ସେଦିନ ଥାଏ ମାର୍ଗଶିର ମାସ ଗୁରୁବାର, ଘରେ ଘରେ ଝିଅ ବୋହୂମାନେ ପାହାନ୍ତିଆରୁ ଉଠି ଘରଦ୍ୱାର ଲିପାପୋଛା କରି, ନାନା ରଙ୍ଗବେରଙ୍ଗର ଝୋଟିଚିତା କାଟି ଘରକୁ ସଜାଇ, ନୂଆ ଲୁଗା ପିନ୍ଧି ମାଣ ବସାଇବା

ମହୋଦଧିରୁ ଏକ ଫଳରୂପକ ନାଲିରଙ୍ଗର ତୀର୍ଯକ୍ ହଠାତ୍ ପଡ଼ିଲା ମୋ ଉପରେ । ସତେ ଅବା ଶରୀରରେ ଗୁଞ୍ଜରିତ କଲା । ଉଠିଆସ ଉଠିଆସ… ପ୍ରାତଃ ଠିକ୍ ୯ଘ. ୩୦ ମିନିଟ୍ ସମୟରେ ।

କେତେବେଳେ ଦେଖିଛନ୍ତି କି ସେ ହୃଦୟକୁ କେତବେଳେ ଶୁଣିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଛନ୍ତି କି ସେ କ’ଣ କହିବାକୁ ଚାହୁଁଛି? ନା….. ସତ କହିଲି ନା??? ବାରମ୍ବାର ଅବିଶ୍ୱାସର ବହ୍ନିରେ ଜଳିବା ପରେ ଆଜି ଶେଷ

ରିତୁ ଆଜି ଶୀଘ୍ର ଅଫିସ୍‌ରୁ ଫେରୁଥିଲା । ମନେ ମନେ ଭାବୁଥିଲା କାଲି ମାର୍ଗଶିର ମାସ ଗୁରୁବାର । କେତେ କାମ ଅଛି ତା’ର । ମାଣ ବସେଇବ ଲକ୍ଷ୍ମୀପୂଜା ଧୁମଧାମ୍‌ରେ କରିବ ।