ମରାଳ ମାଳିନୀ ନୀଳାମ୍ବୁ ତଟରେ ଶୋଭାପାଏ ମୋ ଗାଆଁ, ମୋ ଗାଆଁରେ ବିଜେ ରାଧାମୋହନ ଜୀଉ ଛେଡ଼ାପଦର ତା’ ନାଆଁ । ଗାଆଁଟି ମୋର ଅତି ସୁନ୍ଦର ଏ ଧରାଧାମ ତଳେ, କେତେ ବୀର ସୈନିକ ଜନ୍ମ ନେଇଥିଲେ ମୋ ଗାଆଁ ପ୍ରକୃତି କୋଳେ । ମୋ ଗାଆଁରେ ଲୁଚିଛି କେତେ ଯେ କାହାଣୀ କେତେ ବୀରତ୍ୱର ଗାଥା, ମନେ ପଡ଼ିଗଲେ ଗର୍ବଗୌରବେ ଟେକିହୋଇଯାଏ ମଥା । ଗାଆଁରେ ଥିଲେ ବୀର ଯବାନ ମୋ ପ୍ରିୟ ଦୁଷ୍ମନ୍ତ…

ମୋତି ଝରୁଥିଲା ହସରୁ ତୋହର ଲାଗୁଥିଲା କେତେ ଖୁସି ସୁଖରେ ଦୁଃଖରେ ଭଲରେ ମନ୍ଦରେ ରହୁଥିଲେ ଆମେ ମିଶି । ଅଳ୍ପଦିନ ପାଇଁ ସଂସାରକୁ ଆସି କରିଲୁ ସଭିଙ୍କୁ ନିଜର ଭାଇ ଭାଇ କହି ହାତେ ବାନ୍ଧୁଥିଲୁ ସେନେହେ ରାକ୍ଷୀର ଡୋର । କୁଆଡ଼େ ଗଲୁଲୋ ମୋ ସୁନା ଭଉଣୀ ଛିଡ଼େଇ ସେନେହ ଡୋରି ଏକା ଛାଡ଼ିଦେଇ ପର କରିଗଲୁ ଚାଲିଗଲୁ ଆରପାରି । ଆଜି ବି ଖୋଜୁଛି ଏଇ ହାତ ମୋର ତୋ’ ରାକ୍ଷୀ ବାନ୍ଧିବା…