ରଙ୍ଗ ଅବିର ଧରି ମୋ ତନୁ ପ୍ରାଙ୍ଗଣରେ ଆଶିଯା’ ଥରେ କହ୍ନେଇ । ତୋ’ ପ୍ରେମ ରଙ୍ଗରେ ରଙ୍ଗୀନ୍ କରିଦେ ମୋ ଜୀବନର ଯମୁନା ନଈ ॥ ନାହିଁ ମୋର ମୀରା ପରି ଭାବ ହୋଇ ପାରିବି ନାହିଁ ମୁଁ ରାଧା । ତଥାପି ସବୁ କଳଙ୍କ ମୁଣ୍ଡେ ବୋଳି ଦେବି ନାହିଁ ମୋର ତିଳେ ଅସୁବିଧା ॥ ଶାଶୁ, ନଣନ୍ଦର ଝିଙ୍ଗାସ ହୃଦେ ପୋଛି ଦେବି ତୋ’ ସାଥୀରେ କରିବି ମୁଁ ଦେଖା । ତୋ’…
ଚିତ୍ର ପ୍ରତିମା ପ୍ରାୟ ଦିଶେ ସିନା ତୋ’ର ଶରୀର, ଚିରି ଭିତରେ ଦେଖେ ଥରେ ମହାକାଳ ଫଳ ଆକାର । ସଜବାଜ କରୁ କେତେ ଚର୍ମର ଦେହକୁ, ପିଣ୍ଡରୁ ପ୍ରାଣ ଛାଡ଼ିଗଲେ ମୁଠାଏ ପାଉଁଶ ତୁ ହେବୁ । ଦେହରେ ତୋ’ର ଭରି ରହିଛି ଅଶେଷ ରୋଗ, ଦିନ ଚାରିଟାକୁ ଏ ସୁଖ ଭୋଗ । ଛାର ଦେହକୁ ନେଇ କରୁଛୁ କେତେ ଗରବ, ଛ’ ଖଣ୍ଡ କାଠ ତୋତେ ଲୋଡ଼ା ହୋଇବ । ଘର ବୋଲି…
