କେବେ ମନର କଥା ତ କେବେ ମନର ବ୍ୟଥା ଆଉ କେବେ କିଛି ତଥ୍ୟକୁ ପରିବେଷଣ କରିବାର ଏକ ବିଶେଷ ମାର୍ଗ ହେଉଛି କବିତା, ଯାହାକି ଲେଖକରୁ ହୃଦୟରୁ ସିଧା ପାଠକର ହୃଦୟକୁ ଛୁଏଁ ।
ଧରଣୀ କ୍ରନ୍ଦନ ଶୁଣି ଜନାର୍ଦ୍ଦନ ପାପୀଙ୍କର ବିନାଶନ, ପାଇଁ ଅବତୀର୍ଣ୍ଣ, ପୃଥିବୀ ପୃଷ୍ଠରେ କଲେ ଧର୍ମ ସଂସ୍ଥାପନ । ଗବେଷକ ଗଣ କରନ୍ତି ବର୍ଣ୍ଣନ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ପୂର୍ବ ୩୨୨୭ ବର୍ଷ, ଭାଦ୍ରବ ଅଷ୍ଟମୀ ବୃଷରେ ରୋହିଣୀ କୃଷ୍ଣ ପକ୍ଷ ରାତ୍ର ଅର୍ଦ୍ଧ । ଗଗନେ ପ୍ରକାଶି ଅଷ୍ଟମୀର ବାରୀ ଗୋବିନ୍ଦ ହେଲେ ଭୂମିଷ୍ଠ, ନୀଳ କଳେବର ଜିମୂତ ସୁନ୍ଦର କାରା ଗୃହ ଉଦ୍ଭାସିତ । ଶଙ୍ଖ, ଚକ୍ର, ଗଦା, ପଦ୍ମ ଶ୍ରୀ ଭୂଜରେ ମାତା ପିତାଙ୍କୁ ଦର୍ଶନ, ଦେଲେ ଦୟାମୟ, ତାଙ୍କରି…
ଫେରି ଆସ ଅଭିମାନିନୀ ମୌସୁମୀ ଗୋ ! କାହିଁ ଗଲ ତୁମେ ମନେ ଭରି ଆଡ଼ ରୁଷା ଫେରି ଆସ, ଦେଖ ! ଏଇ ବର୍ଷା ଋତୁରେ ବି ନିଦାରୁଣ ଗ୍ରୀଷ୍ମର ପୀଡ଼ନେ ଏ ପୃଥିବୀର ଦଶା ॥ ଅସହ୍ୟ ଏ ଆଷାଢ଼େ ଅରୁଣ କିରଣର ଜାଳ ତୁମ ପଥ ଚାହିଁ ଚାହିଁ ଚକୋରୀ ବି ତୃଷାର୍ତ୍ତ, ଆକୁଳ, ଚାଷୀ କାନ୍ଦେ ଜଳ ବିନେ ବିଲମାଳ ଶତଧା ବିଦୀର୍ଣ୍ଣ କେମିତି ଶୁଝିବ ଋଣ, ପିଲାଙ୍କୁ ଦେବ ମୁଠେଅନ୍ନ ॥ ପାଞ୍ଚ…
ସପନେ ଆସି ଦେ ତୁ ହସି ତୋ’ର ସେ ମିଛ ହସ, ସତରେ ପଛେ ନ ହେଲା ନାହିଁ ହୋଇଯିବ ମୋ ବିଶ୍ୱାସ । ଥିଲା ମୋ ପ୍ରେମ ବାସ୍ତବରେ ତୋ ପାଇଁ ଯାହା ଭ୍ରମ, ମିଛ ମିଛରେ ଖେଳିଲୁ ଖେଳ ଡାକି ତୁ ପ୍ରିୟତମ । ନ ଥିଲା କିଛି ଉପାୟ ମୋର ଥିଲି ମୁଁ ନିରୁପାୟ, ବାଟ ଅଧରେ ହାତ ମୋ’ ଛାଡ଼ି କରିଲୁ ଅସହାୟ । କାହାଣୀରେ ତୁ ଥିଲୁ ଲୋ ରାଣୀ ମୁଁ ଥିଲି କଣ୍ଢେଇ…
ତୁମେ କହିଲ ବଞ୍ଚିବା ପାଇଁ, ଗଡ଼ି ଯାଉଥିବା ସମୟକୁ ଆଦୌ ପ୍ରଶ୍ନ ନକରି, କେବଳ ବଞ୍ଚି ରହିବା ପାଇଁ ଆଉ ମୁଁ ସେଇପରି ବଞ୍ଚିବାକୁ ହିଁ, ଜୀବନ ଭାବିନେଲି । ଯେମିତି, କେତେ କିଆ ଫୁଲ ଗୋହିରୀରେ ଝରେ, ନିସ୍ତବ୍ଧ ଓ ନୀରବରେ, ସଜ ଫୁଲ ସବୁ ବାସି ହୋଇଚାଲେ, ବର୍ଷା ଭିଜା ସକାଳର ସାରୁ ପତ୍ର ସବୁ, ଜଣା ନାହିଁ କାହା ପ୍ରତୀକ୍ଷାରେ, ନିଜକୁ ଉତ୍ସର୍ଗ କରୁଥାଏ । ଉପରେ ନୀରବ ଝଡ଼ ବୋହିଗଲା ପରେ, କେବେ କେବେ…
ସ୍ୱାଧୀନତା ଅର୍ଥ ମତେ ପଚାରନା ଆଜି ବି ମୁଁ ପରାଧୀନ କାହିଁକି ମିଛରେ ଡିଣ୍ଡିମ ପିଟିବି ନାରୀ ଅଟଇ ସ୍ୱାଧୀନ ॥ ମାତୃଗର୍ଭେ ଯଦି ସଞ୍ଚରିଯାଏ ମୁଁ ହୁଏ କନ୍ୟାଭୃଣ ହତ୍ୟା ପୁଅଝିଅ ଭେଦଭାବ ଶବ୍ଦଟିକୁ ପରଖେ ମୋ’ ଶୈଶବତା ॥ କିଶୋରୀ ଯୁବତୀ କେଉଁ ରୂପ ମୋର ଚାଖିନାହିଁ ସ୍ୱାଧୀନତା ସ୍ୱାଧୀନତା କଥା କହିବାଠୁ ଭଲ ରଖିବି ମୁଁ ନୀରବତା ॥ ବାରମ୍ବାର ପଡ଼େ ଲୋଲୁପ ଚାହାଣୀ ନାରୀମାଂସ ଲୋଭୀଙ୍କର ଲୁଣ୍ଠିତା ଲାଞ୍ଛିତା ଧର୍ଷିତା ପତିତା…
