ଖୁବ୍ ଖୁସି ହେଇଥିଲା ସେଦିନ ସ୍ୱାଗତ ଯୋଉ ଦିନ ସେ ମୀରାର ଫ୍ରେଣ୍ଡ ରିକ୍ୱେଷ୍ଟ, ଫେସବୁକ୍ରେ ପାଇ ଥିଲା । ତା’ ଗୋଡ଼ ଖୁସିରେ ତଳେ ଲାଗୁ ନ ଥାଏ । ଦୀର୍ଘ ୧୦ ବର୍ଷର ଅପେକ୍ଷା ପରେ ଆଜି ପ୍ରଥମ ଥର ସେ ମୀରା ସହିତ କଥା ହେଉଛି । ତା’ର ସେହି ପିଲା ଦିନର ସାଙ୍ଗ ଯାହା ସହିତ ସେ କେତେ ଲୁଚାଲୁଚି ଖେଳିଛି, କେତେ ରାଗ ରୁଷା ହେଇଛି, କେତେ ଥର ଛାତ ଉପରକୁ ଯାଇ ଦୌଡ଼ା…
ରାତି ସହଚରୀ ଦିନରେ ଅପସରି କୋଉଠି କେମିତି ରୁହ ଚାନ୍ଦିନୀ ରାତିର ପୁନେଇ ଜହ୍ନ ଗୋ ଅମାବାସ୍ୟାରେ କୁଆଡ଼େ ଯାଅ? ଚନ୍ଦ୍ରମା ହୀନା ରଜନୀ ଭଲଲାଗେନା ଦୂରେଇ କାହିଁକି ରୁହ? ମଣିଷ ଜନମ ଭାରି ହୀନିମାନ କେତେ ବା ଜାଣିବି କୁହ ସବୁଜାଣେ ବୋଲି କେମିତି କହିବି ଚନ୍ଦ୍ରମା ଦେଖିନିଅ ଆଖି ଲୁହ ତୁମ ସ୍ପର୍ଶରେ ବିଭୋର ଦୁନିଆଁଟାଯାକ ମୁଁ ନହେବି କେମିତି କୁହ ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କପରି ସତ୍ୟ ତୁମେ ଗୋ ଚନ୍ଦ୍ରମା ରାତି ଆକାଶରେ ତାରାମେଳେ ରୁହ…
ଖୋଜୁଛି ନିଜକୁ ନିଜ ପରିଚୟେ ସଗର୍ବେ ଉଠାଇ ମାଥ ଆଞ୍ଜୁଳେ ଆୟୁଷ ସରି ଆସିଲାଣି ଅସରା ଜୀବନ ପଥ ଭାଙ୍ଗୁଛି… ଗଢ଼ୁଛି ଅୟୁତ ଆୟୁଧ, ପ୍ରଗତି ନିଶୁଣୀ ଚଢ଼ି ହାରିବା ଜିତିବା ଖରା ଛାଇ ଖେଳ, ଚେତନାର ନଈବଢ଼ି। ପିଠିରେ ଖଜଣା ମନ୍ଦିରେ ମାଜଣା ଜିଇଁବାର ବୁଝାମଣା ଅସ୍ମିତା ବକିଛି ଐଶ୍ୱର୍ଯ୍ୟ କିଣିଛି ଔଜ୍ଜ୍ୱଲ୍ୟରେ ବାଟବଣା କିଛି ସ୍ମୃତି ମୋର ମହୁଠୁ ମଧୁର, କିଛି ଦହଗଞ୍ଜ ଅବଶୋଷ ହେତୁ ହେଲା ଦିନୁ ପାରିଧି କରୁଛି, କାମନାର ପରିତୋଷ ।…
ଏ ଜୀବନ ଏକ ମିଠା ଇତିହାସ ଅଧାଲେଖା ଗପ ବହି । ଏ ଜୀବନ କେବେ ଆଖି ଦୁଇ ଧାରୁ ବହୁଥିବା ଏକ ନଦୀ ଏ ଜୀବନ ଶୁଖିଲା ପତ୍ର ପରି ଅଦିନିଆ ବାଆରେ ପଡ଼ିଥାଏ ଝଡ଼ି… ଏ ଜୀବନ ଏକ ଦୀପ ଶିଖାଟିଏ ପରି ସ୍ନିଗ୍ଧ ସମୀର ଦିଏ ତାକୁ ଲିଭାଇ… – ଦିଶା ନାୟକ
ମୁଁ ଜାଣେନା ମୁଁ ଗଲାପରେ କିଏ କେମିତି ଝୁରିବ କିଏ ଲୁହ ଢାଳିବ କି ନାହିଁ ମା’ଟି ମୋର ପଣତ ତଳେ ମୁହଁକୁ ଲୁଚେଇ କଇଁ କଇଁ କାନ୍ଦିବ ॥ ମୁଁ ଜାଣେନା ମୁଁ ଗଲାପରେ ମୋ ସାହସ ପଣକୁ କିଏ ଗୁଣିବ ବାପାଟି ମୋର ଗୁଣ ଗୁଣ ଗାନ କରି କନ୍ଥରେ ମୁଣ୍ଡ ପିଟିବ ॥ ମୁଁ ଜାଣେନା ମୁଁ ଗଲା ପରେ ପୁଅଟି ମୋର କାହା ପାଖେ ଅଳି କରିବ ନୀତି ଝିଅଟି ମୋର…
