ଆକୃଷ୍ଟ ନ ହେଇ ରହି ପାରିବନି । ଗୋରା ମୁହଁରେ ତୋଫା ଆଲୁଅର ତେଜ । ନୀଳ ରଙ୍ଗର ଚିପା ପଞ୍ଜାବୀ, ଢିଲା ସଲୱାର, ବେକରେ ଓଢ଼ଣୀ । ଆଗକୁ ସିଧା ନ ଅନେଇ, ମୁଣ୍ଡ ତଳକୁ ବେଶି ନ ପୋତି, ବାଁ ହାତ ମୋଡ଼ି ଛାତି ପାଖରେ ବହି ଖାତାକୁ ଭିଡ଼ି…
(୧) ଯାଯାବର ପ୍ରତିବର୍ଷ ରଥଯାତ୍ରା ଦେଖିବାକୁ ପୁରୀ ଯାଆନ୍ତି ଗୋପାଳ ବାବୁ । ତେବେ ବଡ଼ ଦେଉଳର କେଳେଙ୍କାରୀ ସବୁ ଶୁଣିଲା ପରେ ଗୋପାଳ ବାବୁ ପୁରୀ ଯିବା ଛାଡ଼ିଦେଇଛନ୍ତି । ଟିକିଏ ରାଗ ପଣ୍ଡାଙ୍କ ଉପରେ ଆଉ ଅଧିକା ରାଗ କାଳିଆ ଉପରେ । ଏତେ ପାପ କେମିତି ସହୁଛି କାଳିଆ !! ଏଥର ରଥଯାତ୍ରାରେ ନିଜ ଛୋଟିଆ ସହରରେ ରଥଯାତ୍ରା ବି ଦେଖିବେନି ବୋଲି ଭାବିଥିଲେ ଗୋପାଳବାବୁ । ହେଲେ ସନ୍ଧ୍ୟା ଚାରିଟା ବେଳକୁ…
