ନୂଆବର୍ଷ ତୁ ତ ଆସିବୁ ଗୋଟେ ଖସଡ଼ାରେ କିଏ କ’ଣ ମନା କଲେ ତୁ ଅଟକିଯିବୁ ମହାମାରୀର ଦୌରାତ୍ମ୍ୟରେ ମଣିଷର ନନ୍ଦନ କାନନରେ । ତୁ ଆସିବୁ, ଡରିବୁନି, ଏଠି ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଭେଟିବୁ କିଏ କୁଡ଼ିଆରେ ତ, କିଏ ପଞ୍ଜୁରୀରେ କିଏ ପିଞ୍ଜରାରେ ବାଘ, ଗାଈ ବିଶ୍ୱାସ କି ଦୟା ଏଠି ଆଉ ନାହିଁ ଏବେ ଏଠି ବଗ ମାଛ ଖେଳ । ଅନେକ କଣ୍ଟାର ସ୍ତୂପ, ଅବିଶ୍ୱାସର କଙ୍କାଳରେ ଅନେକ କୋକିଶିଆଳି ବନ୍ଧୁତ୍ୱର ହାତ ମିଳାନ୍ତି…
କେମିତି ଗୋଟେ ଅଜବ ଡର ମନକୁ ଘାରୁଛି ବେଳେବେଳେ କେତେବେଳେ ଭାରି ହାଲୁକା ଲାଗୁଛି କରୋନା ଆଉ ଫେରିବନି ଇଟାଲୀ, ଫ୍ରାନ୍ସ୍, ଆମେରିକା, ଚୀନ ପରି ମୋ ଭାରତରେ ଯେଉଁଠି ସାରଥି ସ୍ଵୟଂ କୃଷ୍ଣ, ଜଗନ୍ନାଥ, କାଶୀ, ବଦ୍ରିନାଥ ସେଠି କ’ଣ କେବେ ହାରିବ ଭାରତ? ଯେଉଁଠି ସଂସ୍କୃତି ଗୀତା ଭାଗବତ ବାପା ଛତ୍ରଛାୟା ମା’ର ପଣତ କାନି ସେଠି ସବୁ ଆସି ହେବେ ପରାହତ କଳା ପାହାଡ଼ବି କେତେ ମାତିଥିଲା କେତେ ଆଶା ବାନ୍ଧି ସିକନ୍ଦର…
ଅଜବ ମଣିଷ ଇଏ ବାସ୍ ଜୀଇଁବାର ଇଚ୍ଛାରେ ବିଭୋର କେତେବେଳଯାଏ ଦୌଡ଼ିପାରିବ ପତ୍ତା ନାହିଁ ପୁଣି କିନ୍ତୁ ଦୌଡ଼ିବାରେ ବ୍ୟସ୍ତ । ସବୁଠୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଚରିତ୍ରଟି ଆଜି କିନ୍ତୁ ପରାହତ ପ୍ରକୃତିର ହାତରେ ତମାମ ଦିନର କାମପରେ ଯାହାମିଳେ ସେଥିରେ ଚୁଲୀ ଜଳେ, ଘର ଚଳେ ଓ ପେଟ ପୂରେ ଭୋକ ମାରି ଛୁଆର ବିସ୍କୁଟ ଆସେ ବାପାର ଔଷଧ ସବୁ । କରୋନା ଲକ ଡାଉନ୍ ଚାରିଆଡ଼େ ଏବେ କେଉଁଠୁ ଯୋଗାଡ଼ କରିବ ମାସକର ରାସନ୍…
