କ୍ଲାନ୍ତ ଏକ ଅପରାହ୍ନ
ଭଗ୍ନ ପାନ୍ଥଶାଳା ଆଉ ମୁଁ
ଏକ ଅଦୃଶ୍ୟ ବୁଝାମଣା ଆମ ଭିତରେ ।
ଜରାଜୀର୍ଣ୍ଣ ତା’ ଶରୀର
ଆଉ ଆତ୍ମଗ୍ଲାନିର ବହ୍ନିରେ
ଲେଲିହାନ ମନ ମୋର ।
ସାଧନାର ପରିତୃପ୍ତି ନାହିଁ ଏଠି
ନା ଅଛି ବିଚ୍ଛେଦର ଅବସାଦ ।
ଅନେକ ମିଳନର ମୁକସାକ୍ଷୀ ହୋଇବି
ଆଜି ସେ ରାସ୍ତାକଡ଼ରେ ଏକା,
ଏକ ଜାଗ୍ରତପ୍ରହରୀ ପରି ।
ଆଉ ମୁଁ !!!
ଶୀତରାତି କାକରର ଆର୍ଦ୍ରତାରୁ
ଶୋଷ ମେଣ୍ଟାଇବାକୁ
ଚେଷ୍ଟାକରୁଥିବା ଏକ ତୃଷାର୍ତ୍ତ ପଥିକ ।
ସତରେ!!! କି ଅଦ୍ଭୁତ ଏ ସାମଞ୍ଜସ୍ୟ ।
– ସମ୍ବିତ ପଣ୍ଡା
Comments
ସମ୍ବିତ ପଣ୍ଡା ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର କବିତାର ରଚନା କରିଥାନ୍ତି । ତାଙ୍କ ରଚିତ କବିତା ଅନେକ ପାଠକଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଆଦୃତ ହୋଇଛି ।
