ପାହାନ୍ତି ପହରୁ ଚଳଚଞ୍ଚଳ ଦେଖିଛ କି ତୁମେ କାରେ ବର୍ଷା କାକର ଖାତିରି ନକରି ହୋଇଥାଏ ଏକାକାରେ ହସାଇ ଦେବାକୁ ଶୁଷ୍କ ଭୂମିରେ ସବୁଜିମାର ଢେଉ ପାଣି ଫଟାଇ ରକତ ନିଗାଡ଼େ କଷଣ ଯେତେ ସେ ପାଉ କେବେ ଥକେ ନାହିଁ ଦୁଇ ହାତ ତା’ର ଜଗତର ହିତ ପାଇଁ… ଶ୍ରମିକ ଭାଇ… ସେ ପରା ଆମ ଶ୍ରମିକ ଭାଇ… କେତେ ତା’ ବିତିଛି ତନ୍ଦ୍ରା ଆଖିରେ ସୁପ୍ତ ରାତି କେତେ ସେ ଦେଖିଛି ଜାଗ୍ରତ ଦିନ…
ଖାଁ ଖାଁ ଚାରିଆଡ଼ । ଏକ ଅଦୃଶ୍ୟ ଆତଙ୍କର ବହଳିଆ ପରଦାଟିଏ ସତେ ଯେପରି ଢାଙ୍କି ଦେଇଛି ସାରା ବିଶ୍ୱକୁ ! ଦ୍ଵିତୀୟ ବିଶ୍ୱଯୁଦ୍ଧରେ ପରମାଣୁ ବୋମାର ଭୟାବହତା ଦେଖିଥିବା ମାନବ ସମାଜ ତା’ ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ଏତେ ଭୟଭୀତ ହେବା ବୋଧେ ଏଇ ପ୍ରଥମ ଘଟଣା । ନିକଟ ଅତୀତରେ ଅନେକ ଭୂତାଣୁ ଜନିତ ମହାମାରୀର ସମ୍ମୁଖୀନ ହୋଇଛି ବିଶ୍ୱ; କିନ୍ତୁ ଏପରି ଭାବରେ ଅସହାୟ ବୋଧହୁଏ କେବେ ହେଇନଥିଲା । ସମଗ୍ର ବିଶ୍ୱକୁ ହାତମୁଠାରେ…
ଦିନେ ଆଶ୍ରମରେ ସାନ୍ଧ୍ୟ ପ୍ରାର୍ଥନା ପରେ ଦୈନିକ ପ୍ରବଚନ ସାରି ଉଠୁଥିବା ବେଳେ ଅନ୍ତେବାସୀ ଜଣେ ଉତ୍ସୁକ ଜିଜ୍ଞାସୁ ପ୍ରବକ୍ତାଙ୍କୁ ପ୍ରଶ୍ନ କଲେ, “ମହାଶୟ ! ଗତ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଆପଣ ବୁଝାଇ କହିଥିଲେ କି ମନୁଷ୍ୟ ପ୍ରକୃତିର ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଠ ସୃଷ୍ଟି । ତେବେ ମନୁଷ୍ୟମାନଙ୍କ ଭିତରେ ପୁଣି ଶ୍ରେଷ୍ଠ କିଏ? ନାରୀ ନା ପୁରୁଷ??” ପ୍ରବକ୍ତାଙ୍କ ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ମୁଖମଣ୍ଡଳରେ ଚିରାଚରିତ ଧାରେ ସ୍ମିତହାସ୍ୟ ଉକୁଟି ଉଠିଲା । କିଛିକ୍ଷଣ ଉତ୍ତାରୁ ସେ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, “ଋଗ୍ ବେଦର…
ପ୍ରେମ – ହୃଦୟ ପେଡ଼ିର କେଉଁ ନିଭୃତ କୋଣରେ କାହାପାଇଁ ସାଇତା ହୋଇ ମହ ମହ ବାସୁଥିବା ପବିତ୍ରତମ ଏକ ଅପ୍ରକାଶ୍ୟ ଭାବନା । କେବେ ସେ କଜ୍ଜ୍ୱଳର ଗାଢ଼ ପରଦାକୁ ଆଡ଼େଇ ଲାଜେଇ ଚାହେଁ, କେବେ ଥର ଥର ପ୍ରକମ୍ପିତ ଓଠରେ ଦୁଷ୍ଟାମିର ହସହୋଇ ଲୁଚିଯାଏ ତ ଆଉ କେବେ ଚିକ୍ ମିକ୍ ତାରାଫୁଲ ହୋଇ ଚମକୁଥାଏ ଘନକୃଷ୍ଣ କୁନ୍ତଳରେ । କେବେ ସେ ବସନ୍ତର ପହିଲି ଛୁଆଁ ହୋଇ ମନରେ ଅଜଣା ପୁଲକ ଖେଳାଏ…
ମୁମ୍ବାଇର ଛତ୍ରପତି ଶିବାଜୀ ଟର୍ମିନାଲର ପ୍ଲାଟଫର୍ମ ନଂ-୧ରେ ମୁଁ ପ୍ରତୀକ୍ଷା କରିଥାଏ ମୋ ଟ୍ରେନକୁ । ହେଲେ ତା’ ପୂର୍ବରୁ ପ୍ଲାଟଫର୍ମରେ ଆସି ପହଞ୍ଚିଲା ଏକ ପସେଞ୍ଜର । ଲୋକାରଣ୍ୟ ପ୍ଲାଟଫର୍ମଟିରେ ଯିଏ ମୋର ଦୃଷ୍ଟି ଆକର୍ଷଣ କଲା ତାହାଥିଲା ଗୋଟେ ବୁଲା କୁକୁର । ଭୋକିଲା କୁକୁରଟି ଭୋକ ବିକଳରେ ଖାଦ୍ୟ ଅନୁସରଣରେ ୟା’ ତା’ ପାଖରେ ମୁହଁ ମାରୁଥିଲା, ହେଲେ ସବୁଠି ତାକୁ ଖାଦ୍ୟ ପରିବର୍ତ୍ତେ ମିଳୁଥିଲା ଗୋଇଠା ମାଡ଼ । କେହି କେହି…
