ନାରୀ ତମେ କେବେ ଜାୟା
କେବେ ଜନନୀ ଭଗିନୀ,
ସ୍ନେହମୟୀ ଦୟାମୟୀ
ତୁମେ ଅଟ ଶକ୍ତିମୟୀ ।
କନ୍ୟା ରୂପେ କେବେ ତୁମେ
ବଢ଼ାଇଥାଅ ଗୃହର ଶୋଭା,
ଶୈଶବ କାଳରେ ମାତୃ ରୂପେ
ମମତାମୟୀ ରୂପେ ହୁଅ ଉଭା ।
ଜଗତ କଲ୍ୟାଣେ ବ୍ରତୀ
ଦାନ କରିଥାଅ ପୀୟୂଷ,
ପତ୍ନୀ ରୂପେ ତୁମ ନିଷ୍ଠା ବଳେ
ବଢ଼ାଇ ସ୍ଵାମୀଙ୍କ ଆୟୁଷ ।
ଜୀବନ ଥିବାଯାଏ କରିଥାଅ
ଶାଶୁଶଶୁରଙ୍କ ସେବା,
ଦୁଇ କୁଳର ହିତ କରିଥାଏ
ସଦା ତୁମେ ଅଟ ସୁପ୍ରଭା ।
ତୁମ ତ୍ୟାଗପୂତ ଜୀବନେ ଆଦର୍ଶ
ବାଣ୍ଟିଥାଅ ନିତିଦିନ,
ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଦୟା କ୍ଷମା ସହନଶୀଳତା
ଧରି ରଖିଥାଏ ଅପୂର୍ବ ମନେ ।
ସମାଜ ଗଠନ ତୁମରି ଭୂମିକା
ଅପ୍ରମିତ ରହିଥାଏ,
ପ୍ରକୃତି ସ୍ୱରୂପ ତୁମେ ମହିୟସୀ
ବିପଦ ନଶିନି ବୋଲଇଥାଏ ।
ଦେବୀ ରୂପେ ତୁମେ ଆସ ଅବତରି
ଜଗତ କଲ୍ୟାଣ ପାଇଁ,
ସୁନ୍ଦର ଧରଣୀ ଶୋଭା ପାଉଅଛିୁ
କାଳ କାଳରୁ ତୁମରି ପାଇଁ ।
ତୁମ ବିନା ସୃଷ୍ଟି ଧ୍ଵଂସ ପାଇଥାଏ
ଅନ୍ୟଥା କେବେ ନୋହିଛି
ଏ ସଂସାରେ ନାହିଁ ନାରୀ ସମ କେହି
କ୍ଷମାର ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି ରୂପେ ଯୁଗେ ଯୁଗେ ରହିଛି ।
ନିରୀହା ସରଳା ନାରୀ ଅଟେ
ନିଃସ୍ୱାର୍ଥର ଜୀବନ୍ତ ପ୍ରତିମା
ସର୍ବଂସହା ନାରୀ ତୁମେ
କେ ବର୍ଣିବ ତୁମ ମହିମା। ।
– ରଶ୍ମୀବାଳା ଶତପଥୀ
ଯାଜପୁର ଟାଉନ୍, ଯାଜପୁର
Comments
ରଶ୍ମୀ ବାଳା ଶତପଥୀ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ଗପ, କବିତ ଆଦି ରଚନା କରିଥାନ୍ତି । ତାଙ୍କ ରଚିତ ଅନେକ ଗୁଡ଼ିଏ ଗପ, କବିତା ବିଭିନ୍ନ ପତ୍ରପତ୍ରିକାରେ ପ୍ରକାଶ ପାଇଛି ।
