ଧରାପୃଷ୍ଠରେ ଯେତେବେଳେ ଶିଶୁଟିର କୁଆଁ କୁଆଁ ଶବ୍ଦ ତା’ର ଜନ୍ମଦାତ୍ରି ଓ ତା’ର ପରିବାରର କାନରେ ପଡ଼ିଥାଏ, ସମସ୍ତେ ଖୁସିରେ ବିଭୋର ହେଇଯା’ନ୍ତି । ପାରିବାର ମଧ୍ୟରେ ଖେଳି ଯାଇଥାଏ ଖୁସିର ଏକ ଅପୂର୍ବ ଉତ୍ତାଳ ତରଙ୍ଗ । ଠିକ୍ ସେହିପରି ମୋ ଜୀବନର ରଙ୍ଗମଞ୍ଚ ଏହି ଢଙ୍ଗରେ ସାଜିତ । ଦୁଇ ହାଜର ଚାରି ମସିହା ଜୁଲାଇ ମାସରେ ମୋର ଜନ୍ମ । ମୋ ମାଆ କହୁଥିଲା ମୁଁ ଜନ୍ମ ହେବା ପରେ କୁଆଡ଼େ ସେ…
ବରଷା ରାଣୀ କହୁଛି ଆଜି ଧରଣୀର ପାଦ ଛୁଇଁ, ଫେରି ଆସିଛି ମୁଁ ଆକାଶ ଛାଡ଼ି ଥରେ ମୋତେ ନିଅ କୋଳେଇ । ଆକାଶ ମୋତେ ଦେଲା ଦୂରେଇ ଆସିଛି ତୁମ କୋଳକୁ, ମନା କରିଲେ ଯିବି ମୁଁ କୁଆଡ଼େ ଟିକେ ଜାଗା ଦିଅ ନିଆଶ୍ରିକୁ । ପ୍ରେମ ଅନ୍ଧୁଣୀ ମୁଁ ବୁଝିପାରିଲିନି ଆକାଶର ଛଳନାକୁ, ନାରୀର ହୃଦୟ ତମେ ନ ବୁଝିେଲ ଆଉ କହିବି ଯାଇ କାହାକୁ । କହୁଛି ଶୁଣି ଧରଣୀ ରାଣୀ ବର୍ଷାକୁ…
ଲୋକଟିର ହୋଇଲା ମରଣ ଅକାଳ ତା’ ମରଣର ମିଳୁନି କାରଣ କେତେ ଅନୁସନ୍ଧାନ ପରେ ଏବେ ହେଲା ଜାଣି ଏକ ସରକାରୀ ଦପ୍ତରରେ କାମ ହୋଇଗଲା ତା’ର ସେଥିପାଇଁ ଟଙ୍କାଟିଏ ବି ନେଲାନି କିରାଣୀ ସେ ପ୍ରଥମେ ଆଚମ୍ବିତ ହେଲା ବାସ୍, ତା’ ପରେ ତା’ ହାର୍ଟ ଫେଲ୍ କଲା । – ବିନୟ କୁମାର ଦାସ
ହେ ପ୍ରଭୁ ! ତୁମେ ପୁଣି ତିଆରିଲ କିଆଁ ଶୋଷଣକାରୀ ଆଉ ଉତ୍ପୀଡ଼କ ସୃଷ୍ଟିର ପ୍ରାରମ୍ଭରୁ ତୁମେ ତ ଗଢ଼ି ଦେଇଥିଲ ସଂଖ୍ୟାହୀନ ମଶା ଛାରପୋକ କୁହ ପୁଣି, ଦଳ ଆଉ ରଙ୍ଗ ବଦଳୁଥିବା ନେତା ତୁମେ କାହିଁକି ଗଢ଼ିଲ ସେମିତି ଜୀବଟିଏ ଗଢ଼ି ନାମ ତା’ର ତ ଏଣ୍ଡୁଅ ଦେଇଥିଲ । – ବିନୟ କୁମାର ଦାସ
କାନେକାନେ କହିଥିଲ ମୋତେ ସବୁ ସୁଖ ଦେଇ ଦେବି ତୋତେ ସୁଖ କାହିଁ ….ଦୁଃଖ ମୋର ଦ୍ୱିଗୁଣିତ ହେଲା ଦାନା କନା ମିଳୁନାହିଁ ମୋତେ ତୁମର ତ ବଢ଼ୁଛି ମହଲା ଏତେଦିନ ପରେ ଆଜି ସବୁ ମୁଁ ପାରିଛି ବୁଝି କଥା ଦେଇ ଯେଉଁ ଜନ ରଖେ ନାହିଁ କଥା ଆମର ଜନତା କହେ…ସିଏ ଆମ ଅତି ପ୍ରିୟ ନେତା । – ବିନୟ କୁମାର ଦାସ
