ଏବେ କେହି କହିଲା ଶୁଣୁଛି ମୁଁ ଦେବ ଦହନାର ପ୍ରେମରେ ଆମ ଗାଁ ରାସ୍ତା ବେଶ ଚଳଚଞ୍ଚଳ ହେଇ ଉଠୁଛି ॥ ଲୁଟା ଗଦାର ନିର୍ବାକ ପ୍ରେମିକ ବି କୁନ୍ଥେଇ ଶୋଇପଡ଼ିଛି ସକାଳ ପାହିବା

ଯିବା ପାଇଁ ବାଟ ନାହିଁ ତଥାପି ବି, ପାଦ ଥକେ ହେଲେ ରାସ୍ତା ସରେ ନାହିଁ ରାତିର ଅନ୍ଧାର ସହ ଆଶା ବି ମିଳାଏ ବୁକୁଫଟା କୋହ ମନକୁ ଭିଜାଏ ମୁଣ୍ଡର ବୋଝଠୁ ବଢ଼େ

ଚମ ଧୁଡ଼ୁ ଧୁଡ଼ୁ ପାଟିରେ ପାନ ଆଖିରେ ଐନକ ହାତରେ ଧରିଛି ବଙ୍କୁଲି ବାଡ଼ି ମୋ ଜେଜେ ମା’କୁ ଦେଖ । ସକାଳେ ପାଣି ଚୋଉଁରା ମୂଳେ ସଞ୍ଜରେ ଭାଗବତ କଥାରେ କଥାରେ କହିବୁଲୁ

ଆମ ଏ ଓଡ଼ିଶା ଗୌରବ ମଣ୍ଡିତା ସଂସ୍କୃତିରେ ମହନୀୟା ଶିଳ୍ପକାରୁକାର୍ଯ୍ୟେ ଅଟେ ସେ ଅନନ୍ୟା ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟେ ଅବର୍ଣ୍ଣନୀୟା… ଜଗନ୍ନାଥ ଧାମ ଏ ପୁଣ୍ୟ ଉତ୍କଳ ଓଡ଼ିଆ ପୁଅଙ୍କ ବଳ ବୀର ପ୍ରସବିନୀ ଏ ଓଡ଼ିଶା

ଭାରି ଅଭାବୀ ସହର ଇଏ । ଏତେ କୋଳାହଳ ଭିତରେ ବି ଅନୁଭୂତ ହୁଏ ଭୀଷଣ ଏକ ନୀରବତା ଏତେ ରଙ୍ଗରେ ରଙ୍ଗାୟିତ ଅଥଚ ସବୁ ଲାଗେ ଫିକା ଫିକା । ନାହିଁ ନାହିଁର