ଅଧିରଥ

Odia Poem Adhiratha (ଅଧିରଥ) by Smrutiranjan Barik

ହସ୍ତିନାପୁର ଯେ ବିରାଟ, ଯାହା ଜନ୍ମ ବୀରର,
ବୀରତ୍ୱର ଗାଥା ଗାଏରେ, ଭୂଇଁ ଜନ୍ମ ଭୂମିର ॥

ଭରତ ସମ୍ରାଟ ନାମରେ, ଦେଶ ଏହି ଭାରତ,
ପରାକ୍ରମୀ ଗୀତ ଲେଖେରେ, ଶତ୍ରୁ ମୃତ୍ୟୁରେ ହତ ॥

ଚକ୍ରବର୍ତ୍ତୀ ରାଜା ଆସଇ, ତୀର ନାମରେ ଯୁଦ୍ଧ,
ଅଧିରଥ ନାମେ ସାରଥୀ, ଆଗେ ଟାଣଇ ରଥ ॥

ବିଶ୍ୱାସର ଚୂଡ଼ା ଉପରେ, ଲେଖା ନାମ ଯାହାର,
ମହାରାଜା ରଥ ବିଶ୍ୱାସେ, ଭାବେ ଆତ୍ମା ନିଜର ॥

ସାହାସୀ ସମ୍ରାଟ ସାରଥୀ, ସେହି ରଥ ଚାଳକ,
ଦର୍ଶନ ଦିଅଇ ଦିଗର, ରଥେ ରାଜା ପାଳକ ॥

ଯୁଦ୍ଧରେ ରାଜାର କବଚ, ବନେ ରଥ ସାରଥୀ,
ବିଜୟ ଉପରେ ସାହାସ, ସିଏ ରାଜାର ସାଥୀ ॥

ଅଧିରଥ ନୁହେଁ ସାରଥି, ରାଜା ମନର ରଥି,
କାଳର ଭୟରେ ପଛକୁ, ଯିଏ ନଦିଏ ସାଥି ॥

ଭରସା ଜନ୍ମାଏ ଚିତ୍ତରେ, ରାଜା ହୁଏ ପ୍ରସନ୍ନ,
ଅଧିରଥ ଭଳି ସାରଥୀ, ଦିଏ କାର୍ଯ୍ୟରେ ଧ୍ୟାନ ॥

କାଳଘେନି ଆସେ ବିପଦ, ରଥି ରଥରେ ନାହିଁ,
ଅଧିରଥ ଗୃହେ ଅଶାନ୍ତି, ବିନା ପୁତ୍ରକୁ ଚାହିଁ ॥

ଶୁଣେ ମହାଦେବ ପ୍ରାର୍ଥନା, ସେ ଡାକ ମାତାର,
ଗଙ୍ଗାକୂଳେ ଦେଖେ କିରଣ, ଦିଏ ନାମ ରାଧେର ॥

ସୁଖରେ ବିତଇ ଜୀବନ, ରାଧେ ଦିଅଇ ହସ,
ଦୁଃଖର ବାଦଲ ଆସଇ, ରାଧେ ଖୋଜଇ ବଂଶ ॥

କ୍ଷତ୍ରିୟ ରକ‌ତ ବହଇ, ଆତ୍ମା କୁହେ ବୀରର,
କେମନ୍ତ ବୁଝିବ ମନତ, ହୋଇ ଚାଳ ରଥର ॥

କ୍ଷତ୍ରିୟ ବ୍ୟତୀତ ଦିଅଇ, ଶିକ୍ଷା ରାଜକୁମାର,
ଏହା କହି ଦ୍ରୋଣ ଆଚାର୍ଯ୍ୟ, ନାମ ଦିଏ କର୍ଣ୍ଣର ॥

କର୍ଣ୍ଣର ନବୀନ ନାମକୁ, ଧରି ଚାଲଇ ରାଧେ,
ବୁଝାଇ ବାଟରେ ସାରଥୀ, ବସେ ଅଧିର ରଥେ ॥

ଅଧିରଥ ପରି ପିତାର, ସେହି ପୁତ୍ର ମହାନ,
ପର୍ଶୁରାମ ପାଶେ ଶିକ୍ଷଇ, ଯୁଦ୍ଧ ଦେଇତା ମନ ॥

ବିରାଟ ବୃକ୍ଷରେ ପୂରଣ, ହୁଏ ସମୟେ ପରେ,
ଅଂଗର ସମ୍ରାଟ ବନଇ, ଅଧିରଥ ଯେ କରେ ॥

ଦେଖଇ ପିତା ସେ ପୁତ୍ରର, ସେହି ସୁନ୍ଦର ମୁଖ,
ଆନନ୍ଦେ ନାଚଇ ମନରେ, ଖେଳେ ହୃଦୟେ ସୁଖ ॥

ଏହା ଦେଖି କର୍ଣ୍ଣ ହୁଅଇ, ଆତ୍ମ ବିଭୋର ଭରା,
ସୁତପୁତ୍ର ବୋଲି କହଇ, ଭୀମ ବଜାଇ ନାରା ॥

ଜନ୍ମରୁ କର୍ଣ୍ଣର ଜୀବନ, ଅପମାନରେ ଭରା,
ଅଧିରଥ ପିତା ନୁହଁଇ, ସିଏ ପାଳନ କର୍ତ୍ତା ॥

ଗର‌ବ ଦେଖଇ ଦୁନିଆ, ଅଧିରଥ ଯେ ପିତା,
ରାଧେ ଭଳି ପୁତ୍ର ମିଳଇ, ଖୋଜେ ଜୀବନ ସତ୍ତା ॥

– ସ୍ମୃତିରଂଜନ ବାରିକ

Comments

comments

ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ସହ ସେୟାର କରନ୍ତୁ...