ଭୋର୍ ହେବାର ସ୍ୱପ୍ନ
ମୃଗେଶ ବୈଷ୍ଣବ ପାଣିଗ୍ରାହୀ
ଦୁଃଖର ନଈରେ
ଲୁହର ବନ୍ୟା ଆସିବାର
ମୁଁ ଜାଣିଛି,
ପାହାନ୍ତି ସ୍ୱପ୍ନରେ
ରାତିର ନିଦ ହଜିଯିବାର
ମୁଁ ଜାଣିଛି ।
ଆଶାର ହୁଲି ଡଙ୍ଗା
ଯେବେ ଭାସୁଥାଏ,
ସ୍ମୃତି, ମନ ତଳେ
ଗୋପନ କବିତା ସାଜିବାର
ମୁଁ ଜାଣିଛି,
ପ୍ରତୀକ୍ଷାର ମିଠା ଯନ୍ତ୍ରଣାରେ
ରାତି ଅଧିଆ
ନୈରାଶ୍ୟର ସବୁଜିମାକୁ ଖୋଜୁଛି ।
ମୁଁ ଜାଣେ ତୁମେ ନଥିଲେ
ଦୁଃଖ ଛଡ଼ା କିଛି ବି ନଥାଏ,
ଲୁହ ଛଡ଼ା କିଛି ବି ନଥାଏ,
ତୁମେ ନଥିବାର
ଅସରନ୍ତି ବିରହରେ
କେବେ କେମିତି
ଭାବ ଓ ଭାବନାରେ
ଅକୁହା ବେଦନା ଲେଖିବାର
ଇଚ୍ଛା ହେଉଛି,
ଘାସରେ କାକର ବୁନ୍ଦା ପରି
ଅଳ୍ପ ସମୟର ଆୟୁଷରେ
ମୁଁ ବି ଉଭେଇ ଯାଉଛି ।
ଅଭିସାର ପାଇଁ ଆଉ କ’ଣ
ସ୍ୱପ୍ନ ଦେଖିବି ଯେ,
ଅବଶୋଷ, ଗ୍ଳାନି ଓ ବିରହରେ
ଦିନ କ’ଣ ରାତି କ’ଣ
ସାରାଟା ଯାକ ଜୀବନ ଭିଜୁଛି
ଆଖିର ଲୁହରେ ।
ଏ ଜନ୍ମର ଗୋଧୂଳି ବେଳାରେ
ବିଦାୟ ସୂର୍ଯ୍ୟର ରଙ୍ଗ ପରି
ଛାତିରେ କୋହ ଯେତେ
ଜମାଟ ବାନ୍ଧୁଛି ।
କ୍ଷଣିକ ପାଇଁ ହେଲେ
ତୁମ ଛାତିକୁ ମୋତେ
ଆବୋରି ନିଅ,
ସେତିକିରେ ପତ୍ରଝଡ଼ାକୁ ଭୁଲିଯାଇ
ଅସମୟେ ପଲ୍ଲବନର
ଚିତ୍ର ଆଙ୍କୁଥିବି,
ତୁମ କୋଳରେ ମୁଣ୍ଡ ରଖି
ସୂର୍ଯ୍ୟର ବିଦାୟ ବେଳାରେ ବି
ଭୋର୍ର ସ୍ୱପ୍ନ ଦେଖୁଥିବି ।
– ମୃଗେଶ ବୈଷ୍ଣବ ପାଣିଗ୍ରାହୀ
Comments
ମୄଗେଶ ବୈଷ୍ଣବ ପାଣିଗ୍ରାହୀ ଜଣେ ଓଡ଼ିଆ ଚିତ୍ରୋତ୍ତଳକ, କବି ତଥା ଲେଖକ । ତାଙ୍କ ରଚିତ ଲେଖାଗୁଡ଼ିକ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ପତ୍ରପତ୍ରିକା ତଥା ଇଣ୍ଟରନେଟ ମାଧ୍ୟମରେ ଉପଲବ୍ଧ । ମୋବାଇଲ୍: 9658577580