ବର୍ଷାର ଗଜଲ ଶୁଣି ଶୁଣି
ଅନ୍ୟ ମନସ୍କ ଭାବେ
ଧରଣୀକୁ ପଶିଆସେ ଶରତ,
ଖଣ୍ଡ ଖଣ୍ଡ ଧଳାମେଘ କାଗଜ ଫର୍ଦ୍ଦରେ
କାଶତଣ୍ଡି ତୂଳୀକାରେ
ଲେଖିଯାଏ ଅବୁଝା ସଙ୍ଗୀତ ଅନେକ ଅନେକ ।
ଜଳ ସ୍ଥଳ ଆକାଶରେ
ଭରିଦିଏ ଶୁଭ୍ରତାର ବିମଳ ଝଲକ
ଭଲ ପାଇବାର ଯେତେ ଆକର୍ଷଣ ଉଷ୍ମପ୍ରସ୍ରବଣ
ଛୁଇଁ ଛୁଇଁ ଯାଏ ସବୁ ହୃଦୟ ମୂଲକ ।
ଭୁଲି କେବେ ହୁଏ ନାହିଁ
ଶରତର ବିମଳ ରଜନୀ
ମାୟା ମୋହ ଆଲେଖ୍ୟର
ଋଦ୍ଧିମନ୍ତ ଚାରୁ ଶୋଭାରାଶି,
ଅଟେ ଯାହା ମଧୁମୟ, ପ୍ରେମମୟ
ଆଉ ସ୍ମୃତିମୟ
ଝୁରିହୁଏ ଯାହା ପାଇଁ କଳ୍ପନା ବିଳାସୀ ।
ବିନ୍ଦୁ ବିନ୍ଦୁ ଶିଶିର ଟୋପାରେ
ତା’ ପ୍ରେମର ଆର୍ଦ୍ରତାରେ
ଧୋଇଦିଏ ମଳିନତା ଅକୁଣ୍ଠ ଚିତ୍ତରେ,
ଆଶା ଆଉ ଉନ୍ମେଷାର ଚାରା ରୋପଣ
କରୁଥାଏ ମନ ବଗିଚାରେ ।
– ବସନ୍ତ କୁମାର ପ୍ରଧାନ
Comments
ବସନ୍ତ କୁମାର ପ୍ରଧାନ ଅନୁଗୋଳ ଜିଲ୍ଲାର ଛେଣ୍ଡିପଦାସ୍ଥିତ ହରିହରପୁରର ବାସିନ୍ଦା । ସେ ପେଶାରେ ଜଣେ ଶିକ୍ଷକ ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟରତ, ମାତ୍ର ନିଶା ତାଙ୍କର କବିତା ଲେଖିବା । ତାଙ୍କ ରଚିତ ଅନେକ କବିତା ବିଭିନ୍ନ ପତ୍ରପତ୍ରିକାରେ ସ୍ଥାନ ପାଇଛି ।
