ଦିନ ୧୧ଟାରେ ଘରେ ପହଞ୍ଚିଲି । ଭିତରକୁ ପଶୁପଶୁ ବାପା ପଚାରିଲେ, “କିରେ ! ସକାଳ ୭ଟାରେ ପହଞ୍ଚିବୁ କହିଥିଲୁ । ଲେଟ୍ କାହିଁକି ହେଲା?” ମୁଁ କହିଲି, “କୋଣାର୍କ ଏକ୍ସପ୍ରେସ୍ ଲେଟ୍ରେ ଆସିଲା । ଟିକୁ ଆଉ ଝିଅ (ମୋ ସାନ ଭାଇ ଓ ଭଉଣୀ) ତ ସ୍କୁଲ ଯାଇଥିବେ । ବୋଉ କୁଆଡ଼େ ଗଲା କି?” “ବୋଧେ ସେପଟ ରୋଷେଇ ଘର ଚାଳିରେ ଥିବ । ବାଟରେ କିଛି ଖାଇ ନଥିବୁ ତ? ହଉ…
!! ୧ !! ସହନଶକ୍ତିର ପ୍ରସ୍ତର ଯେବେ ତରଳି ଯାଏ ଧୈର୍ଯ୍ୟର ବନ୍ଧ ଭାଙ୍ଗି ପ୍ଲାବିତ କରିଦିଏ ସୁନ୍ଦର ଢଳ ଢଳ ନୟନ ରାଇଜକୁ ତାକୁ ସମସ୍ତେ କହନ୍ତି “ଲୁହ” । !! ୨ !! ଯେବେ କେବେ ପୂର୍ଣ୍ଣତାର ବାରି ସିଞ୍ଚି ହୋଇଯାଏ ମନ ବଗିଚାରେ, ଉଚ୍ଛ୍ୱାସର ବୀଜଟିଏ ଉଙ୍କି ମାରେ, ବୟଃ କ୍ରମେ, ଖୁସିର ଗୋଲାପଟିଏ ଫୁଟି ଉଠେ ଅଧର ବୃକ୍ଷରେ, ଆଉ ତା’ ରଙ୍ଗରେ ରଙ୍ଗୀନ ହୋଇଯାଏ ଚିବୁକ ରାଇଜ, ତାକୁ ସମସ୍ତେ…
ଚଢ଼େଇଟିଏ ଉଡ଼ୁଛି ସିଧା ଶୂନ୍ୟକୁ, ମହାଶୂନ୍ୟର ଆହୁରି ଉପରକୁ, ସୂର୍ଯ୍ୟ ସମ ଜ୍ୱଳନ୍ତ କିରଣ ସମ ଉତ୍ତପ୍ତ ଆଉ ଦିବସ ସମ ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ହେବାକୁ । କବିଟିଏ ଚାହିଁଛି ସମବେଦନାର ଶ୍ରାବଣୀରେ ପୃଥିବୀ ଭିଜୁଛି, କବିତାର ସ୍ଫୁଲିଙ୍ଗ ଛୁଟୁଛି । କିଛି ବୁଝି ପାରୁନି କି କିଛି ଦେଖିପାରୁନି ଅବୁଝା ଚଢ଼େଇଟି କେବଳ ଉଡ଼ୁଛି ଆଉ ଉଡ଼ୁଛି ॥ X X X X X X X X X X ଏବେ କିନ୍ତୁ ସେ…
କହିବାର ଅଛି ଯଦି କହିଦିଅ ଆଉ ହୁଏତ ଫେରିବନି ଏ ସମୟ, “ନା” ହେବାର ଆଶଙ୍କାରେ କେତେଦିନ ଆତଙ୍କିତ ହେବ ହୃଦୟ ॥ ପରେ ପଶ୍ଚାତାପ ହେବ ନିଶ୍ଚେ ଜହ୍ନ ଆକାଶରୁ ଚାଲିଗଲା ପରେ, ନା ହେଇଗଲେ ପ୍ରତୀକ୍ଷା ସରିଯିବ, ବ୍ୟଥିତ ହେବନି ଅକୁହା ବେଦନାରେ ॥ ଆଉ ଯଦି “ହଁ” ହୋଇଯାଏ, ଜୀବନ ପଲ୍ଲବିତ ହେବ ପ୍ରେମର ରଙ୍ଗରେ, ବଦଳିଯିବ ଦୁଇଟି ଜୀବନ, ଦୁଇ ମନ ଏକ ହେବ ସ୍ନେହ ବନ୍ଧନରେ ॥ ଧୈର୍ଯ୍ୟର ବନ୍ଧ…
କ’ଣ ବା କରିବ ସିଏ? ଫୁରସତ୍ ନାହିଁ ଗଢ଼ିବାକୁ ବାଲିଘରଟିଏ, ତଥାପି ଆଉ ଏକ କୋଣାର୍କ ଗଢ଼ିବାର ଇଚ୍ଛା ॥ ହାତ ଥରୁଛି ଧରିବାକୁ ତୂଳୀଟିଏ, ତଥାପି ସମସ୍ତଙ୍କ ପାଇଁ ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁଟିଏ ଆଙ୍କିବାର ଆକାଂକ୍ଷା ॥ ପ୍ରୌଢ଼ତ୍ୱ କେବେଠୁ କଲାଣି କବଳିତ ଏ ଜଡ଼ ଶରୀରକୁ, ଅନୁଭବ ବିନା ବିତିଲା ଯୌବନ ॥ ମରି ମରି ସେଯାଏଁ ଜୀଇଁବ ଯେତେ ଦିନଯାଏ ଅଛି ଏ ଅନାକାଂକ୍ଷିତ ଜୀବନ ॥ ହସି ହସି ହସାଇ ଚାଲିଛି, କିଏ ବା…
