କେବେ ମନର କଥା ତ କେବେ ମନର ବ୍ୟଥା ଆଉ କେବେ କିଛି ତଥ୍ୟକୁ ପରିବେଷଣ କରିବାର ଏକ ବିଶେଷ ମାର୍ଗ ହେଉଛି କବିତା, ଯାହାକି ଲେଖକରୁ ହୃଦୟରୁ ସିଧା ପାଠକର ହୃଦୟକୁ ଛୁଏଁ ।
ତାକୁ ଦେଖ ! ଆଉ ଦେଖିବାକୁ ଚେଷ୍ଟାକର ତା’ର ସେଇ ଭଗ୍ନାବଶେଷକୁ ଯେଉଁଠି ଖାଲି ମୁଠାଏ ମୁଠାଏ ମରୀଚିକା ସଜାଏ ତା’ ମୁହାଣରେ ପାହାନ୍ତି କାକର ବୁନ୍ଦା ଉପରେ ସୁନୀଳରୁ ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣାଭ ସକାଳ । ଖୋଜ ! ଆଉ ତତ୍ପର ହୁଅ, ଦେଖିବ ଝଲସି ଉଠିବ ଧରମା ଲୀନ ହୋଇଥିବା ସେଇ ରଥାକୃତି କୋଣାର୍କର ପ୍ରାଙ୍ଗଣର ଅସଜଡ଼ା ମରୁଭୂମିର ଭିଟା ରଣ ହୁଙ୍କାର ॥ ଆହାଃ… କେଡ଼େ ମନୋହର ତା’ର ଚିତ୍ରପଟ୍ଟରେ ଭରି ରହିଥିବା ସେହି ନର,…
ତୁମେ ମୋ କବିତା ମୁଁ ତୁମ କବି ତୁମ ରଙ୍ଗ ତୂଳୀରେ ମୁଁ ପ୍ରେମଛବି, ତୁମ ଭାବନାର ମୁଁ ଯେ ରାଣୀ ଚିର ଶାଶ୍ଵତ ଆମ କାହାଣୀ । ହେଲେ ସେ କିଏ? ତୁମେ ମୋ ଭାବନା ମୁଁ ତୁମ ଲେଖନୀ ତୁମ ପ୍ରେମ କାରାଗାରରେ ମୁଁ ଯେ ବନ୍ଦିନୀ, ତୁମ ଶବ୍ଦର ମୁଁ ଯେ ପାଟରାଣୀ ସ୍ୱର୍ଗୀୟ ଏହି ପ୍ରେମ କାହାଣୀ । ହେଲେ ସେ କିଏ? ଯାହପାଇଁ ଉନ୍ମାଦିତ ହୋଇଉଠେ ତନୁରୁ ମନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ,…
ଜଙ୍ଗଲର ରାଣୀ ବୋଲାଏ ବନ ଶିମିଳିପାଳ ଜାତୀୟ ଉଦ୍ୟାନ ନାମଟି ଅଛି କାଳକୁ କାଳ । ଅଭୟାରଣ୍ୟକୁ ଦେଖିବା ପାଇଁ ଦୁଇଟି ବାଟ “ଯଶୀପୁର”, “ପିଠାବଟା”ରେ ତୁମେ ଟିକଟ କାଟ । ସବୁଠାରୁ ବଡ଼ ପ୍ରପାତ ନାଁ ବରେହିପାଣି “ଦେବକୁଣ୍ଡ ସାଥେ “ଯୋରନ୍ଦା” ସତେ ଦେଖାଏ ଠାଣି । “ଚହଲା”, ‘ଲୁଲୁଙ୍ଗ” ଝରଇ ବଣ ପାହାଡ଼ ଛୁଇଁ ଦର୍ଶକ ହୁଅନ୍ତି ବିଭୋର ଦେଖି ପାହାଡ଼ି ଭୂଇଁ । ହରିଣ, ଠେକୁଆ, ବାରହା, ବଣ କୁକୁଡ଼ା ଦଳ ବାଘ,…
ବିଦ୍ୟାଳୟ ଆଜି ନିରବେ କାନ୍ଦୁଛି ନିସଙ୍ଗ ତା’ର ଜୀବନ । ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀଙ୍କୁ ଝୁରି ଝୁରି ତା’ର କାନ୍ଦି ଉଠେ ମନପ୍ରାଣ ॥ ବିଦ୍ୟାଳୟେ ଆଉ ବାଜୁ ନାହିଁ ଘଣ୍ଟି ଶୁଭୁ ନାହିଁ କୋଳାହଳ । ଭକ୍ତିର ପ୍ରାର୍ଥନା କମ୍ପି ଉଠୁନାହିଁ ଶୁଭୁନାହିଁ ସୁରତାଳ ॥ ବିତିଗଲା କେତେ ଦିନ ମାସ ବର୍ଷ ତାଲା ଝୁଲେ ଫାଟକରେ । ସମୟ ଶ୍ରୋତ ଯେ ବଦଳି ଯାଇଛି ବଦଳିଛି ବାସ୍ତବରେ ॥ କେବେ କିଏ ମନେ ଭାବି ତ ନଥିଲା…
ଲେଖିବି ଲେଖିବି ଭାବିଥିଲି ସିନା ଅଧୁରା ରହିଲା ଗପ ନାୟକ ସାଜିଲା ଖଳନାୟକ ସେ ସଂପର୍କ ହୋଇଲା ଶାପ । କଲମର ଗାର ଶୁଖିଗଲା ସତେ ମନ ହେଲା ମରୀଚିକା ଜହ୍ନର ହସରେ କିଏ ଭରି ଦେଲା ଏତେ ବିଷ ବିଭୀଷିକା? ସେଇ ବିଷ ପିଇ କବି ବନି ଗଲି ପ୍ରେମର କାଳିମା ଶିରେ ସ୍ମୃତି ଶାମୁକାରେ ମୁକୁତା ପାଇଲି ସାଗର ବାଲୁକା ତୀରେ । ପଦପଦ ଯୋଡ଼ି ଲେଖି ଦେଲି ଯେଉଁ ପ୍ରେମର କାବ୍ୟିକ ଧାରା…
