କାଳେ ଆମ ସ୍ମୃତିକୁ ସୂର୍ଯ୍ୟର ଉତ୍ତାପ ଆଉ ରାତିର ଅନ୍ଧାର ନଷ୍ଟ କରିଦେବେ ମୁଁ ଆଜି ତାକୁ ଲୁଚେଇ ଦେଲି ଜହ୍ନରାଇଜରେ ଏକ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ତାରାର ଦାୟିତ୍ୱରେ… ନା ରହିବ ଇର୍ଷା ନା ନିତିନିୟମ ବାଧା ଦେବାକୁ ଆମ ଅବାଞ୍ଛିତ ପ୍ରେମକୁ ନାଁ ତୋତେ ଭୟଥିବ ନାଁ ଅବିଶ୍ୱାସ ଦୁନିଆ ଜାଣିବା ଆଗରୁ ମୁଁ ତାକୁ ମଞୁସାରେ ଭସେଇଦେଲି ମୋ ଲୁହର ନଦୀରେ ପ୍ରେମର ଡଙ୍ଗାରେ ଜହ୍ନ ରାଇଜକୁ ଏକ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ତାରାର ଦାୟିତ୍ୱରେ… କାଳେ ତୋତେ…
ଆଜି ଯେତେ ଦୂରେଥିଲେ ଦୂରତା ସାଜେନା ବାଧକ 4ଜି ନେଟ୍ଓର୍କ କି ଜିଅ ଫୋନ୍ ସମସ୍ତଙ୍କଠାରୁ ଉର୍ଦ୍ଧ୍ୱରେ ଯାହାର କଥା, ସେ ମୋ ମା’ର ପୁରୁଣା ଲୁଗାରେ ତିଆରି କନ୍ଥା… ମା’ କୋଳରେ ଶୁଇବାର ନିଦ ତା’ ଆଲିଙ୍ଗନରେ ଅପୂର୍ବ ଶାନ୍ତି ସବୁ ଏବେ ଏବେ ଅନୁଭବ ହୁଏ ଦୂରେଇଯାଏ ବ୍ୟଥା, ଯେବେ ମୋ ପାଖରେ ଥାଏ ମୋ ମା’ ହାତତିଆରି କନ୍ଥା… ତା’ ପିନ୍ଧା ଲୁଗାର ବାସ ମୋ ପାଇଁ ତା’ ମମତାର ନିଶ୍ୱାସ ତା’…
ସେ ମୋତେ ବାରମ୍ବାର ପଚାରେ, ଆପଣ ମୋ ଉପରେ ଏତେ ରାଗନ୍ତି କାହିଁକି??? ଭୁଲ ତ ସୃଷ୍ଟିର ନିୟମ ଭୁଲ ପରେ ଠିକ ହୁଏ ଇତ୍ୟାଦି ଇତ୍ୟାଦି ଅନେକ ବୁଝାନ୍ତି ତା’ପରେବି ଛୋଟ ଛଛୋଟ କଥାରେ ଅଭିମାନ କରନ୍ତି… ମୁଁ କିନ୍ତୁ ସେଇ ଗୋଟିଏ ଉତ୍ତର ଦିଏ, ମାଳୀ ସିଏ, ଯେ ଗଛର ଯତ୍ନ ନିଏ ମୂଳରେ ପାଣି ଦିଏ ଅନାବନା ଘାସ ବାଛେ ଆଉ ଆବଶ୍ୟକ ହେଲେ କିଟନାଶକ ବିଷ ଦିଏ କାରଣ, ସେ ଗଛକୁ…
ଚାହୁଁ ଚାହୁଁ ସରିଗଲା ଜାନୁଆରୀ ବର୍ଷର ପ୍ରଥମ ମାସ, ନବ ବର୍ଷର ଶୁଭେଚ୍ଛା ପତ୍ର ସାଥେ କେତେ ଅଭିନ୍ଦନ ପୁଣି ଅତିତର ରାଗରୁଷା… କେତେ ପିକ୍ନିକ୍ କେତେ ଷ୍ଟଡିଟୁର ପୁଣି, କେତେ ମଜା ମସ୍ତି… ସବୁଥର ପରି ଫେବୃଆରୀ ଆସିଛି ପ୍ରେମ ଋତୁ ନେଇ… ଚକ୍ଲେଟ ପାଇଁକି ଅଡର୍ ଚାଲେ ଟେଡି ହୁଏ ମହଙ୍ଗା… ଫୁଲ ଦୋକାନରେ ଲମ୍ବା ଧାଡ଼ି ଲାଗେ ପାର୍କ ପୁଣି ବେଳାଭୂମିରେ, ପ୍ରେମିଙ୍କ ହୁଏ ଦେଖା… ପ୍ରମିଜ୍ କରନ୍ତି ପ୍ରମିଜ ଡେ’ରେ ପ୍ରେମ…
