ଆକାଶ ପରିକା ପ୍ରଶସ୍ତ ହୃଦୟ ଚମ୍ପା କଢ଼ି ପରି କର୍ମ, ସାଗରର ଢେଉ ନିର୍ବାକ ନିଶ୍ଚଳ କିଏ ବୁଝେ ତା’ର ମର୍ମ । କୁଳୁ କୁଳୁ ନାଦେ ବଣ ଝରଣା ସେ ତରୁ ଲତା ମାଳ ଛୁଇଁ, ଶୀତଳ ସମୀର ଶେଫାଳୀର ବାସ ବିତରିତ କରି ଦେଇ । ଅଝଟିଆ କେତେ ବରଷା ବିତାନ ନିର୍ଘାତ ସହିଛି ଅଙ୍ଗେ, ମୁରୁକି ହସଟେ ହସି ଦେଇ ସିଏ ଖେଳେ ଶସ୍ୟ ବିଲ ସଙ୍ଗେ । ଜହ୍ନି ଫୁଲ ପରି…
ଗୋପ ଗୋପାଳୁଣୀ ଗଲେ ନୀର ଆଣି ଯମୁନା ପୁଳିନେ ମିଳି ଅଷ୍ଟ ଅଳଙ୍କାର ଦେହରୁ କାଢ଼ିଲେ ସ୍ନାହାନ କରିବେ ବୋଲି । ଚିଲ ପକ୍ଷୀ ଏକ ଖାଇବା ପଦାର୍ଥ ମଣି ନେଲା କାନ ଫୁଲ କଦମ୍ବ ଡାଳରେ ନିରତେ ଖୁମ୍ପିଲା ଭୋକରେ ହୋଇ ବିକଳ । ସୁବର୍ଣ୍ଣର ସେହି କାନଫୁଲ ଗୋଟି କୁଞ୍ଜବନେ ଫୋପାଡ଼ିଲା ଜଳରୁ ବାହାରି ଶ୍ରୀରାଧା ସୁନ୍ଦରୀ ଖୋଜି ଖୋଜି କାନ୍ଦି ମଲା । ଅନ୍ତପୁରେ ଯାଇ ଲୋତକ ଝରାଇ ରହିଲାକ ତୁନି ହୋଇ…
