ମଙ୍ଗଳମୟ ହେ ଭବ ସୌଦାଗର
ହାଟର ତୁମେ ହାଟୁଆ ।
ଭବ ରଙ୍ଗ ତଳେ ଅବନୀ ମଣ୍ଡଳେ
ରଙ୍ଗମଞ୍ଚର ନାଟୁଆ ॥
ସମର୍ପି ଦେଇଛି ଭଲ ମନ୍ଦ ଯେତେ
ଟେକି ନିଅ ବେନି ଭୁଜେ ।
ହେ ଦୁଃଖୀ ସଙ୍ଖାଳି ଜଞ୍ଜାଳରେ ଜଳି
ଆରତେ ତୁମ୍ଭଙ୍କୁ ଖୋଜେ ॥
ଆଗତ ବିଗତ ଜଣା ନାହିଁ ମୋତେ
ତୁମ୍ଭେ ଯେଣୁ ଅନ୍ତର୍ଯ୍ୟାମୀ ।
ଫେଡ଼ିବ କଷଣ ଜୀବ ମୋକ୍ଷ ଧାମ
ମନଟି ମରେ ଭରମି ॥
ଚଲା ପଥେ ମୋର କଣ୍ଟା ଫୁଟି ଯାଉ
ତିଳେହେଁ ନାହିଁଟି ଦୁଃଖ ।
ଅଭୟ ଚରଣେ ଜାଗା ଖୋଜେ ଯେଣେ
ହେବଟି ନାହିଁ ବିମୁଖ ॥
ଜରା ବ୍ୟାଧି ଏଠି କରେ ଦହଗଞ୍ଜ
ପାପ ସରୋବରେ ଘର ।
ପଦ୍ମପାଦ ବିନୁ ଚାହେଁ ନାହିଁ ଆନ
କରିବନି କେବେ ଦୂର ॥
ହେ ଭବ ନାବିକ ଭବ ପାରାବାରେ
ଚଳାଇ ଧରିଛ କାତ ।
ଏ ଜୀବନ ତରୀ ଲଗାଇବ କୂଳେ
ନେଇ ଯିବ ସେହି ପଥ ॥
– ମନୋରଞ୍ଜନ ସୁରୁଜାଲ
Comments
ମନୋରଞ୍ଜନ ସୁରୁଜାଲ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ଗପ ଓ କବିତା ଆଦି ରଚନା କରନ୍ତି । ତାଙ୍କ ରଚିତ ଗପ ଓ କବିତାଗୁଡ଼ିକ ବିଭିନ୍ନ ପତ୍ରପତ୍ରିକାରେ ସ୍ଥାନ ପାଇ ପାଠକୀୟ ଆଦୃତି ଲାଭ କରିଛି ।
