ସାହିତ୍ୟ ହେଉଛି ସମାଜର ଦର୍ପଣ । ସାହିତ୍ୟି ସମାଜକୁ ପ୍ରଭାବିତ କରେ । ସମାଜର ପ୍ରତିଛବିକୁ ସାହିତ୍ୟରେ ଉପଲବ୍ଧି କରିହୁଏ । ଯୁଗ ସହିତ ତାଳ ଦେଇ ସାହିତ୍ୟରେ ମଧ୍ୟ ଅନେକ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଆସେ
ସାଧାରଣଭାବରେ ଆମମାନଙ୍କ ମନରେ ଏପରି ଧାରଣା ରହିଛି କି ଗୃହସ୍ଥରେ ରହିବାର ଅର୍ଥ ହେଉଛି ମାୟା ବନ୍ଧନରେ ବାନ୍ଧିହେବା ଏବଂ ଗୃହସ୍ଥରେ ନରହିବା ହେଉଛି ସ୍ୱର୍ଗର ଚିହ୍ନ । କିନ୍ତୁ, ବାସ୍ତବରେ ବନ୍ଧନ ଗୃହସ୍ଥରେ
ମୁଁ ଭୂତ ବିଶ୍ୱାସ କରେ ନା । ଠିକ କରେ ନା ନୁହଁ, ବୁଝି ପାରେ ନା । ହୁଏତ ଥିବେ, ହୁଏତ ନଥିବେ । ମନ କେବେ ଯୁକ୍ତିବାଦୀ ତ ଆଉ କେବେ
ସକଳ ଶକ୍ତିର ଆଧାର ସୂର୍ଯ୍ୟ । ଭାରତ ବର୍ଷରେ ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କୁ ଦେବତା ରୂପେ ପୂଜା କରାଯାଏ, ତେଣୁ ଅନେକ କାର୍ଯ୍ୟ ତଥା ପର୍ବ ସେହି ଭାସ୍କରଙ୍କୁ ଆଧାର କରି ଆରମ୍ଭ ତଥା ପାଳନ କରାଯାଏ
ପ୍ରସ୍ତାବନା ଦିନାଙ୍କ ୪-୧୨-୨୦୧୮ରେ ଟୁଇଟରରେ ନବଗୁଞ୍ଜର (୧) (ଯାହା ବିଷୟରେ କେବଳ ସାରଳା ଦାସଙ୍କ ମହାଭାରତରେ ହିଁ ଉଲ୍ଲେଖ ଅଛି) ବିଷୟରେ ଆଲୋଚନା ବେଳେ ବନ୍ଧୁ ଆଶୀଷ କୁମାର ନାୟକ (@ashishkumar_tw) ତାଙ୍କ ସ୍ୱ-ଧଳାପଟାରେ
ବଡ଼ବୋଉ; ପିଲାଦିନେ ଅନେକ ସମୟ ମୁଁ ବଡ଼ବୋଉ ସାଙ୍ଗରେ କାଟିଛି । ଯେତେବେଳେ ବଡ଼ବୋଉ ପାଖରେ ବସିଯାଏ, ସେ କେତେ କଥା ଗପିଯାଏ ମୋ ଆଗରେ । ମୁଁ ସେମିତି ବସି ଶୁଣୁଥାଏ ।
ଅନେକ ଲୋକ ଜୀବନସାରା ଗୋଟିଏ ସମୟରେ ଉଦାସ ହୁଅନ୍ତି । ଏହା ପରିବାରର ସଦ୍ୟସଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ, ପରିବେଶ ଚାପ କିମ୍ବା ମାନସିକ ଅସୁସ୍ଥତା ହେତୁ ହେଉ । ଉଦାସୀନତାର ଭାବନାରେ ମାନସିକ ଅସୁସ୍ଥତା କିମ୍ବା
“ଦ୍ୱିତୀୟ” ଏକ ସାଧାରଣ ଶବ୍ଦ ଯାହାର ଅର୍ଥ ପ୍ରଥମର ପରବର୍ତ୍ତୀ ସଂଖ୍ୟା । କିନ୍ତୁ ପ୍ରତିଯୋଗିତାରେ ଜଣେ ପ୍ରତିଯୋଗୀ ଦ୍ୱିତୀୟ ସ୍ଥାନ ଅଧିକାର କଲେ ତା’ ଆପଣାର ଲୋକ ଖୁସି ଉପରେ ଉପରେ ଖୁସି
– କେମିତି ଅଛୁ? – ଭଲ ଅଛି…! – ଆରେ କେମିତି ଅଛୁ ? – ହଁ ଭଲ ଅଛି…! – ସତ କହ, କେମିତି ଅଛୁ, ସତରେ ଭଲ ଅଛୁ…? – ……………….(ନିରୁତ୍ତର)
ଅନେକ ବର୍ଷ ହେଲା ରାମାୟଣ ପଢ଼ି ନଥିଲି… ଆଗରୁ ମାମୁଁ ଘରେ ରାମନବମୀ ସମୟରେ ରାମାୟଣ ପଢ଼ୁଥିଲି । ୨୦୦୮ରେ ମୋର ଏକ୍ସିଡ଼େଣ୍ଟ ପରେ ଆଉ ତଳେ ବସିବାରେ ଅସୁବିଧା ଯୋଗୁଁ ରାମାୟଣ ପଢ଼ିବା
ଯୁଗେ ଯୁଗେ ରାକ୍ଷସମାନଙ୍କ ସଂହାର ପାଇଁ ଭଗବାନ ଧରିଥାନ୍ତି ଅସ୍ତ୍ର । କେବେ ସେ ଦ୍ୱାପର ଯୁଗର ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ତ କେବେ ତ୍ରେତୟା ଯୁଗର ରାମଚନ୍ଦ୍ର ସାଜି । ଆଉ ଛାଡ଼ିଯାଆନ୍ତି କିଛି ସତ୍ୟ-ଆଦର୍ଶର
ଆଜି କରୋନାକୁ ନେଇ ଆମେ ସମସ୍ତେ ବ୍ୟତିବ୍ୟସ୍ତ । କାରଣ, ଏ ନୋଭେଲ କରୋନାର ଭୂତାଣୁ ଏକଦମ୍ ନୂଆ । ଆଉ ପୁରୁଣା କରୋନାଠୁ ବହୁଗୁଣରେ ବଳଶାଳୀ ବି । ଯାହାକୁ ନେଇ ସାରା
ସାହିତ୍ୟ ହେଉଛି ସମାଜର ଦର୍ପଣ । ସାହିତ୍ୟି ସମାଜକୁ ପ୍ରଭାବିତ କରେ । ସମାଜର ପ୍ରତିଛବିକୁ ସାହିତ୍ୟରେ ଉପଲବ୍ଧି କରିହୁଏ । ଯୁଗ ସହିତ ତାଳ ଦେଇ ସାହିତ୍ୟରେ ମଧ୍ୟ ଅନେକ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଆସେ
ସାଧାରଣଭାବରେ ଆମମାନଙ୍କ ମନରେ ଏପରି ଧାରଣା ରହିଛି କି ଗୃହସ୍ଥରେ ରହିବାର ଅର୍ଥ ହେଉଛି ମାୟା ବନ୍ଧନରେ ବାନ୍ଧିହେବା ଏବଂ ଗୃହସ୍ଥରେ ନରହିବା ହେଉଛି ସ୍ୱର୍ଗର ଚିହ୍ନ । କିନ୍ତୁ, ବାସ୍ତବରେ ବନ୍ଧନ ଗୃହସ୍ଥରେ
ମୁଁ ଭୂତ ବିଶ୍ୱାସ କରେ ନା । ଠିକ କରେ ନା ନୁହଁ, ବୁଝି ପାରେ ନା । ହୁଏତ ଥିବେ, ହୁଏତ ନଥିବେ । ମନ କେବେ ଯୁକ୍ତିବାଦୀ ତ ଆଉ କେବେ
ସକଳ ଶକ୍ତିର ଆଧାର ସୂର୍ଯ୍ୟ । ଭାରତ ବର୍ଷରେ ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କୁ ଦେବତା ରୂପେ ପୂଜା କରାଯାଏ, ତେଣୁ ଅନେକ କାର୍ଯ୍ୟ ତଥା ପର୍ବ ସେହି ଭାସ୍କରଙ୍କୁ ଆଧାର କରି ଆରମ୍ଭ ତଥା ପାଳନ କରାଯାଏ
ପ୍ରସ୍ତାବନା ଦିନାଙ୍କ ୪-୧୨-୨୦୧୮ରେ ଟୁଇଟରରେ ନବଗୁଞ୍ଜର (୧) (ଯାହା ବିଷୟରେ କେବଳ ସାରଳା ଦାସଙ୍କ ମହାଭାରତରେ ହିଁ ଉଲ୍ଲେଖ ଅଛି) ବିଷୟରେ ଆଲୋଚନା ବେଳେ ବନ୍ଧୁ ଆଶୀଷ କୁମାର ନାୟକ (@ashishkumar_tw) ତାଙ୍କ ସ୍ୱ-ଧଳାପଟାରେ
ବଡ଼ବୋଉ; ପିଲାଦିନେ ଅନେକ ସମୟ ମୁଁ ବଡ଼ବୋଉ ସାଙ୍ଗରେ କାଟିଛି । ଯେତେବେଳେ ବଡ଼ବୋଉ ପାଖରେ ବସିଯାଏ, ସେ କେତେ କଥା ଗପିଯାଏ ମୋ ଆଗରେ । ମୁଁ ସେମିତି ବସି ଶୁଣୁଥାଏ ।
ଅନେକ ଲୋକ ଜୀବନସାରା ଗୋଟିଏ ସମୟରେ ଉଦାସ ହୁଅନ୍ତି । ଏହା ପରିବାରର ସଦ୍ୟସଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ, ପରିବେଶ ଚାପ କିମ୍ବା ମାନସିକ ଅସୁସ୍ଥତା ହେତୁ ହେଉ । ଉଦାସୀନତାର ଭାବନାରେ ମାନସିକ ଅସୁସ୍ଥତା କିମ୍ବା
“ଦ୍ୱିତୀୟ” ଏକ ସାଧାରଣ ଶବ୍ଦ ଯାହାର ଅର୍ଥ ପ୍ରଥମର ପରବର୍ତ୍ତୀ ସଂଖ୍ୟା । କିନ୍ତୁ ପ୍ରତିଯୋଗିତାରେ ଜଣେ ପ୍ରତିଯୋଗୀ ଦ୍ୱିତୀୟ ସ୍ଥାନ ଅଧିକାର କଲେ ତା’ ଆପଣାର ଲୋକ ଖୁସି ଉପରେ ଉପରେ ଖୁସି
– କେମିତି ଅଛୁ? – ଭଲ ଅଛି…! – ଆରେ କେମିତି ଅଛୁ ? – ହଁ ଭଲ ଅଛି…! – ସତ କହ, କେମିତି ଅଛୁ, ସତରେ ଭଲ ଅଛୁ…? – ……………….(ନିରୁତ୍ତର)
ଅନେକ ବର୍ଷ ହେଲା ରାମାୟଣ ପଢ଼ି ନଥିଲି… ଆଗରୁ ମାମୁଁ ଘରେ ରାମନବମୀ ସମୟରେ ରାମାୟଣ ପଢ଼ୁଥିଲି । ୨୦୦୮ରେ ମୋର ଏକ୍ସିଡ଼େଣ୍ଟ ପରେ ଆଉ ତଳେ ବସିବାରେ ଅସୁବିଧା ଯୋଗୁଁ ରାମାୟଣ ପଢ଼ିବା
ଯୁଗେ ଯୁଗେ ରାକ୍ଷସମାନଙ୍କ ସଂହାର ପାଇଁ ଭଗବାନ ଧରିଥାନ୍ତି ଅସ୍ତ୍ର । କେବେ ସେ ଦ୍ୱାପର ଯୁଗର ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ତ କେବେ ତ୍ରେତୟା ଯୁଗର ରାମଚନ୍ଦ୍ର ସାଜି । ଆଉ ଛାଡ଼ିଯାଆନ୍ତି କିଛି ସତ୍ୟ-ଆଦର୍ଶର
ଆଜି କରୋନାକୁ ନେଇ ଆମେ ସମସ୍ତେ ବ୍ୟତିବ୍ୟସ୍ତ । କାରଣ, ଏ ନୋଭେଲ କରୋନାର ଭୂତାଣୁ ଏକଦମ୍ ନୂଆ । ଆଉ ପୁରୁଣା କରୋନାଠୁ ବହୁଗୁଣରେ ବଳଶାଳୀ ବି । ଯାହାକୁ ନେଇ ସାରା
