ଦୂର ଆକାଶଟା ନିଜର ଲାଗୁଛି ପର ଲାଗେ ମିଠା ଖରା ଅନ୍ଧାରକୁ କେବେ ଆପଣା ଭାବିଲେ ଇର୍ଷାରେ ଜଳୁଛି ଏ ଧରା ॥ ବରଷା ଦିନରେ ଭିଜି ଭିଜି ସତେ ଦେହ ହଉଥିଲା ଥଣ୍ଡା ସେ ଥଣ୍ଡାକୁ ଆଜି ଏ ମନ ଝୁରୁଛି ଖରା ଘଉଡ଼ାଏ ମନ ରୂପକ ଏ ଦଣ୍ଡା ॥ ଲୋମ ଟାଙ୍କୁରା ସେ ଶୀତ ଦିନେ ସତେ ଦେହ ଥିଲା ଉଙ୍କୁରିତ ଏ ଖରାକୁ ଦେଖି ମନ ଖୋଜୁଥାଏ କାହିଁ ଗଲା ସେଇ…
କିପରି କହିବି ହୃଦର ବେଦନା ମୁଁ ଅଟେ ଏବେ ଜ୍ଞାନଶୂନ୍ୟ ଜ୍ଞାନୀ ମଣିଷର କାର୍ଯ୍ୟ ସବୁ ଏବେ ହେଇ ଯାଉଛି ଅଜ୍ଞାନ…!! କହୁଛନ୍ତି ସବୁ ସୁନ୍ଦର ଏ ସୃଷ୍ଟି ସୁନ୍ଦର ଏଇ ଜଗତ ସୁନ୍ଦର ଜଗତେ ପେଟ ଚାଖଣ୍ଡେକୁ ମିଳୁନି ଗଣ୍ଡିଏ ଭାତ…!! ଭାଗ୍ୟ ଏବଂ ଭବିଷ୍ୟତ ମୋ ସାଥିରେ ଖେଳୁଛନ୍ତି ଛକି-ଶୂନ, ବର୍ତ୍ତମାନ ଏବେ ଅଛି ମୋ ସାଥିରେ ଭବିଷ୍ୟତ ବହୁଦିନ…!! ଭାଳୁଛି ମୁଁ ବସି ରେଳ ଧାରଣାରେ ହୋଇବି ମୁଁ କାହା ପରି ଏତେ…
ସୁନାର ସଂସାର ଗଢ଼ିବା ଯେ ଆମେ ଦୁଇ ମନ ଏକ କରି ଖରା, ଛାଇ ରାସ୍ତା କରିବାରେ ଏକ ସୁଖ, ଦୁଃଖକୁ ଆଦରି….!! ଜୀବନର ମାନେ ଅବ୍ୟକ୍ତ ଜଞ୍ଜାଳ ଯନ୍ତ୍ରଣା ରହିବ ଘେରି ସେ ଯନ୍ତ୍ରଣାରୁ ଆମେ ସୁଖ ସାଉଁଟିବା ସାଉଁଟା ମୁକୁତା ପରି…!! କେତେ ବାଧା ବିଘ୍ନ ଆସିବ ଜୀବନେ ହୋଇବନି ନିରୁପାୟ ସବୁ ସମସ୍ୟାର ସମାଧାନ ତମେ ଉପାୟ ଦବ ସମୟ…!! ସମ୍ପର୍କ ସୁଦୃଢ଼ ରହିବ ଆମର ଜାଗି ରହିବ ବିଶ୍ୱାସ ଦୁହେଁ ଦୁହିଁଙ୍କର…
ତୁମ କରୁଣାରୁ ଚାଲିଛି ସଂସାର ରଥ ତବ ପାଦତଳେ ଏ ଜୀବନ ଯାଉ ଆହେ ପ୍ରଭୂ ଜଗନ୍ନାଥ…!! ଏ ଭବ ସାଗରେ ସଂଜ୍ଞାହୀନ ମୁଁ ଯେ ଜୀବିତ ତୁମରି ପାଇଁ ଜୀବ ଗଲା ବେଳେ ତୁମେ ଟାଣି ନିଅ ଆହେ ଭାବର ଗୋସାଇଁ…!! ସଂକଟେ ଅଭାବେ କି କାର୍ଯ୍ୟ କରିବି ବୁଡ଼ି ଯାଉଛି ମୋ ଭେଳା ସବୁ ସଂକଟରୁ ତୁମେ ଉଦ୍ଧାରୁଛ ଆହେ ପ୍ରଭୂ ଚକାଡୋଳା…!! ଜିତିବା ହାରିବା ପାଇ ହଜେଇବା ଦେଖାଅ ସବୁରି ପଥ ଭଲ…
