କେବେ ମନର କଥା ତ କେବେ ମନର ବ୍ୟଥା ଆଉ କେବେ କିଛି ତଥ୍ୟକୁ ପରିବେଷଣ କରିବାର ଏକ ବିଶେଷ ମାର୍ଗ ହେଉଛି କବିତା, ଯାହାକି ଲେଖକରୁ ହୃଦୟରୁ ସିଧା ପାଠକର ହୃଦୟକୁ ଛୁଏଁ ।
ଭାଇ ଭଉଣୀର ମଧୁର ସମ୍ପର୍କ ବାନ୍ଧି ଦିଏ ଏହି ରାକ୍ଷୀ ସ୍ନେହର ଡୋରଟି ବାନ୍ଧେ ଭାଇ ହାତେ ଭଉଣୀ ତା’ ନିରୀମାଖି ॥ ଧୂପ ଦୀପ ଜାଳି ଚନ୍ଦନ ଲଗାଇ ଭଉଣୀ ବାନ୍ଧଇ ରାକ୍ଷୀ ଯୁଗ ଯୁଗରୁ ଆମର ଏ ସଂସ୍କୃତି ରାକ୍ଷୀ ତା’ର ଅଟେ ସାକ୍ଷୀ ॥ ଭାଇ ପାଇଁ ଭଉଣୀ ତା’ ସୁନାନାଖି ତା’ର ଖୁସିର କାରଣ ଭଉଣୀଟି ପାଇଁ ଭାଇ ତା’ର ଗର୍ବ ତା’ର ଶକ୍ତି ତା’ର ଟାଣ ॥ – ସୁଦାମ…
ସେ ଗଛଟିଏ ଆମ ଜୀବନଟିଏ ସେ ଗଛଟିଏ ଆମ ବନ୍ଧୁ ସିଏ ।୧। ସେ ଗଛଟିଏ ଆମ ନିଶ୍ୱାସଟିଏ ସେ ଗଛଟିଏ ଆମ ବିଶ୍ୱାସ ସିଏ ।୨। ସେ ଗଛଟିଏ ଆମ ଉପକାରୀଟିଏ ସେ ଗଛଟିଏ ଆମ ଉପହାର ସିଏ ।୩। ସେ ଗଛଟିଏ ଆମ ପ୍ରୀତିର ଫଗୁଣଟିଏ ସେ ଗଛଟିଏ ଆମ ହୃଦୟର ସ୍ପନ୍ଦନ ସିଏ ।୪। ସେ ଗଛଟିଏ ଆମ ଭରସାଟିଏ ସେ ଗଛଟିଏ ଆମ ଆଶାର କିରଣ ସିଏ ।୫। ସେ ଗଛଟିଏ…
ତୁମେ ଜାଣନାଗୋ କୁମୁଦିନୀ ମୋର, ବାସନାରେ ବନି ମଦମସ୍ତ ବାୟା, ଜୋଛନା ବିଛାଇ ଖୋଜେ ରାତିସାରା, ପହୁଞ୍ଚଇ ପଛେ ଶୀତୁଆ ସକାଳ ପାଏନା ତୁମକୁ ମରେ ଅଭିସାର । ମୁଚୁକେଇ ହସି ଆଢ଼ୁଆଳେ ତାରା, ମିଟିମିଟି ଆଖି ଚୁଣ୍ଟାଚୁଣ୍ଟି କଥା, କରିଛିତ କଇଁ ଚାନ୍ଦ୍ରାୟଣ ବ୍ରତ, ଜାଣିନୁ କି ସତେ ଦୂରନ୍ତ ପଥିକ? ଭୁଲିଗଲି କହି ଫେରାଏ ଉତ୍ତର, ପ୍ରବଣତା ବଶେ ତଲ୍ଲୀନ ମଉନ, କେଉଁକାଳୁ କଳଙ୍କିତ ମୁଁ ନାୟକ, ହେଲେବି ସେ ମୋର ଚର୍ଚ୍ଚିତ ପ୍ରେୟସୀ…
ସେ ଆଫଗାନ ଝିଅଟି ପାଇଁ ଆମ ଘରେ ବି ଝିଅଟେ କାନ୍ଦେ ଘର ଚଉଁରା ପାଖରେ ବୋଉ ଥୋଇଥିବା ସଞ୍ଜ ସଳିତାକୁ ଦେଖି ଆଫଗାନର ନିଆଁ କଥା ଭାବେ ସେ ଦେଖେ ଦୂର ପାହାଡ଼କୁ ହୁଏତ ଏଇ ପାହାଡ଼ ଭଳି ଅଫଗାନର ପାହାଡ଼ ତା ଚଉଡ଼ା ଛାତିରେ ଲୁଚେଇ ରଖିଥିବ ଆଫଗାନ ଝିଅଙ୍କ ଚିତ୍କାର ହେଲେ ସେ ଜାଣେନା ଅବିରତ ଝରୁଥିବା ଲୁହକୁ ସେ ବୁହାଇବ କେଉଁଠି? ଘର ଚୁଲିମୁଣ୍ଡରେ ପରା ବିଧା ଗୋଇଠାରେ ମସଲା ପୂରେଇ…
ମୋ ମାଟିରେ ଭାରତ ମାଁ ଦିଶେ ସୁନ୍ଦର ତା’ ବକ୍ଷରେ ଏହି ଜଗତକୁ ଧରି ରଖିଛି, କେତେ ଚାବୁକ ମାଡ଼ କେତେ ଗୁଳିଖାଇ କେତେ ସ୍ନେହରେ ଛିଡ଼ା ହୋଇଛି । ସୁରକ୍ଷା ପାଇଁ ଏଇ ମା’ର ସହିଦ ହେଲେ କେତେ ଯେ ବୀର, ତ୍ରିରଙ୍ଗା ଗାଉଛି ଗାଥା ଏ ଭାରତର । ଏଇ ଭାରତ ମାଁ ମାଟିରେ ଜାତିର ପିତା ଏକାଠି କରି ସଭିଙ୍କୁ ଦିନେ କରିଥିଲେ ସଂଗ୍ରାମ, ଇଂରେଜ ହାତରୁ ମୁକ୍ତ କରିବାକୁ କେତେ ଯେ…
