କେବେ ମନର କଥା ତ କେବେ ମନର ବ୍ୟଥା ଆଉ କେବେ କିଛି ତଥ୍ୟକୁ ପରିବେଷଣ କରିବାର ଏକ ବିଶେଷ ମାର୍ଗ ହେଉଛି କବିତା, ଯାହାକି ଲେଖକରୁ ହୃଦୟରୁ ସିଧା ପାଠକର ହୃଦୟକୁ ଛୁଏଁ ।
ଗାଁ ବାସନା ନିକା ପାଇନି ମୁଁ ତ କ୍ବାଟର୍ ଘର ଝିଅ, ତୁଠ ଗାଧୁଆ, ମାଇପି ଗପ ଗାଁ ଦାଣ୍ଡେ ଚାଲି ଧପଧପ, କଟା, ବେଙ୍ଗଳା, ସିଝା ଧାନ ଧାଇଁବି ଖଳାଠୁ ଘର ଘନଘନ, ମାଟି ଗୋବରେ ଲିପିବି ଘର ଝୋଟି ପକେଇବି ଝଟଝଟ, ଗ୍ରାମଦେବତୀଙ୍କି ଟେକିବି ସଞ୍ଜ ଗୁହାରି କରିବି ତନତନ, ପରା କାଠଚୁଲ୍ଲୀ ପିଣ୍ଡାରେ ଥିବ ଚକୁଳି ଗଢ଼ିବି ଚଟଚଟ, ବାଡ଼ି କଖାରୁ ନାଉ ଶାଗ ଦେଖି ମନ ମୋର ରଗସଗ, ଶେଷ ମାଗୁଣି…
ଦୁଷ୍କର୍ମୀତୁମେ ଧର୍ଷଣକାରୀ ଏନ୍କାଉଣ୍ଟରରେ ମଲ, କ୍ଷାନ୍ତ ହୋଇଛି, ଶାନ୍ତ ହୋଇଛି ପ୍ରିୟଙ୍କାର ନିଆଁ ଝୁଲ । ପରାକ୍ରମୀ ପୁଣି ସଂଗ୍ରାମୀ ତୁମେ ହାଇଦ୍ରାବାଦ ପୋଲିସି, ଦଶଟି ଦିନରେ ପାପୀର ପାପାତ୍ମା ଯମ ପୁରେ ଦେଲ ପେଶି । ଭାରତ ମାତାର ଯୋଗ୍ୟ ସନ୍ତାନ ନାରୀ ସ୍ୱାଭିମାନ ପାଇଁ, ନୂଆ ଇତିହାସ ରଚିଲ ମାଟିରେ କଳଙ୍କ କାଳିମା ଧୋଇ । ଜାତୀୟ ପତାକା ତ୍ରିରଙ୍ଗା ଆମର ସର୍ବଧର୍ମ ପରିଚୟ, ନିଃସ୍ୱାର୍ଥପରତା ପୁଲିସି ଧର୍ମର ହୋଇଥାଏ ପରିଚୟ । ଚଉଦିଗ…
ଚଞ୍ଚଳ ମନା ଆଲୋ ସୁଲୋଚନା କରିଛୁ ହୃଦୟେ ଘର ତୁ ଇନ୍ଦୁମତୀ ମୁଁ ତୋର କନକ କେମିତି ହେବି ଲୋ ଦୂର ।। କହିଲେ କହୁ ଲୋ ଏ ସାରା ଜଗତ ଦେଇ ଯେତେ ଅପବାଦ ଜନ୍ମଜନ୍ମ ପାଇଁ ତୋ ହାତ ମୁଁ ଧରିଛି ସହିବି ସବୁରି କ୍ରୋଧ ।। ଶିଶିର ବେଳର ତୁ ମୋ ସଜନୀ ପାହାନ୍ତି କାକର ଟୋପା ତୋ ବିନା ଗ୍ରୀସମେ ସିଜିବି ଏମିତି ବାରି ବିନେ ଯେହ୍ନେ ଧରା ।। କାନନ…
ପାଚିଲା ଧାନ ଗହିର ଶେଷମୁଣ୍ଡରେ ଧାଡ଼ି ଧାଡ଼ି ତାଳ ଗଛ ଆରପଟୁ, କୁହୁଡ଼ି ଚିରେ ସୂର୍ଯ୍ୟ… କାକର ଘାସର ମିତ, ଘର ବାହାରଟା କାଶ୍ମୀର ଲାଗେ… କମ୍ବଳ ପ୍ରେମିକାଠୁ ନିଜର, ଆଲାର୍ମ ଦଶଥର ବାଜିବାଯାଏଁ… ଅଗଣା ସାରା; ଦରାଣ୍ଡି, ଘୁଷୁଡ଼ି ଚାଲେ ବୁଢ଼ୀମା ଖୋଜି ଟିକିଏ କଅଁଳ ଖରା… ଛାଞ୍ଚ ବାଡ଼ିଆ ଲକ୍ଷ୍ମୀ ପାଦ, କଷ୍ଟରେ ତିଆରି ଝୋଟି ଓଳି ମୂଳରେ ଝୁଲେ ନୂଆ ଧାନରେ ମେଣ୍ଟି ରଙ୍ଗ ବେରଙ୍ଗ ସୁଇଟରରେ ଭବିଷ୍ୟତ ପଣ୍ଡିତେଙ୍କ ଦାଣ୍ଡ ପିଣ୍ଡାରେ…
ଶୀତ ତା’ ପସରା ମେଲାଇ ଦେଲାଣି ମୋ ଗାଆଁରେ ସକାଳ ସୂରଜ ମୁରୁଜ ପକାଏ ମୋ ଘର ଅଗଣାରେ । କୁହୁଡ଼ି ଚାଦର ଢାଙ୍କି ତ ଦେଲାଣି ଗାଁକୁ ମୋର ଘାସର ବକ୍ଷରେ ଶିଶିର ବିନ୍ଦୁ ଯେ କରେ ବିଭୋର । ଚତୁପାର୍ଶ୍ୱ ଛାଇଗଲା ଶିଶିରେ ଶୀତୁଆ ସକାଳେ ମୋ ଗାଁର ଦୃଶ୍ଯ ରହିଗଲା ମୋ ମନ ଭିତରେ । ଶୀତର ସକାଳ ଲାଗେ ମନୋରମ ସୂରୁଯ କିରଣେ ଚତୁପାର୍ଶ୍ୱ ଅଜି ଦିଶୁଛି ସ୍ୱର୍ଣିମ ଖଳାକ୍ଷେତ ସବୁ…
