ଏବେ ବି ଝୁରୁଛି ରାଧା
ଦେଖିବୁ ଆ’ କାହ୍ନା
ଖୋଜୁଅଛି ତୋତେ ଏକା
ତୋ’ ପ୍ରିୟ ଯମୁନା ।
ଫୁଟୁଛି ଶତେକ ପଦ୍ମ
କାଳିନ୍ଦୀର ଜଳେ
ହେଲେ ତୋ’ ବଂଶୀ ସ୍ୱନ
ଶୁଭୁନି ସେ କୂଳେ ।
ଲୀଳା ତୋ’ ଲଗାଇ ଥିଲୁ
ଗୋପୀଗଣ ଧରି
ତୋ’ ନାମ ଶୁଣିଲେ କଂସ
ଯାଉଥିଲା ଡରି ।
କେତେ ଦିନ କହ ଆଉ
ଝୁରିବ ଯମୁନା
କଂସର କଷଣ ଏବେ
ସହି ଯେ ହୁଏନା ।
ଆ’ ଥରେ କାହ୍ନା ପୁଣି
ଫୁଙ୍କିଦେ ତୋ’ ବଂଶୀ
ତୋ’ ପରଶ ପାଇ ନାଚି-
ଉଠୁ ତୋ ମାନସୀ ।
ଅନାଇ ବସିଛି ଭକ୍ତ
ତୋତେ ଦିବା ନିଶି
ଦରଶନ ପାଇ ତୋ’ର
ହେବ ମହାଖୁସି ।
କଳିଯୁଗେ ନ ହୋଇ
ଆଉ ଆନମନା
ଥରେ ଆସି ବୁଝି ଯା’
ଭକ୍ତର ବେଦନା ।
ମାଣିକ ବସିଛି ରଖି
କ୍ଷୀର, ଦହି, ଛେନା
ନିତି କରେ କଦମ୍ବଟା
ଦିନ ଯେ ଗଣନା ।
କେଉଁଦିନ ଆସିବ ତା’
ପରିଚିତ କାହ୍ନା
ତା’ଉପରେ ହସିଖେଳି
ହେବ କେତେ ଆନମନା ।
ଗୋପାଳଗଣ ଝୁରନ୍ତି
କାହ୍ନୁ ତୋ’ର ବିନା
ଥରେ ଆସି ଦେଖିଯା’
ନିରାଶ କରନା ।
– ଶ୍ରୀନିବାସ ସାମଲ
Comments
ଶ୍ରୀନିବାସ ସାମଲ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ଗପ ଓ କବିତା ଆଦି ରଚନା କରନ୍ତି । ତାଙ୍କ ରଚିତ ଗପ ଓ କବିତାଗୁଡ଼ିକ ବିଭିନ୍ନ ପତ୍ରପତ୍ରିକାରେ ସ୍ଥାନ ପାଇ ପାଠକୀୟ ଆଦୃତି ଲାଭ କରିଛି ।
