ଛୋଟ କଳିକାଟି ଫୁଟିଥିଲା
ଅଗଣା ବଗିଚାରେ
ପବନରେ ଝୁଲି ଗାଉଥିଲା
ସେ ଗୀତ ଆନନ୍ଦରେ ॥ (୧)
ନିଷ୍କପଟ ହୃଦୟରେ ଧରି
ମମତା ସ୍ନେହପ୍ରେମ
ଅତୁଟ ବନ୍ଧନେ ବାନ୍ଧିଥିଲା
ସଭିଙ୍କର ଜୀବନ ॥ (୨)
ଛନ୍ଦ କପଟ ହିଂସାଦ୍ୱେଷର
ଭେଦଭାବ ଦୂରେଇ
ଆପଣାର କରିଲା ସଭିଙ୍କୁ
ସରଳ ମନନେଇ ॥ (୩)
କାମୁକ ଭ୍ରମରଟିଏ ଦେଖି
କମନୀୟ ରୂପକୁ
ଆସିଥିଲା ହୋଇ ଆନମନା
କଳିକାର ପାଖକୁ ॥ (୪)
କରିବାକୁ ଚରିତାର୍ଥ ନିଜ
କାମନା ବାସନାକୁ
ଜଳାଞ୍ଜଳି ଦେଇଦେଲା ତା’ର
ବିବେକ ପଣିଆକୁ ॥ (୫)
କଳିକୁ କରି କ୍ଷତବିକ୍ଷତ
ଲୁଟିନେଲା ମହକ
ତୃପ୍ତକରି ନିଜ ଅଭିଳାଷ
ବୋଳିଦେଲା କଳଙ୍କ ॥ (୬)
ନିଷ୍ପାପ କଳିକାର ଭାଙ୍ଗିଲା
ଭବିଷ୍ୟତ ସପନ
ବିଭୁଶିରେ ନହୋଇ ସ୍ଥାନିତ
ହୋଇଗଲା ମଳିନ ॥ (୭)
ଅକାଳେ ବୃନ୍ତଚ୍ୟୁତ ହୋଇଲା
ନିରୀହ ସେ ମୁକୁଳ
ସୌରଭ ବିତରିବା ଆଗରୁ
ହେଲା ପତନଶୀଳ ॥ (୮)
– ନିବେଦିତା ମହାପାତ୍ର
Comments
ପୁରୀ ଜିଲ୍ଲାର ଅନ୍ତର୍ଗତ ମୁକୁନ୍ଦ ମିଶ୍ର ନଗର ନିବାସୀ ନିବେଦିତା ମାହାପାତ୍ର ମୁଖ୍ୟତଃ ଓଡ଼ିଆ ଭଜନ ଆଦି ରଚନା ଆଦିରେ ରୁଚି ରଖନ୍ତି । ଭଜନାଞ୍ଜଳୀ ସହ ସେ ଅନେକ ଗପ ଓ କବିତା ଆଦି ରଚନା କରିଛନ୍ତି ।
