ସାଉଁଟା ସ୍ମୃତି

saunta-smruti

ଏକାନ୍ତରେ ବସି ଅତୀତରେ ଭାସି
ସାଉଁଣ୍ଟୁଥିଲି ମୋ ସ୍ମୃତି
ଚଗଲା ପବନ ଚହଲେଇ ମନ
ଥରହର କଲା ଛାତି
କେତେ ବାଲିଘର ମିଶି ତୋଳୁଥିଲୁ
ହାତରେ ହାତକୁ ଛନ୍ଦି
ବାଲିଘର କି ସୌଦାଗର ଯିଏ
ହୃଦୟକୁ କଲା ବନ୍ଦୀ
ମୁଁ ଆଜି ତୋଳେ ବାଲିଘର ଏକା
ବିରହିଣୀଟିଏ ସାଜି
ମିଛ ପ୍ରତିଶୃତି ଶୁଣି ମୁଁ କାହିଁ
ଭାବେ ହୋଇଥିଲି ରାଜି
ତୁମେ ଗଢ଼ିଥିବ ସୁନାର ସଂସାର
କାହାକୁ ବାଛି ଜୀବନେ
ସ୍ପନ୍ଦନ ଥିଲି ମୁଁ ତୁମ ହୃଦୟର
କେବେ ଅବା କେଉଁ ଦିନେ
ମୁଁ ଆଜି ସତେ ତୁମ ପାଇଁକି ଜଣେ
ପାନ୍ଥଶାଳାର ପଥିକ
ଚାତକ ସାଜି ମୁଁ ଚାହିଁ ବସିଅଛି
କିଏ ହେବ ମୋ ନାୟକ?

ଦେବବ୍ରତ ଦାଶ

Comments

comments

ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ସହ ସେୟାର କରନ୍ତୁ...