ମା’ ତୁମେ ଦୁର୍ଗତିନାଶିନୀ
ତୁମେ ଆସିଲେ,
ଅନ୍ଧାକାର ସରିବ
ଆଲୋକ ଫିଟିବ
ଦୁର୍ଗମ ଦୁର୍ଗତି ଦୂରେଇଯିବ ।
ନିର୍ଯାତିତର ପ୍ରତିଟି ନିର୍ଯାତନାର
ତୁମେ ହିସାବ କରିବ ।
ତୁମକୁ କେମିତି ଆବାହନ କରିବୁ ମା’
କି ଉପହାର ଦେବୁ !
ତୁମେ ତ କାଶଫୁଲର,
ସଫେଦ ଆକାଶର
କମନୀୟ ଉପଲବ୍ଧି,
ଶିଶିରଭିଜା ସକାଳର
ଶ୍ରେଷ୍ଠ ପୂଣ୍ୟର, ସତ୍ୟର ଶକ୍ତି ।
ଏ ସୃଷ୍ଟିରେ, ଜଡ଼ ଜୀବରେ
ତୁମେତ ଅଫୁରନ୍ତ ପ୍ରାଣବନ୍ତ ଚେତନାର
ଛଳଛଳ ଭାବ ।
ଉର୍ଦ୍ଧ୍ୱଗାମୀ ଜୀବସତ୍ତା
ଆତ୍ମସ୍ଥ ଅନାହତ ନାଦ ।
ଏହି ଜଡ଼ ପୃଥିବୀରେ
ଅସୁରର ଅସହ୍ୟ ଉତ୍ପୀଡ଼ନର
ତୀବ୍ର ବିସ୍ଫୋରଣ ଧ୍ୱଂସି
ଆସୁରିକ ଶକ୍ତି ନାଶି, ଧରାକୁ ଉସ୍ୱସି
ଚିତ୍ତେ ଭର ଦିବ୍ୟ ଉଚ୍ଚାରଣ ସ୍ତବ ।
ଦିବ୍ୟ ସମ୍ଭୁତା, ଜଗଜ୍ଜିତା ତୁମେ
ଜଗତର ସୁଖ ପାଇଁ ହୁଅ ପ୍ରକଟିତ
ମାଗୋ ମା’ ଶୀଘ୍ର ଆସ
ଏ ଜଗତବାସୀ ମନେ ଖେଳାଅ ହରସ ।
– ପୁଷ୍ପାଞ୍ଜଳି ପଣ୍ଡା
Comments
ପୁଷ୍ପାଞ୍ଜଳୀ ପଣ୍ଡା ପେଶାରେ ଜଣେ ସରକାରୀ କାର୍ମଚାରୀ, ଯିଏକି ଅଧୁନା ଯାଜପୁରରେ ଆସିଷ୍ଟାଣ୍ଟ ଷ୍ଟାଟିଷ୍ଟିକାଲ୍ ଅଫିସର ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟରତ । ସେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ଗପ ଓ କବିତା ଆଦି ରଚନା କରନ୍ତି । ତାଙ୍କ ରଚିତ ଗପ ଓ କବିତାଗୁଡ଼ିକ ବିଭିନ୍ନ ପତ୍ରପତ୍ରିକାରେ ସ୍ଥାନ ପାଇ ପାଠକୀୟ ଆଦୃତି ଲାଭ କରିଛି ।
