ମେଘ ମହ୍ଲାରର ପ୍ରତ୍ୟେକଟି ରାଗରେ ପ୍ରେମର ସ୍ଥାୟୀତ୍ୱ ଖୋଜୁଥିବା, ଜୀବନ ନାଟକର ଏକ କଳଙ୍କିତ ନାୟକ ମୁଁ । ଗୋଧୂଳି ଆକାଶର ପୂର୍ଣ୍ଣମୀ ଜହ୍ନରେ ପ୍ରେମିକାର ମୁହଁ ଖୋଜୁଥିବା ସ୍ୱପ୍ନର ସୌଦାଗର ମୁଁ । ପାଉଁଶ ତଳ ନିଆଁରେ କୁହୁଳି କୁହୁଳି ଜଳୁଥିବା ପ୍ରେମିକାର ହାତଲେଖା ଚିଠିରୁ କିଛି ଶବ୍ଦ ଖୋଜୁଥିବା ଲେଖକ ମୁଁ । ଆଉ ସମୁଦ୍ରର ଚୋରାବାଲିରୁ ଜୀବନର ମୁକ୍ତା ସାଉଁଟୁ ଥିବା ଏକ ଯାଯାବର ମୁଁ । – ସମ୍ବିତ ପଣ୍ଡା ସମ୍ବିତ…
କ୍ଲାନ୍ତ ଏକ ଅପରାହ୍ନ ଭଗ୍ନ ପାନ୍ଥଶାଳା ଆଉ ମୁଁ ଏକ ଅଦୃଶ୍ୟ ବୁଝାମଣା ଆମ ଭିତରେ । ଜରାଜୀର୍ଣ୍ଣ ତା’ ଶରୀର ଆଉ ଆତ୍ମଗ୍ଲାନିର ବହ୍ନିରେ ଲେଲିହାନ ମନ ମୋର । ସାଧନାର ପରିତୃପ୍ତି ନାହିଁ ଏଠି ନା ଅଛି ବିଚ୍ଛେଦର ଅବସାଦ । ଅନେକ ମିଳନର ମୁକସାକ୍ଷୀ ହୋଇବି ଆଜି ସେ ରାସ୍ତାକଡ଼ରେ ଏକା, ଏକ ଜାଗ୍ରତପ୍ରହରୀ ପରି । ଆଉ ମୁଁ !!! ଶୀତରାତି କାକରର ଆର୍ଦ୍ରତାରୁ ଶୋଷ ମେଣ୍ଟାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟାକରୁଥିବା ଏକ ତୃଷାର୍ତ୍ତ…
