ସୁନାଝିଅର ରାଗ ନଥାଏ ରୁଷା ନଥାଏ ଭାବ ନଥାଏ କି ଅଭାବ ବି ନଥାଏ ଛାତିରେ ଛାତିଏ ଯନ୍ତ୍ରଣାର ବରଫ ମୁଣ୍ଡେଇ ଓଠରେ ମାଖିଥାଏ ହସରୁ ଖିଏ ଚିହ୍ନିଲା ମାଟି-ଅଚିହ୍ନା ଆକାଶ ଅଣ୍ଟାଭଙ୍ଗା ୠତୁ – ପବନର ଧାସ ସବୁରି ଦାୟରେ ନିଜ ହଁ ଆଉ ନାହିଁକୁ ଦବେଇ ବାରବାର କାହା ଲାଗି ବିକ୍ରି ହେଉଥାଏ ରାସ୍ତା ଥାଏ ପାଦ ଥାଏ କାରଣ ଥାଏ ଠିକଣା ବି ଥାଏ ଦୁଷ୍ଟ ନହେବାକୁ ତାକୁ କିଏ ରାଣ ଦେଇଥାଏ?…