ବର୍ଷା ଋତୁ ସରିଲେ ଶରତ ଋତୁ
ହୁଅଇ ପ୍ରବେଶ,
ପଲ୍ଲବୀତ ଶରତେ ଫୁଲର ସମ୍ଭାରେ
ଦିଶେ ପ୍ରକୃତିର ହସ ॥
ଶ୍ଵେତ କାଶତେଣ୍ଡି ଫୁଲର ମେଳରେ
ନଦୀ ପଠା ଉଠେ ହସି,
ନିଜ ସ୍ୱନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ନିଜେ ଦେଖି ଧରା
ହୁଏ ମନେ ଭାରି ଖୁସି ॥
ଶୁଭ ସକାଳରେ ମେଘ ଖଣ୍ଡମାନ
ଭାସି ଦିଶନ୍ତି ସୁନ୍ଦର,
ଖରା ପରେ ଛାଇ ଛାଇ ପରେ ଖରା
ଲୁଚକାଳିରେ ଦିବାକର ॥
ଜହ୍ନର ଆଲୁଅରେ ଜହ୍ନି ଫୁଲ ଗଢ଼ୁଥାଏ
କୋଠି କେବେକେବେ,
ଶରତ ସନ୍ଧ୍ୟାଟି ଭାରି ମନୋରମ ଯେତେ
ସନ୍ଧ୍ୟା ଅଛି ଭାବେ ॥
ଏଇ ଶରତେ ମାଆଙ୍କ ଆଗମନରେ
ହସି ଉଠିବ ଧରା,
ପର୍ବଣର ଋତୁ ଉଲ୍ଲସି ଉଠିବ ମେଲାଇ
ଆସିବ ଖୁସିର ପସରା ॥
ସନ୍ଧ୍ୟା ଆଗମନରେ ଶେଫାଳୀ ଫୁଲ
ଫୁଟେ ଚଉଦିଗ ବାସ,
ପୋଖରୀ ଗାଡ଼ିଆ ଜଳ ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇ
ଜଳଚର ପ୍ରାଣୀମୁହେଁ ହସ ॥
– ସମ୍ବିତ ଦାଶ
Comments
ସମ୍ବିତ ଦାଶ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ବିଭିନ୍ନ କବିତା ରଚନା କରନ୍ତି । ସେ ଜଗତସିଂହପୁର ଜିଲ୍ଲାର ଏରସମାସ୍ଥିତ ପଲ୍ଲୀକଣ୍ଟାଠାରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ । ତାଙ୍କ ରଚିତ କବିତାଗୁଡ଼ିକ ବିଭିନ୍ନ ପତ୍ରପତ୍ରିକାରେ ସ୍ଥାନ ପାଇଛି ।
