ଆସ ସାଥୀ !
ଆସ ସାଥୀ ! ଦୁଆର ଯେ ଖୋଲା, ପ୍ରବେଶ କର… ନା’ ନା’… ଟିକିଏ ଅପେକ୍ଷା କର ! ଏରୁଣ୍ଡିର ପାପୋଛରେ, ସ୍ୱୟଂର ଅହଂକୁ ଝାଡ଼ି ଦେବ ! ଛାତରେ ଲୋଟିଛି ମାଳତୀ ଲତା, କ୍ରୋଧର ପସରା ସେଇଠି ଅଜାଡ଼ି ଦେବ ! ମନର ଭଗ୍ନାଂଶ କୁ ରଖି ଦେବ, ଚଉରା ମୂଳରେ… ଜୀବନର ବ୍ୟସ୍ତତାକୁ ଓହଳେଇ ଦେବ ପାଚେରୀ ଖୁଣ୍ଟରେ… ଶୁଭୁଛି ଶିଶୁଙ୍କ କୋଳାହଳ, ସେଥିରୁ, ଦୁଷ୍ଟାମୀ ଟିକିଏ ମାଗି ଆଣିବ… ଉପବନେ ଫୁଲର ରଙ୍ଗୀନ…
