ରଙ୍ଗ ବେରଙ୍ଗର ଫୁଲର ସମ୍ଭାରେ
ଥିରି ଥିରି ଆସେ ଶୀତ
ଶୀତ ଆଗମନେ ମୋ ଗାଆଁ ହସଇ
ଚାଷୀ ପୁଅ ଗାଏ ଗୀତ ।
ପ୍ରକୃତି ପଲ୍ଲୀର ଶୀତ ସକାଳଟା
ଭାରି ମନୋହର ଦିଶେ
ଫୁଲଫଳ ଭରା ବାଡ଼ି ବଗିଚାଟା
ଖୁସିରେ ଯେମିତି ହସେ ।
ଶୀତ ସକାଳର କୋହଲା ପାଗରେ
କାକର ଦେଖାଏ ଛଇ
ଶିଶିରର ବିନ୍ଦୁ ବୃକ୍ଷ ଲତା ଡାଳେ
ମୁକ୍ତା ସମ ଝଟକଇ ।
ପଲ୍ଲୀ ଲଳନାର କୁହୁକ ଛୁଆଁରେ
ଅଗଣା ଜୀବନ୍ତ ଦିଶେ
ହଳଦୀ ରଙ୍ଗର ସୋରିଷ କ୍ଷେତରେ
ଶୋଭାର ଆସର ବସେ ।
ସୁନେଲି କିରଣ ଉଙ୍କି ମାରି ଆସେ
କୁହୁଡ଼ିର ଅନ୍ତରାଳେ
ଅଳସୀ ଜହ୍ନର ବିମଳ କିରଣେ
ଶୀତ ଲୁଚକାଳି ଖେଳେ ।
ବିଚରା ଚାଷୀଟି ଭାରି ଖୁସି ହୁଏ
ଦେଖି ତା’ ସୁନାର କ୍ଷେତ
ଭୁଲିଯାଏ ସିଏ ଅଭାବ କଷଣ
ଶୀତ ସଙ୍ଗେ ବସି ମିତ ।
ବୁଢ଼ାବୁଢ଼ୀ ସବୁ ବାରଣ୍ଡାରେ ବସି
ଖରା ପୋଇଁ ଥାନ୍ତି ନିତି
ଭାଳି ହେଉଥାନ୍ତି କେମିତି ଯାଆନ୍ତା
ଏ ଶୀତ ଦିନଟା ବିତି ।
ଶୀତ ମିତଟିଏ ଶୀତ ଗୀତଟିଏ
ଶୀତ ଅଟେ ଋତୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ
ଏ ଶୀତ ପାଇଁରେ ଦୂର ହୋଇଥାଏ
ସଂସାର ଯାକର କଷ୍ଟ ।
– ରାମ ଚନ୍ଦ୍ର ପ୍ରଧାନ
Comments
ରାମ ଚନ୍ଦ୍ର ପ୍ରଧାନ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ଗପ ଓ କବିତା ଆଦି ରଚନା କରନ୍ତି । ତାଙ୍କ ରଚିତ ଗପ ଓ କବିତାଗୁଡ଼ିକ ବିଭିନ୍ନ ପତ୍ରପତ୍ରିକାରେ ସ୍ଥାନ ପାଇ ପାଠକୀୟ ଆଦୃତି ଲାଭ କରିଛି ।