ସକାଳୁ କି ନିଦ !!!
ମୁଁ ଶବପ୍ରାୟ;
ଯୌତୁକରେ ପାଇଥିବା ଖଟ ଉପରେ
ତମ ଦରମା ପଇସାରେ କିଣା କମ୍ବଳରେ
ତମଠୁ ପାଇଥିବା ସନ୍ତକଟିକୁ ଜାକିଧରି କୋଳରେ ।
“ଏଇ… ବାପପୁଅ କେତେ ଶୋଇବ…?”
ସକାଳୁ ସକାଳୁ କେଁ କେଁ ଶବ୍ଦ
ମତେ କର ଦ୍ରୌପଦୀ ଆଉ ତମେ ହେଇଯାଅ ଦୁଃଶାସନ
ଫିଙ୍ଗିଦିଅ କମ୍ବଳକୁ
ଦେହେ ଘଷି ମୋର ତମ ଥଣ୍ଡା ଥଣ୍ଡା ହାତକୁ
ଆଖି ଖୋଲି ମୁଁ ଦେଖେ ତ !!!
ରାଜଧାନୀକୁ ଶୀତ ଛୁଇଁଥିଲା
ତମ ନାଲି ଜ୍ୟାକେଟ ଆଉ ପୁଷି କ୍ୟାଟ ଟୋପିରେ
ଶୁଭ୍ର ସକାଳରେ;
ଲାଲ ଦିଶୁଥିବା ତମ ଗାଲ କହୁଥିଲା,
“ମାଘ” ସନ୍ତର୍ପଣରେ ଚୁମାଟେ ଦେଇଛି
ମୁଁ ଶୋଇଥିବା ଅବସ୍ଥାରେ ॥
– ତୃପ୍ତି ରଞ୍ଜନ ଦାସ
Comments
ଡ. ତୃପ୍ତି ରଞ୍ଜନ ଦାସ ପଦାର୍ଥ ବିଜ୍ଞାନରେ ପିଏଚ୍.ଡି କରିସାରିବା ପରେ ଏବେ ପ୍ରାଧ୍ୟାପକ ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି । ସେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାର ଗପ ଓ କବିତା ଆଦି ରଚନା କରନ୍ତି । କଳା କ୍ଷେତ୍ରରେ ରୁଚି ରଖୁଥିବା ତୃପ୍ତିଙ୍କର ଦୁଇଟି କବିତା ସଂକଳନ ଓ ଗୋଟିଏ ଉପନ୍ୟାସ ପ୍ରକାଶ ପାଇସାରିଛି; ତନ୍ମଧ୍ୟରୁ ତାଙ୍କର ପ୍ରଥମ କବିତା ସଂକଳନଟି ଓଡ଼ିଶା ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡେମୀ ପୁରସ୍କାରରେ ମନୋନୀତ ହୋଇଥିଲା ।
