ଆଜି ବହୁତ ମନେ ପଡ଼ ମୋର ତମେ
ଯେତେ ନିଜକୁ ମୁଁ ବୁଝାଇବାକୁ ଚାହେଁ
ଏକାଠି ଆମ ମୁହୂର୍ତ୍ତ ମନେ ପଡ଼ିଯାଏ
ସେତେଥର ନିଜଠୁ ପୁଣି ହାରିଯାଏ ।୧।
ଏତେ ବ୍ୟାକୁଳତା କାହିଁକି କେଜାଣି
ସ୍ମୃତି ପଟ୍ଟେ ଉଦ୍ଭାଷିତ ସେ କ୍ଷଣ ପୁଣି
ନିର୍ଜନ ପରି ଲାଗେ ସବୁ କୋଳାହଳ
ହୃଦୟ ସ୍ପନ୍ଦନେ ଗୁଞ୍ଜରିତ ସାରା ଘର ।୨।
କରିବାକୁ ପ୍ରକାଶ ଯେତେ ଚେଷ୍ଟା ମୁଁ କରୁଛି
ପାରୁନି ସବୁ କହି ଆହୁରି ବାକି ରହିଯାଉଛି
ଯନ୍ତ୍ରଣାରେ ଛଟପଟ ମୋ କ୍ଷତାକ୍ତ ହୃଦୟ
ଲାଗୁଛି ସବୁ ମତେ ବଡ଼ ବିଷମ ସମୟ ।୩।
ପ୍ରଥମ ବର୍ଷା ଛିଟାରେ ମାଟିର ବାସ୍ନା
ପୂର୍ଣ୍ଣିମା ରାତିରେ ଶଶାଙ୍କର ଜୋତ୍ସ୍ନା
ଫଗୁଣ ସକାଳେ କାଶତଣ୍ଡିର ସମ୍ଭାର
ଫିକା ଲାଗେ ସବୁ କି ବିନା ତମର ।୪।
କେଜାଣି କରିଦେଇଛ ତମେ କି କିମିଆ
ଚାଲିଛି ନିଶ୍ୱାସ ହେଇ ସକ୍ରିୟ ସତ, କିନ୍ତୁ
ମୋ ପାଇଁ ସ୍ଥିର ହେଇଯାଇଛି କି ଦୁନିଆଁ
ଲାଗେ ହେଲେ ଯେମିତି ପ୍ରେମ ନୂଆ ନୂଆ ।୫।
ବସି ସୋରିଷ ଫୁଲର ହଳଦିଆ କ୍ଷେତେ
ଲେଖୁଛି କବିତା ତୁମ ପାଇଁ ଯେ କେତେ
କଲମ ମୋର ଥକି ଅବସ ହେଇଯାଏ
ବିଶ୍ରାମ ଟିକେ ଦିଅ ଅନୁରୋଧ କରୁଥାଏ ।୬।
ଉଷାର ବିଦାୟେ ଗୋଧୂଳିର ଆଗମନ
ନୀଡ଼କୁ ଫେରେ କେତେବେଳେ ବିହଙ୍ଗମ
ଅମ୍ୱର ବକ୍ଷେ ଚମକେ ଯେ କେବେ ତାରା
ପଡ଼େନା କିଛି ଜଣା ମତେ କେମିତି ପରା ।୭।
ହସିଦେଲି, କହିଲ ମତେ ଯେବେ ସେ କଥା
ମୋର ନୁହେଁ ଏକା ତମର ବି ସେଇ ଅବସ୍ଥା
ଗୋଟିଏ ନଈର ଆମେ ଦୁହେଁ ଯୁଗ୍ମ ଧାର
ଚାଲିଛେ ଚାଲୁଥିବା ହୋଇ ସଦା ସମାନ୍ତର ।୮।
– ନିବେଦିତା ନାୟକ
Comments
ନିବେଦିତା ନାୟକ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ଗପ ଓ କବିତା ଆଦି ରଚନା କରନ୍ତି । ତାଙ୍କ ରଚିତ ଗପ ଓ କବିତାଗୁଡ଼ିକ ବିଭିନ୍ନ ପତ୍ରପତ୍ରିକାରେ ସ୍ଥାନ ପାଇ ପାଠକୀୟ ଆଦୃତି ଲାଭ କରିଛି ।
