ମୋ ଝିଅ ଗୁଡଲିକୁ ପାଞ୍ଚବର୍ଷ ହେଲେ ବି ଅନେକ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ କଥା ସେ ବୁଝିପାରୁଥିଲା । ଯଦିଓ ସେସବୁର ଜଟିଳ ଦିଗ ପ୍ରତି ତା’ର ଅନୁଶୀଳନ କ୍ଷମତା ଥିଲା ସିମୀତ । ଉଦାହରଣ ସ୍ଵରୁପ; ସେଦିନ ସକାଳେ ମୋ ସହିତ ବଜାରରୁ ଔଷଧ ପାଇଁ ଗଲାବେଳେ ଗୁଡଲି ମତେ ପଚାରିଲା, “ବାବା, ଜେଜେମା’ ଯେତେ କାଶିଲେ ବି, ମାମା ତୋତେ ଓଷଦ (ଔଷଧ) ଆଣିବାକୁ କେବେ କହେନି, ଓଲଟା ଜେଜେମା’ ଉପରେ ଗରଗର ହେଉଥାଏ । ହେଲେ…
ପ୍ରଥମ ଦୃଶ୍ୟ: ୮ ମାର୍ଚ୍ଚ ୨୦୧୮, ଗୁରୁଗ୍ରାମ, ହରିୟାଣା “ଛୋଟ ମୋର ଗାଁ ଟି ଭୂଗୋଳ ପୋଥି ପତରେ ପଛେ ନଥାଉ ତାର ନାଁ ଟି…” ସଚ୍ଚି ରାଉତରାୟଙ୍କ ଏହି କବିତାକୁ ନବେ ଦଶକରେ ଆମ ଦୂରଦର୍ଶନ (ଡିଡି ଓଡ଼ିଆ)ରେ ପ୍ରଥମଥର ପାଇଁ ଦେଖି ମୋ ଆଇଙ୍କ ଖୁସି କହିଲେ ନ ସରେ… ସେତେବେଳେତ ଆଜିକାଲି ପରି ଶହ ଶହ ଚ୍ୟାନେଲ୍ ନଥିଲା । ସେ ଯୁଗରେ ଯଦି ଗୁଗୁଲ୍ ମାନଚିତ୍ର ଥା’ନ୍ତା, ହୁଏତ ମୁଁ କବି…
“ଦଇବ ଦଉଡ଼ି ମଣିଷ ଗାଈ” । ଜୀବନରେ ସମସ୍ତେ ଏକ ସଂକୀର୍ଣ୍ଣ ପଥ ଖୋଜନ୍ତି ଯେମିତି ସେମାନଙ୍କ ଯାତ୍ରାରେ ବାଧା ସୃଷ୍ଟି ନହୁଏ । ଏମିତି ଅନେକ ବୃଥା ପ୍ରୟାସ କରି କ୍ଲାନ୍ତ ସମୟରୁ ଅବସର ନେଇ ପୁରୀ ଯିବାପାଇଁ ମନସ୍ଥ କଲି । ଚିନ୍ତାଗ୍ରସ୍ତ ମନରେ କିଛି ଅପୂର୍ଣ୍ଣ ବେଦନାର ହାହାକାର ଶୁଭୁଥିଲା । ପାଠ ପଢ଼ିବା ପାଇଁ ଗାଁ’ରୁ ସହର ସିନା ଚାଲିଆସିଥିଲି ହେଲେ ଏବେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବେକାରୀ ଜୀବନରେ ପୂର୍ଣ୍ଣଚ୍ଛେଦ ପଡ଼ିନାହିଁ ।…
ମୁଁ ସ୍ୱର୍ଗତଃ ଭିକାରୀ ବଳ କିମ୍ବା ବନ୍ଧୁ ମହାନ୍ତି ନୁହେଁ । ମୁଁ ସେହି ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ଓଡ଼ିଆ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ, ଯାହାର ପ୍ରାଣ କାଳିଆ ପାଇଁ କାନ୍ଦେ, ଯାହାର ହୃଦୟ ଜଗା କରୁଣାରେ ସ୍ପନ୍ଦିତ ହୁଏ ଆଉ ଯାହାର ମନ କଳାସାଆନ୍ତ ପାଖରେ ବନ୍ଧକ । ଏପରି ଓଡ଼ିଆକୁ ବହୁତ କଷ୍ଟ ହୁଏ ଯେତେବେଳେ ତା ବିଶ୍ୱାସରେ ଏ ଦୁନିଆ ପ୍ରଶ୍ନବାଚୀଟିଏ ଆଙ୍କିଦିଏ । ଏହି ଯେପରି ନବକଳେବରରେ ବିଭ୍ରାଟ ହେଉ ବା ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କ ନିତିରେ…
ଆମେ ଯେତେବେଳେ କୋଇମ୍ବାଟୁର ଆସିଥିଲୁ ସେତେବେଳେ ଆମ ଫ୍ଲାଟକୁ ଦେଖି ଯେତିକି ଖୁସି ହେଇଥିଲି ତା’ର ଅବସ୍ଥିତି ଦେଖି ସେତିକି ଦୁଃଖୀ ହେଇଥିଲି । ସହରତଳି ଅଞ୍ଚଳରେ ଗଢ଼ିଉଠିଥିଲା ଆପାର୍ଟମେଣ୍ଟଟି । ସହର ରହିଯାଇଥିଲା ବହୁତ ଦୂରରେ । ତେବେ ତିନିପଟୁ ଆମକୁ ବେଢ଼ି ରହିଥିବା ଭେଲିଆନଗିରି ପାହାଡ଼ ଶୃଙ୍ଖଳା ଆଉ ତାକୁ ଚୁମି ଯାଉଥିବା ଭସା ବାଦଲ ଦେଖି ମୁଁ ସେଇ ଘରର ପ୍ରେମରେ ପଡ଼ିଯାଇଥିଲି । କିଛି ଦିନରେ ମୁଁ ଆଉରି ଖୁସି ହେଇଗଲି…
