ଯାହାକୁ ଦେଇଛି ମାଇପ ନାଆଁ
ବୁଝି ବୁଝାଇ କହୁ
ଶ୍ବଶୁରଂକ ଝିଅ, ଶଳାର ଭଉଣୀ
ନୁହେ କି ସିଏ
ବାପାମାଆଂକର ବୋହୂ?
କନିଆକୁ ଧରି ଦୁନିଆ ବୁଲଂତି
ଭୁଲିଯାଇ ଗାଆଁ ଘର
ଛୁଆର ମାଆକୁ ପଚାରଂତି ନାହିଢ଼ଁ
ଏମାନେ କେମିତି ବର?
ପତ୍ନୀକୁ ସୁଖଦାୟିନୀ ଭାବିଲେ
ହୁଏ ସବୁ ଗଡ଼ବଡ଼
ଝିଅ ଭଉଣୀ ବୋହୂ ମାଆ ସିଏ
କାହିଁକି ହୁଅ ଅପଡ଼?
ଭାର୍ଯାକୁ ‘ ବାହାରି ଯା ‘ କହିଦେଲେ
ହୁଏନାହିଁ ଜଣେ ମରଦ
ଅଂଡିରା ମାଇପି ଭେଦ ପାସୋରିଲେ
ବୁଝିହୁଏ ତାର ଦରଦ
ଦୁହେଁ ଦୁହିଂକର ଯତ୍ନ କଲେ
ସୁଂଦର ଚଳେ ଘର
ତିଆରି ଜାଣିଲେ କୁଟୁଂବ ହୁଏ
ଗୋଟାପଣେ ବଂଶର