ଏ ଜୀବନ ବାଟରେ
ମଣିଷ ବାଟୋଇଟିଏ
କେବେ ଚାଲିବାକୁ ହୁଏ
କଣ୍ଟକିତ ପଥରେ
ତ ପୁଣି କେବେ
କୁସୁମିତ କୋମଳ ପୁଷ୍ପରେ ।
କେବେ ବୈଶାଖର ପ୍ରଚଣ୍ଡ ଝାଞ୍ଜିରେ
ନିଜକୁ ତାତିବାକୁ ହୁଏ
ତ ପୁଣି କେବେ
ବସନ୍ତର ମଳୟ ପବନରେ
ମଜ୍ଜିବାକୁ ହୁଏ ।
କେବେ ଅମାବାସ୍ୟାର କିଟିକିଟି
ଅନ୍ଧାରରେ ରହିବାକୁ ହୁଏ
ତ ପୁଣି କେବେ
ପୁନେଇଁ ଜହ୍ନର ଜୋଛନାରେ
ଲୁଚିବାକୁ ହୁଏ ।
କେବେ ବାଟସାରା ଏକା ଏକା
ତ ପୁଣି କେବେ
ବାଟରେ ମିଳନ୍ତି ଅନେକ ସଖା ।
କେବେ କିଛି ଲୁହକୁ
ହୃଦୟରେ ଚାପି ରଖିବାକୁ ହୁଏ
ତ ପୁଣି କେବେ
ମିଛ ହସକୁ ଦେଖାଇବାକୁ ହୁଏ ।
କେବେ ସଂଘର୍ଷମୟ ଜୀବନ
ତ କେବେ
ବିଳାସ ବ୍ୟସନମୟ ଆନନ୍ଦ ମନ
କେବେ ସାଥିଟିଏ ବିନା
ବଞ୍ଚିବାକୁ ହୁଏ
ତ କେବେ
ସାଥିଟିଏ ପାଇଁ
ଜୀବନ ଦେବାକୁ ହୁଏ ।
କେବେ ଆବର୍ଜ୍ଜନା କୁଣ୍ଡରେ
ସଢ଼ି ଯିବାକୁ ହୁଏ
ତ ପୁଣି କେବେ
ଅତର ହୋଇ ଚାରିଆଡ଼େ
ମହକିବାକୁ ହୁଏ ।
କେତେବେଳେ ମିଳେ
ଅନେକ ପ୍ରେମ
ତ କେତେବେଳେ ଅନେକ ଘୃଣା ।
କେବେ ବିରହ ଯନ୍ତ୍ରଣାରେ
ମରିବାକୁ ହୁଏ
ତ କେବେ
ପ୍ରେମର ପ୍ରୀତି ବନ୍ଧନରେ
ବନ୍ଦୀ ହେବାକୁ ହୁଏ ।
ଏଇତ ମଣିଷ ଜୀବନ
ଟିକେ ଖୁସି ପାଇଁ ଏଠି
ଦୁଃଖ କଷ୍ଟ କେତେ ସହି
ଯନ୍ତ୍ରଣାରେ ଜଳି ଜଳି
ବଞ୍ଚିକି ବି ମରିଯାଏ ।
– ବୈବସୁତ ନାଏକ
Comments
ବୈବସୁତ ନାଏକ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ଗପ ଓ କବିତା ଆଦି ରଚନା କରନ୍ତି । ତାଙ୍କ ରଚିତ ଗପ ଓ କବିତାଗୁଡ଼ିକ ବିଭିନ୍ନ ପତ୍ରପତ୍ରିକାରେ ସ୍ଥାନ ପାଇ ପାଠକୀୟ ଆଦୃତି ଲାଭ କରିଛି ।
