ଶିଶୁ - ଓଡ଼ିଆ କବିତା
ଶିଶୁ
ପାହାନ୍ତି ଆକାଶେ ଶୋଭା ପାଉଥିବା କୁଆଁ ତାରାଟିଏ ଶିଶୁ ଫଗୁଣ କାନିରେ ଦୋଳି ଖେଳୁଥିବା ଆମ୍ବ ବଉଳଟେ ଶିଶୁ । ପହିଲି ଆଷାଢ଼ ସ୍ପର୍ଶେ ଫୁଟିଥିବା ପାଳ ଛତୁଟିଏ ଶିଶୁ ବିଶାଳ ବୟସ୍କ ବରଗଛ ଡାଳେ କଅଁଳ କଷିଟେ ଶିଶୁ ।…
ଜୀବନ
ଜୀବନ
ଦେଖିନି ପାଖରୁ ଜୀବନକୁ କେବେ ଏକାନ୍ତରେ ବସି ଯେବେ ମୁଁ ଭାବେ - ହସିକି କାନ୍ଦେ, କାନ୍ଦିକି ହସେ ଜୀବନଟା ବୋଧେ ଏମିତି ଦିଶେ । ନଦୀ ବହିଯାଏ ସମୁଦ୍ର ଆଡ଼େ କେତେ ଅଙ୍କା ବଙ୍କା ପଥ ହାବୁଡ଼େ - ପଥର…
ତୁ- ଓଡ଼ିଆ କବିତା
ତୁ
ପହିଲି ବର୍ଷାରେ କାଦୁଆ ବିଲରେ ଧାନ ରୂଆଟିଏ ମୁଁ ମୋ କଅଁଳ କାଣ୍ଡକୁ ଶକ୍ତ କରୁଥିବା ଆଷାଢ଼ ଶ୍ରାବଣ ତୁ । ମନ ବହିଥାକ ଡାଏରୀର ସାଧା କାଗଜ ଫର୍ଦ୍ଦଟେ ମୁଁ ମୋ ଛାତିରେ ଗାରେଇ କବିତାଟେ ଲେଖି କବିର କଳ୍ପନା…
କିଛି ସତ ଲୁଚି ରହିବା ଭଲ
କିଛି ସତ ଲୁଚି ରହିବା ଭଲ
କିଛି ସତ ଲୁଚି ରହିବା ଭଲ ଆଖି କଣରେ ଅଶ୍ରୁ ଆଢ଼ୁଆଳରେ ହଉ କିମ୍ବା ଓଠ ତଳ ହସର ଓଢ଼ଣା ତଳେ କିଛି ସତ ଲୁଚି ରହିବା ଭଲ । କବିର ହୃତସ୍ପନ୍ଦନରେ ଯାହା ତା' ଲେଖନୀ ମୁନରେ ଜୀବନ୍ତ ହବା…
ବାପା
ବାପା
ନାଲି ଆଖି କରି ଶାସନ କରନ୍ତି ସପନ ଦେଖେଇ ସାହସ ବଢ଼ାନ୍ତି ବୁଝନ୍ତି ସମସ୍ତ ଅଳି । ଲୁହ ପି' ପୁଣି ହସିବା ଶିଖାନ୍ତି ଦୁଃଖ କଷ୍ଟ ସହି ଆଗକୁ ବଢ଼ାନ୍ତି କରନ୍ତୁ ପଛକେ ଗାଳି । ପଡ଼ି ଛିଡ଼ା ହବା…
