ରଙ୍ଗ ବେରଙ୍ଗର ଫୁଲର ସମ୍ଭାରେ ଥିରି ଥିରି ଆସେ ଶୀତ ଶୀତ ଆଗମନେ ମୋ ଗାଆଁ ହସଇ ଚାଷୀ ପୁଅ ଗାଏ ଗୀତ । ପ୍ରକୃତି ପଲ୍ଲୀର ଶୀତ ସକାଳଟା ଭାରି ମନୋହର ଦିଶେ ଫୁଲଫଳ ଭରା ବାଡ଼ି ବଗିଚାଟା ଖୁସିରେ ଯେମିତି ହସେ । ଶୀତ ସକାଳର କୋହଲା ପାଗରେ କାକର ଦେଖାଏ ଛଇ ଶିଶିରର ବିନ୍ଦୁ ବୃକ୍ଷ ଲତା ଡାଳେ ମୁକ୍ତା ସମ ଝଟକଇ । ପଲ୍ଲୀ ଲଳନାର କୁହୁକ ଛୁଆଁରେ ଅଗଣା ଜୀବନ୍ତ…
ଆମ ଏ ଓଡ଼ିଶା ଗୌରବ ମଣ୍ଡିତା ସଂସ୍କୃତିରେ ମହନୀୟା ଶିଳ୍ପକାରୁକାର୍ଯ୍ୟେ ଅଟେ ସେ ଅନନ୍ୟା ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟେ ଅବର୍ଣ୍ଣନୀୟା… ଜଗନ୍ନାଥ ଧାମ ଏ ପୁଣ୍ୟ ଉତ୍କଳ ଓଡ଼ିଆ ପୁଅଙ୍କ ବଳ ବୀର ପ୍ରସବିନୀ ଏ ଓଡ଼ିଶା ମାଟି ମହାପୁରୁଷଙ୍କ ସ୍ଥଳ… ତା’ ବନ ପାହାଡ଼ ସବୁଜିମା କ୍ଷେତ ଲାଗେ ଅତି ଆପଣାର ତା’ ବଡ଼ ଦେଉଳ କୋଣାରକ କ୍ଷେତ୍ର ସତରେ ବିସ୍ମୟକର… ତା’ ପଖାଳ କଂସା ତା’ ବାଡ଼ି ବେଉସା କୋଉଠି ମିଳିବ ନାଇଁ ପ୍ରେମରେ ଅପାର ଭାଷାରେ…
ଧନ ଲୋଡ଼ା ନାହିଁ ଜନ ଲୋଡ଼ା ନାହିଁ ଲୋଡ଼ା ତୋ ଶ୍ରୀଅଙ୍ଗ ଧୂଳି ଦେଲେ ଟିକେ ଧୂଳି ହୁଅନ୍ତି ମୁଁ ବୋଳି କରି ତୋତେ ଗଳାମାଳି… ଆରେ ଧନମାଳି ତୁ ମୋ ସୁନାଥାଳି ଦେ’ ତୁ କରୁଣା ଢାଳି ତୋ କରୁଣା ଢଳି କାଳେ ଯିବ ମିଳି ମୋ ସ୍ୱାର୍ଥପରତା ମଳି… ମନେ ତୋତେ ଭାଳି କରୁଛି ମୁଁ ଅଳି ଲିଭେଇଦେ ସ୍ୱାର୍ଥ କାଳି ଲିଭିଲେ ସେ କାଳି ସବୁ ଯିବ ଜଳି ହଟିବ ସଂସାରୁ କଳି……
