ଅଜସ୍ର ସ୍ୱପ୍ନକୁ ଦିନେ ବୁଣିଥିଲା ବୋଲି ଖୁସିରେ ତା’ ଦିନ ଆଜି ବିତୁଛି ଆଖିର ଲୁହକୁ ଢାଳିଥିଲା ବୋଲି ଭାତ ମୁଠେରେ ତା’ ପେଟ ପୂରୁଛି ॥ ପାଠ ବେଶୀ ନପଡ଼ି ବି ସେ ବେଦ ପୁରାଣକୁ ଭଲ ବୁଝିଛି କାହୁଁ ବଡ଼ ବଡ଼ ଲୋକ ତା’ ପାଖେ ଆଜି ହାର ମାନିଛି ॥ ଘରେ କିଛି ନଥାଇ ବି ସେ ଅତିଥି ସତ୍କାର ଭଲକି ଜାଣିଛି ସବୁକିଛି ଆମ ପାଶେ ଥାଇକି ବି ଅତିଥି ସତ୍କାର…
ଭଲପାଇଥିଲି ମନ ଦେଇ ତୋତେ ଚାଲିଗଲୁ ଛାଡ଼ି କରି ଏକା ମୋତେ ଏଡ଼େ ବେଇମାନି ଏଡ଼େ ତୁ ନିଷ୍ଠୁର ଭାଙ୍ଗିଦେଲୁ ମୋର ସାତ ସପନର ଘର ॥ ବୁଝିଗଲି ତୋ’ ଭଲପାଇବାର ମୂଲ୍ୟ କ’ଣ ଥିଲା ଏହି ଆମ ଅମର ପ୍ରେମ ମିଥ୍ୟା ପ୍ରତିଶ୍ରୁତିର ଆଶ୍ରା କରିଥିଲୁ ମୋ ଭଲପାଇବାକୁ ଠକିଦେଇ ଗଲୁ ॥ ତୋ’ ପାଇଁ ମୁଁ ସବୁ କିଛି ଭୁଲିଥିଲି ତୋତେ ମୁଁ ନିଜର ସବୁଦିନ ପାଇଁ କରିଥିଲି ସାଙ୍ଗସାଥି ଭୁଲି ତୋ’ ପାଖେ…
କିଏ ସେ ବୁଝିଛି ଏ ଦୁନିଆକୁ ଆଜି କେମିତି ଚାଲିବ କରି ତାକୁ ସାଥି ଭବିଷ୍ୟତ ଆଖି ଆଗରେ ରହିଛି ବର୍ତ୍ତମାନରେ ସେ ବୁଡ଼ି ରହୁଛି ॥ କିଏ ସେ ବୁଝିଛି ଭଲପାଇବାର ମୂଲ୍ୟ ଖାଲି ପାଇବାର ଆଶା ସିଏ ଦେଖୁଛି ନିସ୍ଵାର୍ଥପରର ଅଭିନୟ ସାଜି ନିଜକୁ ନିଜେ ସେ ଧୋକା ଦେଉଛି ॥ କିଏ ସେ ବୁଝିଛି ଏ ସମ୍ପର୍କର ଭାଷା ନିଜ ସ୍ୱାର୍ଥ ଲାଗି ମିଠା କଥା କହି ନିଜକୁ ନିଜେ ଠକିବାର ଲୋକ…
କୁଆଡ଼ୁ ମାଡ଼ି ଆସିଲା ଏ କୋରନା ଆମ ଜୀବନେ ଚାରିଆଡ଼େ ହସି ଖେଳି ରଚିଲା ମୃତ୍ୟୁର ତାଣ୍ଡବ ସିଏ ସଭିଙ୍କ ମନରୁ ହସ ଖୁସି ଛଡ଼େଇ ଭୟ, ଆଶଙ୍କା ଭରିଦେଲା ଆମ ଜୀବନେ ଘରୁ ବାହାରିବାକୁ ଡର ଲାଗୁଛି ଯେମିତି ବନ୍ଦୀ ଜୀବନ ଘରେ କଟୁଛି ସବୁ କିଛି କାମ ସେମିତି ଆଗକୁ ପଡ଼ିରହିଛି ସମୟ ତା’ ବାଟରେ ଚାଲି ଯାଉଛି ଏମିତି ଜୀବନ ଲୋଡ଼ା ନାହିଁ ଆମ ସବୁ କିଛି ଭୟ, ଦୁଃଖର ହେଉ ଅବସାନ…
କୁହୁଡ଼ି ଶେଯରେ ସକାଳୁ ସେ ଢାଙ୍କି ହୋଇଥାଏ ସୁନେଲି କିରଣରେ ତା’ ନିଦ ଭାଙ୍ଗିଯାଏ କୃଷକ ପୁଅ ବିଲଆଡ଼େ ମାଡ଼ିଯାଏ ମା’ଙ୍କର ବିରକ୍ତି ଭରା ଗାଳି ଶୁଣି ନିଦ ମୋର ହଜିଯାଏ ଏପଟେ ଘରୁ ଚକୁଳିର ବାସ୍ନା ମୋ ପାଶେ ମାଡ଼ିଆସେ ସନିଆ ଜେଜେ ପାଖକୁ ଡାକି ମିଠା ମିଠା ଗପ କହେ କେତେ ବେଳେ ତା’ କୋଳରେ ପଶି ଦାଢ଼ି ମୁଁ ଟାଣିଦିଏ “ଏ ଚଗଲା ଟୋକାକୁ ପାରି ହେବନି”, କହି ମୃଦୁ ହସଟିଏ ଦିଏ…
