କେବେ ମନର କଥା ତ କେବେ ମନର ବ୍ୟଥା ଆଉ କେବେ କିଛି ତଥ୍ୟକୁ ପରିବେଷଣ କରିବାର ଏକ ବିଶେଷ ମାର୍ଗ ହେଉଛି କବିତା, ଯାହାକି ଲେଖକରୁ ହୃଦୟରୁ ସିଧା ପାଠକର ହୃଦୟକୁ ଛୁଏଁ ।
ନିଶବ୍ଦ ଆକାଶ ଉଦବେଳିତ ବିଶାଳ ସମୁଦ୍ର ରାତ୍ରୀ ଯେବେ କଡ଼ଲେଉଟାଏ ତନ୍ଦ୍ରାଚ୍ଛନ୍ନ ଆଖି ଖୋଲି ନିରବରେ ଟିମ୍ଟିମ୍ ତାରାମାନଙ୍କୁ ଦେଖେ । ତଳେ ଅଶାନ୍ତ ନିଲାଭ ସମୁଦ୍ରର ବକ୍ଷ ଉପରେ ନିଶ୍ଚନ୍ଦ୍ର ନିଳାଭ ଆକାଶ ଭିଡ଼ଠାରୁ ଅଲଗା ଏକୁଟିଆ ଶାନ୍ତ ଶୀତଳ ନିର୍ଲିପ୍ତ ପ୍ରକାଶ । ପ୍ରାପ୍ତିର ଆଶାନାହିଁ, ହାରିବାର ଦୁଃଖ ନାହିଁ ସତେଅବା କ୍ରିକେଟ ପଡ଼ିଆଟିଏ । କିଏ କେତେ ରନ୍ କଲା କାହାର କେତେ ୱିକେଟ ଉଡ଼ିଲା ତା’ର କିଛି ଯାଏନାହିଁ ଆସେ ନାହିଁ…
ଦ୍ରବ ଦ୍ରାବକର ସମ ସଖି ଆମେ ଗଢ଼ିବା ପ୍ରେମ ଦ୍ରବଣ ମିଶିଯିବା ଦୁହେଁ ମିଶେ ଯେମିତିକା ସମଜାତୀୟ ମିଶ୍ରଣ ॥ ଲୁହା ଚୁମ୍ବକର ସମ୍ପର୍କ ପରିକା ହେଉଥିବା ଆକର୍ଷିତ ବାହ୍ୟଚାପ କେବେ ରୋକି ପାରିବନି ହୋଇବାକୁ ଏକତ୍ରିତ ॥ ରାସାୟନିକ ପରିବର୍ତ୍ତନ ପରି ହେବନାହିଁ ଆମ ପ୍ରେମ ବନ୍ଧନ ଆମର ହୋଇବ ଯେମିତି ଭୌତିକ ପରିବର୍ତ୍ତନ ॥ ଧାତୁ ସମ ଆମେ କଠିନ ରହିବା ଆସୁ ଯାହା ପରିସ୍ଥିତି ସୁନା ପରି ଆମ ଔଜ୍ଜଲ୍ୟର ଗୁଣ ଆଣିଦେବ…
ଆଗତ ଫଗୁଣ ଶୁକ୍ଳ ତୃତୀୟାର ମୀନ ଚନ୍ଦ୍ରେ ଶୁଭ ଲଗ୍ନ ଜନ୍ମ ଜନ୍ମାନ୍ତର ସଂପର୍କ କଟିରେ ବନ୍ଧା ହେବା ସେହି କ୍ଷଣ ॥ ଦିନ ଗଣୁଅଛି ଆହେ ପ୍ରଣୟିନୀ ଉଛୁରା ମନ ମୋ ଚାପି ହୃଦୟ ଝରକା ଖୋଲା ରଖିଅଛି ଆସିବକି କାଳେ ଛପି ॥ ପ୍ରତିଟି ମୂହୁର୍ତ୍ତ ଲାଗେ ଶତ ଯୁଗ ସ୍ଥିର ଲାଗେ ମହୀ ଗତି ପରୀକ୍ଷା କି ନିଏ ନିୟତି ମୋହର ଧୈର୍ଯ୍ୟ ତରାଜୁରେ ନାପି ॥ ମାନସେ ଝଟକେ ସୁପ୍ରତିମା ତବ…
ମୋ ବିଶ୍ୱାସର ବିଶ୍ୱକୁ ମୁହୂର୍ତ୍ତକରେ, ଭାଙ୍ଗି ଦେଲା ପରେ, ମୋ ବର୍ଣ୍ଣବିଭା ପୃଥିବୀ ଦିଶୁଥିଲା ଫିକା ଫିକା, ହୃଦୟରେ ଜମି ଯାଉଥିଲା, ପରସ୍ତ ପରସ୍ତ ଧୂଳି । ଆମ ସମ୍ପର୍କର ଡୋରି ସବୁ ଛିଡ଼ିଥିଲା ବୁଢ଼ିଆଣି ଜାଲ ହେଇ । ମୁଁ ବି ଛିଣ୍ଡି ଯାଉଥିଲି, ପୂର୍ଣ୍ଣମୀରୁ ଅମାବାସ୍ୟାର ଚାନ୍ଦ ପରି । ସାଉଁଟୁଥିଲି ଭାଙ୍ଗି ରୁଜି ଯାଇଥିବା, ଆମ ପ୍ରେମ ଆଉ ପ୍ରଣୟର ଭଙ୍ଗା ଆଇନାକୁ । କିନ୍ତୁ ପାରୁନଥିଲି, ଛିଣ୍ଡା ସୂତାରେ ଗଣ୍ଠି ଦେଇ,…
ତମେ ନିଃଶବ୍ଦ ପଟ୍ଟଚିତ୍ରର ନାୟିକା, ଶାନ୍ତ ସମୁଜ୍ଵଳ ତୁମ ଉପସ୍ଥିତି ରୋମାଞ୍ଚିତ କରିଥାଏ ପରିବେଶକୁ । ଖୁବ ନିଖୁଣ ତୁମେ ଅଭିନୟରେ… ନିଜ ମନର କଥା ପ୍ରକାଶ କରିବା ବେଶ୍ ଜଣା ତୁମକୁ । ଓଠର ଚଞ୍ଚଳତା, ମର୍ମଜ୍ଞ ଚାହାଣି ତମ ଆଖିର, ବ୍ୟକ୍ତ କରିଥାଏ ତୁମ ହୃଦୟର ଭାଷା… ଜାଣିଲି ଏତିକି ସ୍ଵପ୍ନ ହେଉ ଅବା ବାସ୍ତବତା ତମେ ହିଁ ମୋ ଜୀବନ ପଟ୍ଟଚିତ୍ରର ସେହି ନିଃଶବ୍ଦତାର ନାୟିକା । – ନଳୀନକାନ୍ତ ଦାଶ ନଳୀନକାନ୍ତ…
