ସ୍ପର୍ଶ ବି ସଞ୍ଚରିଯାଏ ବିଶ୍ୱାସଟେ ହୋଇ
ପିତାର ପାପୁଲିଟି ତା’ ମସ୍ତକରେ ପାଇ
ସବୁ ବିସର୍ଣ୍ଣତା ଯାଏ ନିମିଷେ ମିଳାଇ
ଶତ ସିଂହ ବଳ ମିଳେ ପିତା ହେଲେ ଛାଇ । (୧)
ଉତ୍ତପ୍ତ ନିଦାଘେ ମିଳେ ଏକ ସ୍ନିଗ୍ଧ ଶୀତଳ ସ୍ପର୍ଶ
ମା’ର ପଣତ ସଦା ସ୍ନେହ କରୁଣା ମମତାସିକ୍ତ
ଲକ୍ଷ୍ମଣରେଖା ସତେ ମା’ର ସେ ଅଭୟ ବଳୟ
ଲହୁ ଲୁହ ଲିଭିଯାଏ ପାଇ ତା’ର ଅମୂଲ୍ୟ ପରଶ । (୨)
ହାତ ଗଣ୍ଠିରେ ମନ୍ତର ଜଳ ସୀମନ୍ତର ସିନ୍ଦୂର
ଦେହ ମନ ପ୍ରାଣ ମିଶେ ହୋଇ ଜନ୍ମ ଜନ୍ମାନ୍ତର
ସୃଷ୍ଟି ହୁଏ ପୁଳାଏ ଏଠି ଅନାବୀଳ ଆତ୍ମୀୟତାର
ହାତପାହାନ୍ତାରେ ମିଳିଯାଏ ଉଷ୍ମତା ସମ୍ପର୍କର । (୩)
ଗଭୀର ଆବେଗ ନିବିଡ଼ତାର ଆଉ ଏକ ବନ୍ଧନ
ରେଶମୀ ଡୋରୀ ଖଣ୍ଡିକରେ ବନ୍ଧା କୋଟିଏ ସପନ
କଣ୍ଢେଇ ଯୁଦ୍ଧରୁ ଆରମ୍ଭ ହୁଏ ଭାଇଭଉଣୀଙ୍କ ଜୀବନ
ତ୍ୟାଗ ବଳିଦାନ ଭରା ହୃଦୟର ସମସ୍ତ ସ୍ପନ୍ଦନ । (୪)
ବନ୍ଧୁ ସଖା ସହୋଦର ସମ୍ପର୍କର ନିଆରା ସୂତ୍ରଧର
କୃଷ୍ଣ ସୁଦାମା ଓ କର୍ଣ୍ଣ ଦୁର୍ଯ୍ୟୋଧନଙ୍କ ବନ୍ଧୁତ୍ୱ ଅସାର
ରକ୍ତ ସମ୍ପର୍କଠୁ ବଳି ମିଳେ ସଖାର ସର୍ବସ୍ୱ ବଳିଦାନ
ନିସ୍କପଟ ଛଳନାଶୂନ୍ୟ ଏକ ବିଭୂଦତ୍ତ ବରଦାନ । (୫)
ସଂସ୍ପର୍ଶ ସାନ୍ନିଧ୍ୟରୁ ଉତ୍ପତ୍ତି ନୁହେଁ ସମ୍ପର୍କର ଉଷ୍ମତା
ଚର୍ମ ସୁଖ ବଳିପଡ଼େ ହେଲେ ଚୈତନ୍ୟର ଅନୁକମ୍ପା
ସର୍ବୈକତ୍ଵ ବିଶ୍ୱ ଭାତୃତ୍ୱର ବୀଜବପନ ହିଁ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକତା
ଆତ୍ମା ପରମାତ୍ମା ମିଳନର ସେତୁ ହିଁ ସମ୍ପର୍କର ଉଷ୍ମତା ।(୬)
– ମାନସ ରଞ୍ଜନ ନାୟକ
Comments
ମାନସ ରଞ୍ଜନ ନାୟକ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ଗପ, ପ୍ରବନ୍ଧ ଆଦି ରଚନା କରିଥାନ୍ତି । ତାଙ୍କ ରଚନାଗୁଡ଼ିକ କିଛି ପତ୍ରପତ୍ରିକରେ ସ୍ଥାନ ପାଇଛି ।
