ସ୍ୱପ୍ନ କେବେ
ଦୂର ପହାଡ଼ର ଶୀର୍ଷରେ,
ମୁଁ ଦୀପ ଶିଖାଟିଏ ॥
ସ୍ୱପ୍ନ କେବେ ନିଘଞ୍ଚ ପ୍ରହରର
ସପ୍ତ ରଙ୍ଗ ଭରା
ରଙ୍ଗୀନ ଦୁନିଆଟିଏ ॥
ସ୍ୱପ୍ନ ଦରିଆ ଲହରୀର
ମୁଁ ଦ୍ୱୀପପୁଞ୍ଜ
ଦେବୀ ପ୍ରତିମାଟିଏ ॥
ସ୍ୱପ୍ନ କେବେ ସାଜେ
ଶୁନ୍ୟ ହୃଦୟର
ରାଣୀ ମହୁମାଛିଟିଏ ॥
କେବେ ସାଜିଥାଏ
ପରି ରାଇଜର
ମଉନାବତୀଟିଏ ॥
କେବେ ପୁଣି ବଡ଼ ବଡ଼ ଆଶା
ରାଜା ଉଆସର ସ୍ୱୟମ୍ବର
ସଜା ରାଜ କନ୍ୟାଟିଏ ॥
କେବେ ପୁଣି ଶୂନ୍ୟ ହୃଦୟର
ପ୍ରେମ ଭରା ଆକର୍ଷଣ
ପବିତ୍ର ପ୍ରେମଟିଏ ॥
ସ୍ୱପ୍ନ ପୁଣି ସାଜେ ଭିଜା ଭିଜା
ବଦନରେ ଦୁଇ ଆତ୍ମାର
ମିଳନ ପାହାନ୍ତି ପ୍ରହରଟିଏ ॥
ବେଳେ ବେଳେ ନିସ୍ତବ୍ଧ ଶରୀର
ଭ୍ରମଣରେ ବାହାରେ
ଗାଁରୁ ସହର ଯାଏ ॥
କେମିତି ଏ ସ୍ୱପ୍ନ
ସ୍ୱପ୍ନରୁ ବାସ୍ତବ ଜୀବନ
ଯେମିତି ମରୁଭୂମିରେ
ମରୀଚିକାଟିଏ ॥
– ସସ୍ମିତା ନାୟକ
Comments
ସସ୍ମିତା ନାୟକ ପୁରୀ ଜିଲ୍ଲାର କାକଟପୁର ସ୍ଥିତ ନାଇଗୁଆଁର ବାସିନ୍ଦା । ସେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ଗପ ଓ କବିତା ଆଦି ରଚନା କରନ୍ତି । ତାଙ୍କ ରଚିତ ଗପ ଓ କବିତାଗୁଡ଼ିକ ବିଭିନ୍ନ ପତ୍ରପତ୍ରିକାରେ ସ୍ଥାନ ପାଇ ପାଠକୀୟ ଆଦୃତି ଲାଭ କରିଛି ।
