କେବେ ମନର କଥା ତ କେବେ ମନର ବ୍ୟଥା ଆଉ କେବେ କିଛି ତଥ୍ୟକୁ ପରିବେଷଣ କରିବାର ଏକ ବିଶେଷ ମାର୍ଗ ହେଉଛି କବିତା, ଯାହାକି ଲେଖକରୁ ହୃଦୟରୁ ସିଧା ପାଠକର ହୃଦୟକୁ ଛୁଏଁ ।
ଆସ ଯୁଦ୍ଧ ଦେଖିବ ସିପାହୀର ଘର ସମ୍ମୁଖରେ ଛିଡ଼ା ହେଇ ଫୁଟୁ ନଥିବ ବନ୍ଧୁକ ତୁଟୁ ଥିବ କାହା ହାତର ଚୁଡ଼ି ନଥିବ ବାରୁଦ, କରୁଣ ବିଳାପ ଆକାଶରେ ଯାଉଥିବ ଉଡ଼ି ପୋଡ଼ା ଶବର ଗନ୍ଧ, ମଶାଣୀରେ ଗହଳି ଅଗଣା ଶାନ୍ତ ଆଉ ନିସ୍ତବ୍ଧ ଯୁଦ୍ଧଅନ୍ତେ ଯୁଦ୍ଧ ଭୂମି ପରି ସ୍ୱପ୍ନମାନେ ଯୁଦ୍ଧ କରୁଥିବେ ରାତି ସହ ନିଦମାନେ ଲୁହ ସହ ଦୁଇ ମୁଠା ଚାଉଳ ଧରିଥିବ ହାଣ୍ଡିର ଘଣ୍ଟିକା ସିନ୍ଦୁର ଫିକା ପଡ଼ିବାକୁ ସିନ୍ଥି ସହ…
ସୁନାଝିଅର ରାଗ ନଥାଏ ରୁଷା ନଥାଏ ଭାବ ନଥାଏ କି ଅଭାବ ବି ନଥାଏ ଛାତିରେ ଛାତିଏ ଯନ୍ତ୍ରଣାର ବରଫ ମୁଣ୍ଡେଇ ଓଠରେ ମାଖିଥାଏ ହସରୁ ଖିଏ ଚିହ୍ନିଲା ମାଟି-ଅଚିହ୍ନା ଆକାଶ ଅଣ୍ଟାଭଙ୍ଗା ୠତୁ – ପବନର ଧାସ ସବୁରି ଦାୟରେ ନିଜ ହଁ ଆଉ ନାହିଁକୁ ଦବେଇ ବାରବାର କାହା ଲାଗି ବିକ୍ରି ହେଉଥାଏ ରାସ୍ତା ଥାଏ ପାଦ ଥାଏ କାରଣ ଥାଏ ଠିକଣା ବି ଥାଏ ଦୁଷ୍ଟ ନହେବାକୁ ତାକୁ କିଏ ରାଣ ଦେଇଥାଏ?…
ଦର୍ପଣ ଆଗରେ ମୋ ମୁଖରେ ଦେଖୁଅଛି ପ୍ରତିବିମ୍ବ ତୁମ ତୁମ ସହ ମୋ ହସ ଆଜି ମିଶିଯାଏ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଅନେକ । ତୁମ ସ୍ନେହ ଆଦରରେ ଖେଳୁଥିଲି ମୁଁ ତୁମରି କୋଳରେ ଦିନେ, ଆଜି ମୁଁ ଖୋଜି ହୁଏ, ଆନାମନା ହୋଇ, ମୋ ମନର ଭାବନା ଆଉ କିଏ ଜାଣେ । ସ୍ମିତ ହସ ତୁମ ମନେ ମୋ ପଡ଼ୁଛି ଏକାନ୍ତରେ ଥିଲାବେଳେ, ନିଶାର ଗଭୀର ପ୍ରହରୀରେ ନିଦ୍ରାଭଗ୍ନ ହୁଏ, ଦୁଃଖରେ ମୁଁ ଭାଳେ । ସଂସାରର…
ସେ କହୁଛି ଗାଁକୁ ଫେରିଆ କହୁଛି – ରାସ୍ତାସବୁ ପକ୍କା ଏବେ ଆଉ କାଦୁଅ ହଉନି ଆଉ ବିଜୁଳି କଟୁନି ଓଦା ଗୋବର ଲିପା ଚଟାଣକୁ ଘୃଣାକରୁ ପରା ! ଏବେ ତ ପକ୍କା ଘର, ତୁ କ’ଣ ଆସିବୁନି? ଗାଁ କେତେ ବଦଳି ଗଲାଣି ଆଉ କ’ଣ ଥିବ ସେ ନଳକୂଅ କଳଙ୍କି ଧରିଥିବ ମୋ ବାଟ ଚାହିଁ ଚାହିଁ, ନାଇଁ, ଏବେ ତ ସବୁ ଘରେ ବୋରୱେଲ୍ ତାକୁ ସବୁ ଭୁଲି ଯିବେଣି ।…
ପଦେ ମିଠା କଥା, କେଇ ବୁନ୍ଦା ଆନନ୍ଦାଶ୍ରୁ କାଣିଚାଏ ପ୍ରେମ ଆଉ କିଛିଟା ବିଶ୍ୱାସ ବାସ ଏତିକି କଣ ଯଥେଷ୍ଟ ନୁହେଁ ଜୀବନ ବଞ୍ଚିବା ପାଇଁ… ଅଭଙ୍ଗ, ସଭଙ୍ଗ ଆଉ ଭଙ୍ଗାଭଙ୍ଗର ଅଳଙ୍କାର ଭିତରେ ଗୁଜ୍ଜରୀ ଛନ୍ଦକୁ ନେଇ, ରାଗ ଭୈରବୀରେ ରସର ତାଳେ ତାଳେ ଗୀତଟିଏ ଗାଇବା ପାଇଁ… ଜୀବନ କ’ଣ ଏତେ କଣ୍ଟକିତ ସତରେ? ପ୍ରତିଟି ପାଦରେ କ’ଣ କେବଳ ଯନ୍ତ୍ରଣାର ବିଦଗ୍ଧ ସ୍ୱର? ନା କେବଳ ଆମେ ହିଁ କରିଛେ ଏହାକୁ ଅନନ୍ୟ…
