ପାର୍ବଣର ସମାପନ ପରେ ପରେ ପୂର୍ବାକାଶରେ ସିନ୍ଦୁରା ଫିଟି ପଡ଼ୁଥିବା ବେଳେ ହାଲ୍କା ହାଲ୍କା ଉତ୍ତରା ପବନରେ ଲୋମମୂଳ ଯେବେ ଟାଙ୍କୁରିଉଠେ, ଜଣାପଡ଼େ ଶୀତ ଆସିଲାଣି । ଘାସପତ୍ରର କୋଣରେ ସୂର୍ଯ୍ୟକିରଣରୁ ରଙ୍ଗ ଚୋରେଇ କାକର ବିନ୍ଦୁ ଯେବେ ନିଜ ଉପସ୍ଥିତି ଜାହିର କରେ, ଲାଗେ ଶୀତ ଆସିଗଲାଣି । ନଈ ପଠାରେ ହଳଦୀ ଗୁରୁଗୁରୁ ସୋରିଷ ଫୁଲରେ ଯେବେ ପ୍ରକୃତି ରାଣୀ ଘୋଡ଼ି ହୋଇଯାଏ, ଶୀତ ଆସିଯାଇଥାଏ । ରଙ୍ଗବେରଙ୍ଗ ପୁଷ୍ପ ଉପରେ ଲୋଲୁପ ମଧୂପର…
ପ୍ରଥମରୁ କହିରଖେ, କାହାର ଖାଦ୍ୟାଭ୍ୟାସ ବା ଧର୍ମ ଭାବନା ସହ ମୋର କୌଣସି ବିଦ୍ୱେଷ ନାହିଁ; ମୁଁ ଉଭୟକୁ ସମ୍ମାନ କରେ । କିନ୍ତୁ ଜଣେ ସନାତନୀ ହିନ୍ଦୁ ଭାବରେ ବେଳେବେଳେ ମନରେ କ୍ଷୋଭ ଆସେ । ମତେ ଲାଗେ ବଦଳୁଥିବା ପରିସ୍ଥିତିରେ ନିରନ୍ତର ଅବକ୍ଷୟ ହେଉଥିବା ଆମ ସାମାଜିକ ଚଳଣି ତଥା ଧାର୍ମିକ ଭାବନାକୁ ଅନୁଶୀଳନ କଲେ ମନରେ କ୍ଷୋଭ ଆସିବା ସ୍ୱାଭାବିକ । କିଛିଦିନ ତଳେ ଦେଶର ପ୍ରମୁଖ ଅଳଙ୍କାର ଉତ୍ପାଦକ ତଥା ବିକ୍ରେତାଙ୍କ…
ଦିନେ ନା ଦିନେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଫେରିଯିବାକୁ ହିଁ ହୁଏ ଏକ ଅଫେରା ପଥର ଅନ୍ତିମ ଯାତ୍ରାରେ, ସେହି ନିରାକାର, ଚିରନ୍ତନ, ଶାଶ୍ୱତ ପରଂବ୍ରହ୍ମରେ ସମାହିତ ହେବାପାଇଁ । ତାହା ତ ପ୍ରାରବ୍ଧ ! ତଥାପି ଆମେ ଆନମନା ହେଉ, ଝୁରି ମରୁ ସେହି ଅଫେରା ପଥର ଯାତ୍ରୀଟି ପାଇଁ । ତା’ ସହ ସାଉଁଟିଥିବା ସ୍ମୃତି ଆଉ ଅନୁଭୂତିର କେତେ ଯେ ନଗ୍ନ ଚିତ୍ର ଆଙ୍କି ହୋଇ ରହିଯାଏ ସ୍ମୃତିର କାନ୍ଥ ପଟଳରେ ତା’ର ହିସାବ ନଥାଏ…
ଗୁଶବ୍ଦତ୍ସ୍ଵନ୍ଧକାରଃ ସ୍ୟାତ୍ ରୁଶବ୍ଦସ୍ତନ୍ନିରୋଧକଃ । ଅନ୍ଧକାରନିରୋଧିତ୍ୱାତ୍ ଗୁରୁରିତ୍ୟଭିଧୀୟତେ ॥ (ଅଦ୍ୱୟତାରକ ଉପନିଷଦ – ୧୬) ‘ଗୁ’ ଶବ୍ଦର ଅର୍ଥ ଅନ୍ଧକାର, ‘ରୁ’ ଶବ୍ଦର ଅର୍ଥ ନିରୋଧକ । ଅର୍ଥାତ ଅନ୍ଧକାରକୁ ଦୂର କରିପାରିବାର କ୍ଷମତା ରଖୁଥିବାରୁ ସେ ଗୁରୁ । ଜନ୍ମଠାରୁ ମୃତ୍ୟୁ । ଜୀବନର ପ୍ରବାହରେ ଭାସିଗଲା ବେଳେ ଆବଶ୍ୟକ ହୁଏ ପଥ ପ୍ରଦର୍ଶକର । ଅଜ୍ଞାନ ତିମିର ମଧ୍ୟରୁ ଆଲୋକର ବହ୍ନି ଜଳାଇ ଆମକୁ ହାତଧରି ଯିଏ ବାଟ କଢ଼ାଇ ନିଅନ୍ତି ସେ ଗୁରୁ…
କ’ଣ ଏହି ସ୍ୱାଧୀନତା? ସତ୍ୟ ଯୁଗରେ ଦୈତ୍ୟ ଭାଇଙ୍କଠାରୁ ଦେବତାମାନଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କରି ଅଭୟ ପ୍ରଦାନ କରିବା କ’ଣ ସ୍ୱାଧୀନତା? ତ୍ରେତୟା ତଥା ଦ୍ୱାପର ଯୁଗରେ ରାବଣ ଆଉ କଂସର ଅତ୍ୟାଚାରରୁ ଏ ମାନବ ଜାତିକୁ ଉଦ୍ଧାର କରି ଧର୍ମ ଓ ଶାନ୍ତି ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିବା ବି କ’ଣ ଥିଲା ସ୍ୱାଧୀନତା? ଶହ ଶହ ବର୍ଷଧରି ଆଫଗାନ, ମଙ୍ଗୋଲିଆନ ଆଉ ମୋଗଲମାନଙ୍କ ଶାସନରୁ ମୁକ୍ତି ହେବା ଥିଲା ସ୍ୱାଧୀନତା ନା ପ୍ରଥମଥର ପାଇଁ ପ୍ରାନ୍ତୀୟ ଭେଦାଭେଦଠାରୁ ଉପରକୁ…
