ଅନେକ କଥା, କିନ୍ତୁ ଗଦ୍ୟ ଆକାରରେ… ପଢ଼ନ୍ତୁ କିଛି ବଛା ବଛା ଗଳ୍ପ ଶୁଭପଲ୍ଲବର ଓଡ଼ିଆ ୱେବ୍ ପୋର୍ଟାଲ୍ରେ… ପଢ଼ନ୍ତୁ, ସେୟାର କରି ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ପଢ଼ିବାର ସୁଯୋଗ ଦିଅନ୍ତୁ ।
ଡିନର ଆରମ୍ଭ ବେଳେ ଭାଇ କହିଲେ, “ବାପା, ସମୁ ଅଙ୍କଲ ତାଙ୍କ ସାନଝିଅ ବାହାଘର ପାଇଁ ରାସ୍ତା ପାଖ ଦୁଇ ଏକର ଜମି ବିକ୍ରି କରୁଛନ୍ତି ବୋଲି ଶୁଣିଲି, ତାଙ୍କ ସହ କଥା ବି ହୋଇସାରିଛି, ଭଲ ରେଟ୍ରେ ମିଳିବ, କିଣିବୁ ବୋଲି ଆମେ ଭାବୁଥିଲୁ ।” ଭାଇ କଥାରେ ମୁଁ ବି ସମ୍ମତ ଜଣେଇଲି । ବାପା କିଛିସମୟ ଚୁପ୍ ରହି କହିଲେ, “ସମୁ ମୋ ପିଲାଦିନ ସାଙ୍ଗ, ଏକାସାଙ୍ଗରେ କେତେ ଯେ ମାଡ଼ ଖାଇଛୁ…
ଧେରଡ଼ା ଶୋଭନର ନାକ ଦଣ୍ଡିଟାକୁ ମାରି ଫଟେଇଦେଲା ସାନି । ଶୋଭନ କାନ୍ଦିକାନ୍ଦି ବାପାଙ୍କୁ କହିଲା, “ବାପା, ସେ ଧୁନ୍ଦୀ ମୋତେ ମାଲିଲା, ତା ଶାଶୂଘଲୁକୁ ମୁଁ ଯିବିନି ।” ଏହା କହି ପୁଣି କାନ୍ଦିଲା । ବାପା ହସିଦେଇ କହିଲେ, “ଏଇ ଗୋଟିଏ କଥା ନା, ତୁ ଚିନ୍ତା କରନା, ତାକୁ ଗୋଟେ ବାଳୁଙ୍ଗି ଶାଶୁଘର ଦେଖିକି ବାହା ଦେଇଦେବା, ଦେଖିବୁ ସେ ସାବଡ଼ ହୋଇଯିବ ।” ଏକଥାଶୁଣି ଶୋଭନ କାନ୍ଦ ବନ୍ଦ କରି କହିଲା,…
ରାତି ଦୁଇଟା ପାଖାପାଖି । ମୋ ଆଖି ପଲକ ବି ପଡ଼ୁନଥାଏ ରଶ୍ମିଙ୍କ ଚିନ୍ତାରେ । ଅପେରେସନ ଥିଏଟରରେ ସେ ଭର୍ତ୍ତି ହେଇଥାଆନ୍ତି । ଡାକ୍ତର କହିଥିଲେ ପିଲାଟାର ନର୍ମାଲ ଡେଲିଭରି ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ । ଠିକ୍ ୨ଟା ୧୦ ବେଳକୁ ବାପା ଫୋନ୍ କରି କହିଲେ, “ବାବାରେ ତୁ ବାପା ହୋଇଗଲୁ, ଲକ୍ଷ୍ମୀଟିଏ ପାଇଛୁ ।” ମୁଁ ଖୁସିରେ କାନ୍ଦି ପକେଇ କହିଲି, “ବାପା, ସେ ଦୁଇଜଣ ଠିକ୍ ଅଛନ୍ତି ତ? ମୁଁ ସକାଳ ଫାର୍ଷ୍ଟ…
ପାହାଡ଼ ଜଙ୍ଗଲ ଘେରା ଗାଆଁଟିଏ ମଧୁପୁର । ଅଧିବାସୀମାନେ ପ୍ରାୟତଃ ଆଦିବାସୀ ସମ୍ପ୍ରଦାୟର । ଜଙ୍ଗଲ ଜାତ ଦ୍ରବ୍ୟ ଆଉ ପାହାଡ଼ ଝରଣାରୁ ମିଳୁଥିବା ଦ୍ରବ୍ୟ ହିଁ ତାଙ୍କ ଜୀବନ ଜୀବିକା । ସରଳ ବିଶ୍ୱାସୀ ଆଦିବାସୀମାନେ କେବେ ଡାକ୍ତର, ଓକିଲ ଆଉ ଅଲଗା ଜୀବିକା ଲୋକମାନଙ୍କ ସଂସ୍ପର୍ଶରେ ଆସିବା ତ ଦୂର କଥା ତାଙ୍କୁ ଦେଖି ବି ନଥାନ୍ତି । ଖାଲି ଜଣେ ସହୃଦୟ ଦିଦି ଆଦିବାସୀ ଛୁଆମାନଙ୍କୁ ଆସି ପାଠ ପଢ଼େଇ ଦେଇ ଯାଆନ୍ତି…
ଫେବୃଆରୀ ମାସର ଶୀତୁଆ ସକାଳ, ବରଫ ଗଦା ଭିତରକୁ ଝରକା କାଚଆଡ଼ୁ ଚାହିଁ ରହିଥିଲା ଶୈଳଜା । ରାତିର ଗଦାଏ ବାସନକୁ ଧୋଇବାକୁ ପଡ଼ିବ । ଗ୍ଲୋଭ୍ସ୍ ଦୁଇଟାକୁ ପିନ୍ଧି ପକେଇଲା ସେ ଚଞ୍ଚଳ ଚଞ୍ଚଳ । ବାସନଧୋଇବା ମେସିନଟାର କ’ଣହେଇଛି କେଜାଣି, ଜମା ଛାଡ଼ୁନି ଅଁଇଠାଗୁଡ଼ାକ । ଝରକା କାଚରୁ ବାହରଟା ଲାଗୁଥିଲା ପରୀରାଇଜ ଭଳି । ଧଳା ମଖମଲିଚାଦରଟେ ଯେମିତି କିଏ ବିଛେଇ ଦେଇଛି । ଛୁଆ ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କ କିରଣରେ ଲୋଭନୀୟ ଦେଖା ଯାଉଥିଲା…
